قم؛
تبدیل منزل شخصی آیت‌الله کلباسی به کتابخانه عمومی
منزل شخصی آیت‌الله شیخ محمدحسین کلباسی یکی از بزرگان خاندان کلباسی به کتابخانه عمومی تغییرمکان یافت.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازقم؛مرکز میکروفیلم نور در مقدمه فهرست میکروفیلم نسخه‌های خطّی
فارسی و عربی خود در بزرگداشت از اقدام علمی آن عالم برجسته چنین
می‌آورد:«اهداء این مجموعه گرانقدر که شناسنامه مهمّی از تلاش علمی عالمان
بزرگ اسلامی در طول قرن‌های متمادی است، به روح پر فتوح آیت‌الله شیخ
محمدحسین کلباسی، بزرگ مردی که تمام عمر شریفش در گوشه گمنامی در تلاش برای
احیای آثار ناشناخته اندیشمندان بزرگ اسلامی سپری گشت، تقدیم می‌شود.»
آیت‌الله شیخ محمدحسین کلباسی یکی از بزرگان خاندان کلباسی است که همیشه با کتاب مأنوس بود و منزلش را هم به کتابخانه‌ای برای مطالعه، مباحثه و همچنین امانت دادن کتاب تبدیل کرده بود.
ایشان البته در کنار تدریس و تحقیق، رنج سفر به کتابخانه‌های بزرگ و معتبر جهانی را هم برای دستیابی به حقیقت محض، بر خود می‌خرید. به بیان دیگر او با کتاب و کتابخانه می‌زیست و خود هم دارای کتابخانه‌ای نفیسی، شامل نسخه‌های فراوان خطّی جمع آوری شده از سراسر جهان بود.
آیت‌الله کلباسی در کنار تقریر دروس برخی از استادان خود، آثار مکتوب دیگری هم از خود به یادگار گذاشته است که از آن جمله می‌توان به کتبی مانند غریب الحدیث، فضائل اهل البیت(ع)، غرائب و قصار الکَلِم مِن الکتاب و السنه و همچنین غریب القرآن اشاره کرد. ایشان همچنین چند شرح بر برخی از کتب از جمله شرحی بر کفایه، شرحی بر عروه الوثقی و همچنین شرح باب حادی عشر دارد.
باز بودن درب خانه آیت‌الله کلباسی و کتاب‌های نه چندان کم ایشان در منزل، سبب می‌شد تا بسیاری از اهالی علم و کتاب و پژوهش، به نزد او مراجعه کنند و کتاب‌های او را برای مطالعه و استفاده از نکات علمی و اخلاقی، به امانت بگیرند که ایشان در این باره، هیچ امتناعی نمی‌کرد؛ تا آنجا که در همین راه، دو نسخه خطّی از بهترین کتاب‌هایش را از دست داد؛ اما نه تنها از حق خود گذشت بلکه آن امانت گیرندگان نااهل و بی نظم را هم مشمول عنایت و مغفرت خویش قرار داد.
آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین کلباسی نجفی سرانجام پس از 95 سال عمر علمی و عملی با عزت، در هجدهمین روز از آبان ماه سال 1376 هجری شمسی، به دیدار معبود شتافت تا پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه و بعد از اقامه نماز آیت‌الله شیخ محمّدتقی بهجت فومنی، در یکی از حجرات صحن اصلی حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شود.
انتهای پیام/ش
آیت‌الله شیخ محمدحسین کلباسی یکی از بزرگان خاندان کلباسی است که همیشه با کتاب مأنوس بود و منزلش را هم به کتابخانه‌ای برای مطالعه، مباحثه و همچنین امانت دادن کتاب تبدیل کرده بود.
ایشان البته در کنار تدریس و تحقیق، رنج سفر به کتابخانه‌های بزرگ و معتبر جهانی را هم برای دستیابی به حقیقت محض، بر خود می‌خرید. به بیان دیگر او با کتاب و کتابخانه می‌زیست و خود هم دارای کتابخانه‌ای نفیسی، شامل نسخه‌های فراوان خطّی جمع آوری شده از سراسر جهان بود.
آیت‌الله کلباسی در کنار تقریر دروس برخی از استادان خود، آثار مکتوب دیگری هم از خود به یادگار گذاشته است که از آن جمله می‌توان به کتبی مانند غریب الحدیث، فضائل اهل البیت(ع)، غرائب و قصار الکَلِم مِن الکتاب و السنه و همچنین غریب القرآن اشاره کرد. ایشان همچنین چند شرح بر برخی از کتب از جمله شرحی بر کفایه، شرحی بر عروه الوثقی و همچنین شرح باب حادی عشر دارد.
باز بودن درب خانه آیت‌الله کلباسی و کتاب‌های نه چندان کم ایشان در منزل، سبب می‌شد تا بسیاری از اهالی علم و کتاب و پژوهش، به نزد او مراجعه کنند و کتاب‌های او را برای مطالعه و استفاده از نکات علمی و اخلاقی، به امانت بگیرند که ایشان در این باره، هیچ امتناعی نمی‌کرد؛ تا آنجا که در همین راه، دو نسخه خطّی از بهترین کتاب‌هایش را از دست داد؛ اما نه تنها از حق خود گذشت بلکه آن امانت گیرندگان نااهل و بی نظم را هم مشمول عنایت و مغفرت خویش قرار داد.
آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین کلباسی نجفی سرانجام پس از 95 سال عمر علمی و عملی با عزت، در هجدهمین روز از آبان ماه سال 1376 هجری شمسی، به دیدار معبود شتافت تا پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه و بعد از اقامه نماز آیت‌الله شیخ محمّدتقی بهجت فومنی، در یکی از حجرات صحن اصلی حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شود.
انتهای پیام/ش
