تشکر مهدوی کیا از ناخدا/بازیگر مشهور در ماسوله/عکسی از علی انصاریان در کنار مادرش

"ما چيزي رو قطع ميكنيم كه دوباره رشد نميكنه."

بختیار رحمانی نوشت:
"تا وقتي از موفقيت ديگران خوشحال نشويم: ديگران از شكست ما غمگين نخواهند شد. چاكريم."

آنا نعمتی نوشت:
"بر بلندای تپه ای بر روی تخته سنگی زیر سایه درختی خزان زده بنشینید و به صدای طبیعت گوش بسپارید به صدای باد، در میان درختان
به صدای نهر آب روان به صدای پرندگان به صدای نی چوپان به صدای زنگوله گوسفندان به صدای پارس سگ چوپان به صدای مرغ و خروسها
به صدای خش خش برگها بگذارید روحتان زنده شود با طبیعت بگذارید بیوریتمتان با طبیعت کوک گردد بگذارید سازتان با ضرباهنگ هستی همنوا شود رایحهٔ خوش زندگے با لبخند صبح آغاز میشود و لبخندزیباے زمان بارایحهٔ دلنشین صبح همراه ست آغوش تنفس را بگشاییم
چشمهاے جان را بکار گیریم آهنگ آرامش را بنوازیم سلام صبحتون پر عشق."

شیث رضایی نوشت:
"خدایا! در این روزگار غریب تنها تو را دارم .. پروردگارا!  درهای لطف تو باز است و زیر باران رحمتت دست هایم را به آسمان بلند میکنم تا میوه های اجابتت را بچینم و می دانم دست هایم خالی بر نخواهند گشت ... به یاد تو قدم در رویاهایم می گذارم و در خواب های آرام شبانه فقط به تو می اندیشم و تنها تو را میخوانم... زیرا در این روزگار غریب تنها تو را دارم ، خدایا مرا دریاب."

معصومه کریمی نوشت:
"مهربانم منتظرم مگذار من صبرم را  پشت كوه بلندى جا گذاشته ام آنزمان كه بسيار صبر كرده ام و حلوا نشد انگورهاى اين تاكستان
ديگر انتظار نميكشم حتى شراب بهشتت را."

مهدی مهدوی کیا نوشت:
"بعضى آدمها قلبهاى بزرگ و مهربونى دارند.ممنون ناخدا، ممنون مردم شريف قشم."

حمید فرخ نژاد نوشت:
"عروس آتش"

"ماسوله ی خلوت"

"سلام...اميدوارم هفته خوبى باشه برا همه ما. همين كه سايه اى از تو روى سر منه، بايد هميشه شكر كرد. بخاطر وجود نازنينت مادر. كه تمام بهونه من براى زنده بودن و زندگى كردن هستى. يا على."

انتهای پیام/