شعر اربعین، امروزی و اجتماعی است
محمود حبیبی كسبی در حاشیه نشست شعر آیینی گفت: نگاه به زیارت اربعین در شعر، امروزی‌تر است و در این واقعه رابطه شاعر به عنوان زبان جامعه با امام معصوم را می‌توان مشاهده كرد.
به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمود حبیبی‌كسبی، شاعر، با بیان اینكه اربعین حسینی به عنوان یكی از وقایع زیرمجموعه واقعه عاشورا همیشه هم در كتب تاریخی و مقاتل و هم در تاریخ ادبیات عرب و عجم جایگاه داشته است، اظهار كرد: البته اگر در طول تاریخ ادبیات به اربعین اشاره‌ای شده است، اشاره به بازگشت كاروان اسرای كربلا از شام به كربلا بوده است و زبان‌حال‌هایی از مواجهه حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) با مرقد شهدای كربلا بوده است.
وی ادامه داد: بندی از تركیب‌بند نیر تبریزی هست كه از زبان حضرت زینب (س) با پیكر در خاك رفته حضرت اباعبدالله (ع) سخن می‌گوید. اگر هم اشاراتی و یا برداشت‌هایی از واقعه اربعین بوده، این گونه بوده است. اما در چند سال اخیر كه زیارت اربعین به این شكل عمومی شده است و تحول در عرصه زیارت اربعین به لحاظ اجتماعی و آیینی اتفاق افتاده است، دیده می‌شود كه آثار قابل توجهی در این زمینه خلق شده است و به نوعی هم قابل پیش بینی بوده و هست و باز هم پیش بینی می‌شود كه از این بیشتر آثاری خلق شود.
این شاعر خاطرنشان كرد: همان‌طور كه هنرمند بر جامعه خود تاثیر می گذارد، جامعه هم بر هنرمند تاثیرگذار است و به او سفارش تولید اثر می دهد. شاعرانی هم كه مثل باقی اقشار جامعه به این پیاده‌روی می روند، قطعا تحت تاثیر آن حالات و احوال قرار می گیرند و شعرهایی توسط آن ها خلق می‌شود. در چند سال اخیر شعرهایی در این باره خلق شده و انتظار می رود آثار قابل توجه تری خلق شود.
وی همچنین گفت: نگاه به زیارت اربعین، در شعر امروزی تر است. در شعر فاطمی، لزوما شاعر باید به وقایع تاریخی اشاره كند و مدح و مرثیه بگوید. در شعر عاشورایی هم شعرا اغلب سعی می كنند بر اساس مقاتل شعر بگویند. در این واقعه به‌خصوص امروزی و اجتماعی می شود و رابطه شاعر به عنوان زبان جامعه با امام معصوم را می تواند رقم بزند.
حبیبی‌كسبی تصریح كرد: زیارتنامه خانه خدا یا مدینه یا نجف و یا كربلا داشته ایم. اما زیارت نامه با این معنا كه دخیل شدن یك نهضت اجتماعی در زیارت باشد، تا به حال نداشتیم و این می تواند تفاوت زیارت نامه های اربعینی با دیگر زیارت نامه هایی باشد كه در شعر آیینی وجود دارد.
انتهاي پيام/
وی ادامه داد: بندی از تركیب‌بند نیر تبریزی هست كه از زبان حضرت زینب (س) با پیكر در خاك رفته حضرت اباعبدالله (ع) سخن می‌گوید. اگر هم اشاراتی و یا برداشت‌هایی از واقعه اربعین بوده، این گونه بوده است. اما در چند سال اخیر كه زیارت اربعین به این شكل عمومی شده است و تحول در عرصه زیارت اربعین به لحاظ اجتماعی و آیینی اتفاق افتاده است، دیده می‌شود كه آثار قابل توجهی در این زمینه خلق شده است و به نوعی هم قابل پیش بینی بوده و هست و باز هم پیش بینی می‌شود كه از این بیشتر آثاری خلق شود.
این شاعر خاطرنشان كرد: همان‌طور كه هنرمند بر جامعه خود تاثیر می گذارد، جامعه هم بر هنرمند تاثیرگذار است و به او سفارش تولید اثر می دهد. شاعرانی هم كه مثل باقی اقشار جامعه به این پیاده‌روی می روند، قطعا تحت تاثیر آن حالات و احوال قرار می گیرند و شعرهایی توسط آن ها خلق می‌شود. در چند سال اخیر شعرهایی در این باره خلق شده و انتظار می رود آثار قابل توجه تری خلق شود.
وی همچنین گفت: نگاه به زیارت اربعین، در شعر امروزی تر است. در شعر فاطمی، لزوما شاعر باید به وقایع تاریخی اشاره كند و مدح و مرثیه بگوید. در شعر عاشورایی هم شعرا اغلب سعی می كنند بر اساس مقاتل شعر بگویند. در این واقعه به‌خصوص امروزی و اجتماعی می شود و رابطه شاعر به عنوان زبان جامعه با امام معصوم را می تواند رقم بزند.
حبیبی‌كسبی تصریح كرد: زیارتنامه خانه خدا یا مدینه یا نجف و یا كربلا داشته ایم. اما زیارت نامه با این معنا كه دخیل شدن یك نهضت اجتماعی در زیارت باشد، تا به حال نداشتیم و این می تواند تفاوت زیارت نامه های اربعینی با دیگر زیارت نامه هایی باشد كه در شعر آیینی وجود دارد.
انتهاي پيام/
