هیل: سیاست خارجی اوباما، وضع اروپای شرقی را بدتر کرده است

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ هیل در گزارشی به قلم «جِی. دی. گوردون،» نوشت: وقتی بیشتر آمریکایی ها به سیاست خارجی باراک اوباما فکر می کنند، یاد بنغازی، بهار عربی، داعش، آشتی جویی با کوبا، و بحران روسیه می افتند. اما این ها، تنها شکست های فضاحت بار او نیستند.

نفوذ جهانی اوباما، یا بی نفوذی او، باعث انتشار هرج و مرج و فساد در کل اروپای شرقی شد و به منافع آمریکا صدمه زد. من به شخصه این مسئله را در سفرهای اتاق فکر دیده ام و در مجموع به مدت سه ماه در 12 کشور اروپایی سفر کرده ام و از 7 جمهوری شوروی سابق و چند ایالت اقماری دیدن کرده ام.

مثلا مداخله اوباما در اوکراین، خوب پیش نرفت. این جمهوری شوروی سابق، در نبرد غرب و روسیه که عمدتا بر سر گاز بود، دچار فساد عمیقی شد.

سیاست های او در بالکان نیز بی اثر بود. چندین منطقه سابق یوگسلاوی، درگیر قاچاق اسلحه، قاچاق انسان و پول شویی شده اند. این منطقه اکنون بدترین کانون بحران مهاجران، بعد از جنگ جهانی دوم است.

البته شاید فرزند همین فساد و هرج و مرج، یعنی یکی از جمهوری های شوروی سابق به نام مولداوی، که در امتداد مرزهای اوکراین در فقر به سر می برد، نمونه بارزی از این سیاست باشد. مولداوی با جمعیت 3 میلیون و پانصدهزار نفری خود، درآمد سرانه ناچیز 1850 دلار در سال دارد.

در سال 2014 و هنگامی که توجه جهان به کشمکش روسیه با اوکراین جلب شده بود، حدود یک میلیارد دلار از 3 بانک بزرگ مولداوی ناپدید شد و اقتصاد دان ها آن را «سرقت بانکی قرن» نامیدند. با توجه به این که کل تولید ناخالص داخلی کشور مولداوی در سال 2015 حدود 6 میلیارد و 500 میلیون دلار بود، این رقم، خیره کننده است. مثل این است که ناگهان هزاران میلیارد دلار از آمریکا ناپدید شود.

ایده این اختلاس در عین پیچیدگی، بسیار ساده بود. رهبران قدرتمند مولداوی در خارج از کشور، شرکت های صوری تاسیس کردند، وام های کلان گرفتند، وام ها را نقد کردند و شرکت ها را بستند. درست مثل فیلم های جیمز باند.

برخی را سربزنگاه دستگیر کردند. «ولادیمیر فیلات،» نخست وزیر سابق و بانکدار وی به نام «یان شور» به زندان افتادند. اما شبکه تارهای در هم تنیده آن ها، عمق بیشتری داشت.

متخصصان سیاست خارجی اتاق های فکر واشینگتن از جمله بنیاد هریتج و موسسه لکسینگتون معتقدند یکی از افراد اصلی دخیل در این ماجرا، ولادیمیر پلاهوتنیوک، فرد بانفوذ مولداوی است. او معاون حزب دموکرات است و عملا قدرتمندترین فرد در عرصه سیاسی، تجاری و رسانه ای مولداوی به حساب می آید.

شاید بیشتر آمریکایی ها چیزی درباره این فرد ندانند اما باید دانست وی علاوه بر این که با آن یک میلیارد دلار پول ناپدید شده ارتباط نزدیکی دارد، سه ماه قبل در واشینگتن با «ویکتوریا نولان»  معاون امور اروپایی و اوراسیای وزارت خارجه آمریکا دیدار کرد. تصویر این دو، باعث شد پایه های قدرت او مستحکم تر شود.

مسئولان دولت اوباما از این دم می زنند که حاکمیت قانون را برقرار کرده اند اما با عملکرد انتخابی «شتر دیدی ندیدی» به فساد دامن زده اند و همین باعث ظهور افرادی مثل «ترامپ» و «سندرز» شده است.

به علاوه، پول های سرازیر شده به جیب اروپای شرقی ها از جیب مالیات دهندگان آمریکایی بیرون کشیده شد و قرار است علاوه بر وام های کلانی که به مولداوی داده ایم، با وجود ورشکستگی و کلاه برداری بانک های آن، 179 میلیون دلار دیگر هم به آن ها وام بدهیم.

از این گذشته، صندوق بین المللی پول هم نیازمند توجه است و کاخ سفید و کنگره باید دقت کنند پول ها کجا توزیع می شود. نباید پول مفت را جایگزین پول دزدیده شده کرد.

در این مورد به خصوص، بازپرسان آمریکایی و اروپایی باید نقش پلاهوتنیوک در فروپاشی بانکی مولداوی را بررسی کنند و او و همدستان وی را به سزای اعمالشان برسانند.

دولت اوباما یا باید در این خصوص کاری کند، یا باید دست از ادعاهای خود مبنی برحاکمیت قانون، بردارد.




انتهای پیام/