عمر کوتاه، حاصل زودرنجی و نتیجه‌گرایی

به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، عمر مربیگری روزبه روز در ایران کم می‌شود. مدیران باشگاه‌ها بلافاصله بعد از مواجه شدن با چند باخت پیاپی و بدون شناخت مقصر، سرمربی تیم را برکنار کرده و فرد دیگری را جایگزین می‌کنند. 

 

در بعضی باشگاه‌ها و در طول یک فصل 3 یا 4 مربی عوض می‌شوند. هدف مدیران از تغییر کادر فنی نجات از بحران است. اما ناخواسته با این کارشان تیم را در باتلاق نابودی فرو می‌برند. 

 

مجتبی تقوی، بازیکن سابق سایپا و سرمربی سابق تیم‌‌های صنعت نفت آبادان، عقاب، سایپا شمال، سایپا البرز و ذوب‌آهن اصفهان که دو سالی است از فوتبال و دنیای مربی‌گری فاصله گرفته در این باره گفت: عمر کوتاه مربی‌گری در ایران از دو جنبه قابل بررسی است؛ نخستین دلیل، نبود امنیت شغلی در ایران است. هر فردی، در هر جایگاهی، و هر شغلی بنا به دلایل زیادی امنیت شغلی ندارند. 

 

ما نمی‌توانیم از افراد با مهارت استفاده کنیم. چون آنها فرصت حل بحران را ندارند. به طور مثال در اواسط فصل تیمی وارد بحران می‌شود و بلافاصله سرمربی برکنار می‌شود اما بعد از تغییر کادرفنی اتفاق خاصی نمی‌افتد. چون کادر فنی فرصتی برای اجرایی کردن مهارت‌هایشان ندارند. برای نتیجه‌گیری نیاز به زمان است. خیلی کم پیش می‌آید که مربی جایگزین با فرصت کمی که دارد بتوانید تیم را به روال قبلی بازگرداند. 

 

دومین دلیل، تجربه کم مربیان در مواجهه با بحران است؛ مسئله‌ی مهمی که خود فیفا خیلی روی آن مانور می‌دهد. من در چند ماه گذشته مقاله‌ای خواندم که موضوع آن علت موفقیت تیم‌ها در رقابت‌های چمپیونز لیگ اروپا  بود.  7 یا 8 عامل موفقیت تیم‌ها در این رقابت‌ها بررسی شده بود که اولین و اصلی‌ترین دلیل آن وجود تجربه در کادر فنی بود. کادر فنی با تجربه همیشه با برنامه‌ریزی که دارد تیم را پیش می‌برد، در سختی‌ها و مشکلات شکیبایی کرده و ورحیه‌ی تیم را حفظ می‌کند. باشگاه‌های ما وقتی با بحران مواجه می‌شوند تجربه نجات از آن را ندارند و مدیران با مشاهده این اتفاق مجبور به تغییر کادر فنی می‌شوند. 

 

یکی از مسائلی که باعث پیشرفت می‌شود، رصد کردن اتفاقات تیم‌های موفق است. اگر ما عملکردمان را با آنها مطابقت بدهیم، می‌توانیم از تجربیاتشان استفاده کنیم و نتیجه بگیریم. 

 

در تیم‌های موفق کمتر پیش می‌آید که در اواسط فصل، دست به کادر فنی بزنند. به طور مثال تیم فوتبال بارسلونا که ناکامی‌های فراوانی را تا اواسط فصل تجربه کرد، با حفظ کادر فنی و ثبات تیمی، توانست پایان، تمام جام‌های ممکن را کسب کند و بالعکس تیم آث میلان، با تغییرات فراوانی که داشته،‌ نتوانسته در چند سال اخیر حتی سهمیه‌ی رقابت‌های اروپایی را به دست بیاورد. 

 

وی درباره چرخش مربیان میان تیم‌های لیگ برتر بیان کرد: باشگاه‌ها معیارهای درستی برای انتخاب سرمربی ندارند و به همین دلیل به مشکل می‌خورند. 

 

ما بر اساس نیازهایمان مربی انتخاب نمی‌کنیم. در واقع ما آگاهی از نیازهایمان نداریم. بیایید دوباره عملکرد تیم‌های اروپایی و این بار بایرن مونیخ آلمان را بررسی کنیم.

 

در سال 2013 یوپ هانکس، با وجود کسب تمام جام‌های معتبر اروپایی، از نیمکت بایرن کنار گذاشته شد و پپ گواردیولا که حتی یک سال مربی‌گری نکرده بود به عنوان جایگزین وی انتخاب شد. 

 

حالا پس از گذشت دو سال از مربی‌گری گواردیولا در بایرن، بازیکنان این تیم اذعان کردن که با مربی اسپانیایی خود بیشتر از یوپ‌ هانکس از فوتبال لذت می‌برند. 

 

تقوی درباره معیار درست برای انتخاب سرمربی ادامه داد: برای انتخاب یک مربی خوب باید به برنامه فرد نگاه کرد تا خودش. مسئولان بایرن به برنامه گواردیولا نگاه کردند نه به شخص او. در فوتبال ایران مدیران فقط به ظواهر نگاه می‌کنند. حتی در انتخاب مربی خارجی می‌گویند فلانی خوب تمرین می‌دهد پس مربی خوبی است، در صورتی که اینها بدیهیات است و باید توانایی فنی و برنامه‌های مربی مورد بررسی قرار گیرد. 

 

مجتبی تقوی در پایان مشکل فوتبال ایران را مربوط به مربیان ندانست و افزود: در حال حاضر 5 تا 10 درصد مشکل فوتبال ما مربیان هستند و باید عوامل دیگر را به عنوان مقصر بررسی کرد.

 

انتهای پیام/