همه آنچه اسکی ایران به آن نیاز دارد

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران،مجمع انتخاباتی فدراسیون اسکی آذر ماه با شوک بزرگی روبه رو شد نمایندگان هیات‌ها به صورت خود جوش در اقدامی هماهنگ در این جلسه غیبت داشتند تا اعتراض خود را به بسیاری از موارد به صورت آشکار بیان کنند اعتراضی که البته سهم زیادی از آن ناشی از نگرانی روسای هیات‌ها برای آینده اسکی کشور بود در آن روز‌ها اسکی با تعداد برنامه‌هایی مواجه بود که از رقابت‌های آسیایی تا المپیک زمستانی جامعه اسکی را درگیر خود کرده بود.
 
نمایندگان هیا‌ت‌ها اگر چه علت غیبت خود را نپذیرفتن برنامه‌های ارائه شده کاندیدا‌ها اعلام کردند اما مشخص بود که ‌آن‌ها می دانستند در آن موقعیت حساس زمام اسکی نباید به یکباره به دست فردی دیگر با تفکراتی جدید سپرده شود.
 
 مدتی بعد وزارت ورزش و جوانان برای اینکه برنامه‌های اسکی به وقفه نیافتد‌ ناصر طالبی را به سرپرستی فدراسیون انتخاب کرد اگر چه سرپرست جدید فدراسیون عمر کوتاهی از حضور در این مجموعه را تجربه می‌کرد نتایج نسبتا قابل قبولی در المپیک گرفت اما این نتایج مسکن مقطعی بود و مشکلات اسکی کماکان پا برجاست.
 
 مدتی بعد از آغاز سال نو، ثبت نام مجدد از کاندیدا‌های ریاست فدراسیون  اسکی انجام شد21 نفر برای ریاست اسکی ثبت نام کردند تا وزارت ورزش و جوانان نیز صلاحیت آن‌ها برای حضور در این انتخابات را بررسی کند اگر چه هنوز اسامی کاندیدا‌ها در فاصله کمتر از دو هفته مانده به مجمع انتخاباتی اعلام نشده است در این میان نمایندگان هیئت‌های سراسر کشور در مصاحبه‌های مجزایی خواسته‌های خود را از رئیس فدراسیون اسکی عنوان کردند مهم ترین خواسته آن‌ها تقسیم عادلانه امکانات میان هیات‌های استانی بود اتفاقی که می‌تواند به رشد اسکی کشور بیانجامد.
 
** تقسیم امکانات بین همه استان‌ها، دغدغه‌ هیات‌های اسکی
 
 هیات‌های اسکی اغلب به این قضیه که امکانات اسکی در تهران و حومه اسکی بیش از سایر نقاط کشور است گلایه دارند آن‌ها رئیس را می‌خواهند که امکانات را به صورت عادلانه بین همه استان‌ها تقسیم کند البته باید بپذیرم عادلانه تقسیم کردن امکانات به معنای مساوی تقسیم کردن آن نیست بسیاری از استان‌ها با پیشینه‌ و شرایط جغرافیایی خاصی که دارند از اولویت برای تخصیص امکانات برخور دارند.
 
 تهران و البرز و حومه آن بیشترین سهم را در تیم‌های ملی اسکی دارند به نظر می‌رسد جا دارد تا تیم ملی بتواند ترکیبی از اسکی‌بازان سراسر کشور باشد. درهای تیم ملی باید به روی همه باز باشد و این هنر یک رئیس موفق است که چنین عمل کند.

* *گسترش اسکی و کاهش آسیب دیدگی
یکی ازدغدغه‌های ملموس اسکی توجه به مسائل امنیتی است.
دغدغه های امنیتی جانی و مکانی از مهمترین مواردی است که با هر حادثه اسکی ما را بیش از پیش به این قضیه می رساند که رئیس فدراسیون می بایست در ایمن کردن پیست‌های اسکی و برنامه ریزی برای افزایش امنیت جانی اسکی بازان و کاهش آسیب دیدگی داشته باشد.
اگر بخواهیم خانواده‌ها را به اسکی علاقه‌مند کنیم باید آسیب‌ها را کاهش دهیم، باید پیست‌ها را ایمن کنیم و باید امنیت را به علاقه مندان ببخشیم.
مرگ اسکی بازان در پیست‌های سراسر کشور ، آسیب دیدگی مکرر در هنگام اسکی لزوم توجه به این قضیه را می رساند.

** اسپانسر، اولویت کمرنگ در اسکی
اسکی ورزش پر خرجی است و تیمهای ملی به حمایت حامیان ملی نیاز دارند. به نظر می‌رسد ما چندان قوی در این زمینه کار نکرده ایم .
اسپانسر‌ها هم چندان رغبتی برای حضور در این ورزش زمستانی ندارند.
رئیس منتخب فدراسیون اسکی بدون شک می‌بایست با تشکیل کمیته ای سعی در جذب هرچه بیشتر اسپانسرها به این ورزش داشته باشد.
تیم های باشگاهی و در نتیجه تیم ملی و ملی پوشانش با حضور در این اسپانسر‌ها و حمایت آنها ، می‌توانند پتانسیل واقعی خود را به نمایش بگذارند.

** ضابطه به جای رابطه!
در این که اغلب اسکی‌بازان از دل منطقه خاصی و درروستا‌های اطراف تهران زندگی می‌کنند شکی نیست، در همه جای دنیا نیز اغلب اسکی‌بازان در مناطق بومی نزدیک به پیست‌ها رشد می‌کنند و به تیم ملی راه می‌یابند اما هنر رئیس موفق اسکی بازی‌کردن افراد غیر  بومی است.
اما نباید فراموش کنیم که ما زمانی رشد خواهیم کرد که ضابطه جای رابطه را بگیرد.
بدون شک اقوام موفق و شایسته نیزمی‌توانند در کنار هم در اسکی فعالیت کنند اما شایستگی می‌بایست ملاک انتخاب آن ها قرارگیرد و در تمام امور ضابطه جای رابطه را بگیرد.
انتخابات فدراسیون اسکی هفتم تیر برگزار می‌شودو جامعه اسکی چشم انتظار انتخابی شایسته است.
انتخابی که سهم زیادی از سرنوشت و آینده اسکی ایران وابسته به آن است.
انتهای پیام/