زاهدان؛
چگونه خبرنگارشهید مدافع حرم شد
خبرنگاری که میکروفن را فدای هیچ تسامح و مصلحتی نکرد و امروز خود سوژه شد.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان،احمد ملاشاهی معاونت خبر صدا و سیمای سیستان و بلوچستان در خصوص شهید محسن خزایی در یادداشتی نوشت: این روزها غم کسی را باید خورد که غم مردم داشت و مثل شهید محسن خزائی که میکروفنش از حوادث سیستان و بلوچستان پای درد مردم می رفت و تا زلزله بم، سیلاب گیلان ،آوارگی مردم عراق و غارت زدگی ملت سوریه ،برای همه هم نسخه امید و مقاومت می پیچید.
نسخه ای که بجای دست بالا بردن و یا دست روی دست گذاشتن ،از مهیای استقامت و پایداری حکایت داشت ،بخاطر روحیه انقلابی گری اش که امروز برچسب افراطی گری در سیه بازار سیاست ،شده است.
او درحین جمع شدن باهمه، میکروفن را فدای هیچ تسامح و مصلحتی نمی کرد و وقتی بحث سلامت مردم شد و برخی بخاطر برخی حساسیت های ساختگی که البته امروز هم کم نیست، ازسلامت برنج وارداتی سخن می گفتند برای اولین بار داستان ارسینک داشتن برنج های وارداتی را او درگیلان مطرح کرد.
ملا شاهی در یادداشت خود درباره این شهید نوشت:وقتی صحنه های بودنش رامرور می کنم ،او همیشه جایی بود که احتمال تقسیم غنیمت شهادت بود ، او در معتقد بودن پیشتاز بود.چه در سیستان و بلوچستان که باب شهادت در آن بازاست و چه در سوریه که پلاتو گفتن را تنها به این صورت که یک خط ازهمه خبرنگاران در سوریه وعراق جلوتر باشد قبول داشت.
وی در ادامه این یادداشت خود نوشت:دوربین شهید محسن خزائی مایه شرف ما که شد ،بماند ،او برای تمام رسانه های جهان آبروداری کرد ،برای همه آن بنگاههای خبری که همه جای جهان پلاتوی حقوق بشر می خوانند و درسوریه ،عراق و یمن همکاسه شدند باداعش ،بی بی سی ،سی ان ان و...اگر به اندازه حضورشان بر سر هیچ و پوچ دردیگر کشورها ، درسوریه حاضر می شدند و گزارش می گرفتند حالا نصف نیروی تحریریه شان سینه قبرستان بود.
جور این غیبت تاریخی رسانه ها را محسن خزایی و امثال او باید به دوش بکشند.
بیهوده نیست که این همه نظام سلطه از رسانه ملی ما بیم دارد ، بیم آنها ازرسانه ملی ما بخاطر بودن محسن خزایی ها دررسانه ملی است.
محسنی که هم مداح بود ،هم خبرنگار و هم بسیجی ،محسن با این سه خصلت شهادت را تصاحب کرد.
روحش شاد
انتهای پیام/پ
