بازخوانی خطبه 92 نهج البلاغه؛
چرا امام علی(ع) پس از مرگ عثمان خلافت را نمی پذیرفت؟
پس از قتل خلیفه سوم، مردم به صورت دسته جمعی به سمت خانه امام علی(ع) هجوم بردند تا با امام بیعت کنند.اما امیرالمومنین از این کار اکراه داشت.
به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛مرا واگذارید و دیگری را به دست آرید، زیرا ما به استقبال حوادثی می رویم که رنگارنگ و فتنه آمیز است.چهره های گوناگون دارد و دل ها بر این بیعت ثابت و عقل ها بر این پیمان استوار نمی ماند.
چهره افق حقیقت را ابرهای تیره فساد گرفته و راه مستقیم حق ناشناخته ماند آگاه باشید اگر دعوت شما را پذیرفتم بر اساس آنچه که می دانم با شما رفتار می کنم و به گفتار این و آن و سرزنش سرزنش کنندگان گوش فرا نمی دهم.اگر مرا رها کنید، چون یکی از شما هستم که شاید شنواتر و مطیع تر از شما نسبت به رییس حکومت باشم در حالی که من وزیر و مشاورتان باشم بهتر است که رهبر و امیرتان گردم.
شکی نیست که امام علی(ع) از طرف خدا به امامت منصوب شد و 120 هزار حاجی از سراسر بلاد اسلامی در غدیر خم به امر خدا و ابلاغ پیامبر اسلام(ص) با امام بیعت کردند؛ اما پس از بیست و پنج سال انحراف سیاسی مردم در خلافت و تغییر ارزش ها امام در این سخنرانی اتمام حجت می کند که شما تحمل عدل مرا ندارید.امام طلحه و زبیر را در پیشاپیش جمعیت می دید که فریاد بیعت سر می دهند و می دانست آنان اولین گروه های آشوب طلبی هستند که پس از شش ماه جنگ جمل را بر آن حضرت تحمیل خواهند کرد.
انتهای پیام/
