کلینتون یا ترامپ، سر و ته «کرباسی» به نام آمریکا!

در بهمن 1389، اوايل سال 2011، وزارت خزانه داری آمريكا، تحريم های جديدی را برضد بانك رفاه ايران تحميل كرد؛ افزون بر اين ها، قانون تحريم همه جانبه‌ی ايران در سال 1389 به تصويب كنگره‌ی اين كشور رسيد. اين تحريم ها رئيس جمهور آمريكا را قادر می‌سازد تا شركت های خارجی كه به ايران بنزين و ديگر فرآورده های نفتی پالايش شده را صادر می كنند، مجازات كند.

در تاریخ 30 دسامبر 2015 به نوشته سایت شبکه فاکس‌نیوز، آمریکاها به بهانه پاسخ به آزمایش موشک بالستیک عماد توسط ایران، یازده شخص و شرکت تحریم شدند. مقامات آمریکایی در این خصوص  که بر اساس توافق هسته‌ای، وزارت خزانه‌داری حق تحریم‌ کردن افراد مرتبط با برنامه موشکی، تروریسم و حقوق بشر ایران را برای خود حفظ کرده و این مسئله از موضوع هسته‌ای جدا است.

 واشنگتن پیش از این هم در اقدامی که به گفته کارشناسان ناقض متن صریح برنامه جامع اقدام مشترک است، قانونی تصویب کرد که بر اساس آن افرادی که در 5 سال گذشته به ایران سفر کرده باشند، برای سفر به آمریکا حتما باید روادید دریافت کنند، حتی اگر تبعه یکی از 38 کشوری باشند که واشنگتن با آن‌ها قرارداد لغو روادید دارد.

وسرانجام در سوم نوامبر 2016 ، باراک اوباما در حالی که تنها کمتر از یک هفته به پایان ریاست جمهوری اش باقی مانده بود وضعیت اضطراری علیه ایران را تا یک سال دیگر تمدید می کند.

مقامات آمریکایی فارغ از گرایشات درون حزبی خود، دموکرات یا جمهوری‌خواه، در تمام دوران پس از انقلاب اسلامی ایران، بارها با اعمال انواع تحريم ها تلاش كرده اند تا جمهوری اسلامي ايران را از دستيابی به اهداف انقلابی و سیاسی خود باز دارند و مانع از تداوم استقلال ملت ایران شوند؛ از سویی تاریخ نشان داده است که سیاست های ایالات متحده وابسته به چهره ها نبوده و با تغییر اشخاض نمی‌توان به تغییر رفتار آنها امیدوار بود.

انتهای پیام/