وقتی زندگی گور ایرانی به دست انسان‌ها به خطر می‌افتد
گونه‌های پستاندار حیات وحش ایران رو به خطر انقراض هستند. یکی از این گونه‌ها، گور ایرانی است که طی سال‌های گذشته صدها رأس از آن را از دست داده‌ایم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، از میان گونه‌های شناخته شده گونه‌های زیادی وجود دارند که فقط در ایران زیست می‌کنند و در سایر نقاط دنیا یا وجود ندارند و یا با مهاجرت ودستکاری‌های بشر و روش‌های دیگر انتقال یافته‌اند، از جمله این گونه‌ها می‌توان به گورخر ایرانی اشاره کرد.
گور خر ایرانی، نوعی گورخر آسیایی و پستاندار بزرگی متعلق به اسب سانان بومی بیابان‌های سوریه، ایران، هند و تبت است. این حیوان مناطق استپی و نیمه بیابانی همراه با تپه ماهور و دشت‌های باز را برای زندگی انتخاب می‌کند.
در گذشته این حیوان دارای پراکندگی زیادی در ایران بوده وتقریبا در اکثر مناطق نیمه بیابانی دیده می‌شود اما امروزه به دلیل از دست رفتن و کوچک شدن زیستگاه این حیوان به دلیل انتقال آن توسط انسان تنها جمعیت اندکی از آن باقی مانده است.
بهترین کلونی‌های گورا می‌توان منحصر به دو منطقه حفاظت شده بهرام گور در استان فارس و پارک ملی توران در استان سمنان دانست اگر چه جمعیت محدودی نیز در اسارت در کالمند و پنج انگشت یزد با خبر کرمان، بود مسکن خراسان رضوی نیزنگهداری می‌شوند.
اما متاسفانه گزارشات حاکی از آن است که جمعیت گور در منطقه توران مسیر نزولی دارد و در آینده‌ای نه چندان دور به خاطر عوامل تهدید کننده‌ای چون حضور دامداران و فعالیت‌های معدن کاوی این منطقه از گور تهی می‌شود.
اگر چه در یک دیدگاه کلی تخریب زیستگاه مهمترین عامل فرسایش تنوع زیستی محسوب می‌شود اما این در حالی است که در مورد گورخر ایرانی اساسی‌ترین تهدید که موجب کاهش شدید جمعیت این گونه در آینده‌ای نه چندان دور می‌شود شکار بی‌رویه این گونه است.
در حال حاضر هفت سایت تکثیر و پرورش گورخر ایرانی در کشور وجود دارد که جهت تکثیر از این گونه تلاش می‌کنند.
انتهای‌پیام/
گور خر ایرانی، نوعی گورخر آسیایی و پستاندار بزرگی متعلق به اسب سانان بومی بیابان‌های سوریه، ایران، هند و تبت است. این حیوان مناطق استپی و نیمه بیابانی همراه با تپه ماهور و دشت‌های باز را برای زندگی انتخاب می‌کند.
در گذشته این حیوان دارای پراکندگی زیادی در ایران بوده وتقریبا در اکثر مناطق نیمه بیابانی دیده می‌شود اما امروزه به دلیل از دست رفتن و کوچک شدن زیستگاه این حیوان به دلیل انتقال آن توسط انسان تنها جمعیت اندکی از آن باقی مانده است.
بهترین کلونی‌های گورا می‌توان منحصر به دو منطقه حفاظت شده بهرام گور در استان فارس و پارک ملی توران در استان سمنان دانست اگر چه جمعیت محدودی نیز در اسارت در کالمند و پنج انگشت یزد با خبر کرمان، بود مسکن خراسان رضوی نیزنگهداری می‌شوند.
اما متاسفانه گزارشات حاکی از آن است که جمعیت گور در منطقه توران مسیر نزولی دارد و در آینده‌ای نه چندان دور به خاطر عوامل تهدید کننده‌ای چون حضور دامداران و فعالیت‌های معدن کاوی این منطقه از گور تهی می‌شود.
اگر چه در یک دیدگاه کلی تخریب زیستگاه مهمترین عامل فرسایش تنوع زیستی محسوب می‌شود اما این در حالی است که در مورد گورخر ایرانی اساسی‌ترین تهدید که موجب کاهش شدید جمعیت این گونه در آینده‌ای نه چندان دور می‌شود شکار بی‌رویه این گونه است.
در حال حاضر هفت سایت تکثیر و پرورش گورخر ایرانی در کشور وجود دارد که جهت تکثیر از این گونه تلاش می‌کنند.
انتهای‌پیام/
