چرا ارتش آلمان در وضع نامساعدی قرار گرفته است؟

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، نشریه اکونومیست در مطلبی نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، گفته است اینکه آلمان، به عنوان بزرگترین اقتصاد اتحادیه اروپا، نسبت به آمریکا هزینه دفاعی کمتری پرداخت می‌کند، «ناعادلانه» است. آلمان تنها 1.2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به بخش دفاعی اختصاص داده است و تاثیر آن نیز قابل مشاهده است.

گزارشی که در ماه فوریه سال جاری میلادی منتشر شده است نشان می‌دهد کمتر از نیمی از تانک‌های لئوپارد، 12 فروند از 50 بالگرد تایگر و تنها 39 فروند از 128 جنگنده تایفون آلمان اکنون برای استفاده مناسب هستند. در پایان سال گذشته میلادی، هیچکدام از 6 زیردریایی این کشور در دریا قرار نداشته اند. به طور خلاصه، نیروهای مسلح آلمان اکنون کارایی لازم را ندارد. اما دلیل این مسئله چیست؟

در طی جنگ سرد، آلمان غربی تبدیل به کشور مرزی ناتو و خط دفاعی در برابر بلوک شرق شده بود. با این‌که در پی خشونت‌های جنگ جهانی دوم آلمان رویکردی صلح‌طلبانه را پیشه کرده بود، این کشور هزینه بسیاری در بخش دفاع زمینی سرمایه‌گذاری کرده بود؛ به طوری که آلمان تا سال 1990 میلادی، بیش از 5000 تانک جنگی و نزدیک به 500 هزار پرسنل نظامی در اختیار داشت و حدود 3 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در بخش نظامی سرمایه‌گذاری می‌کرد. اما پس از آن، دیوار برلین سقوط کرد و آلمانِ متحد شده، به یکباره احساس امنیت کرد. به این ترتیب، سرمایه‌گذاری‌ها در بخش نظامی کاهش یافت و ارتش آلمان به قدرتی تبدیل شد که توانایی محدودی در اعزام نیروها داشت. در سال 2011، دولت آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، خدمت اجباری سربازی را لغو کرد تا به این صورت، ارتش بزرگ این کشور را با نیروی کوچکتر اما قدرتمند‌تری جایگزین کند. اکنون نیروهای نظامی ارتش این کشور اندکی بیش از 180 هزار نفر برآورد شده است.

در پی الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه در سال 2014، آلمان نیز ماموریت‌های خود را در عراق و مالی آغاز کرد. برلین در یکی از نشست‌های سران ناتو در ولز، تعهد کرد تا سال 2024، 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در بخش دفاعی سرمایه‌گذاری کند. در این میان، باور برلین از ثبات ژئوپولتیک به یکباره تغییر کرد؛ به طوری که اورزولا فن در لاین، وزیر دفاع آلمان، دریافت ارتش این کشور به هیچ وجه از آمادگی لازم برخوردار نیست و به این ترتیب، تلاش خود را برای ایجاد اصلاحات در آن آغاز کرد.

اکونومیست در ادامه این مطلب نوشت: اغلب، از فن در لاین به دلیل پیشرفت کُند در ارتش آلمان انتقاد می‌شود که منصفانه نیز نیست. وزیر دفاع آلمان در برابر تمامی نظرات منفی در برابر تلاش خود برای نوسازی ارتش آلمان ایستادگی کرده است. یکی از مشکلات پیش روی وی، مقاومت مردم آلمان در برابر افزایش هزینه‌های دفاعی دولت این کشور است. در رقابت‌های انتخاباتی سال گذشته آلمان، حتی سوسیال دموکرات‌های چپ‌گرا و معتدل نیز اختصاص 2 درصد از تولید ناخالص داخلی آلمان به بخش دفاعی را سرسپردگی در برابر درخواست دونالد ترامپ می‌خواندند. مرکل به تازگی تایید کرده است که آلمان تا سال 2024، 1.5 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای بخش دفاعی هزینه می‌کند و تا سال 2030، آن را به 2 درصد افزایش می‌دهد. این مسئله، دستاوردی برای فن در لاین، و اقدامی علیه باور عمومی مردم آلمان به شمار می‌رود؛ زیرا که در یک نظرسنجی جدید، تنها 15 درصد از شرکت‌کنندگان آلمانی از افزایش بودجه نظامی خود حمایت کردند.

مشکل دیگر، در داخل ارتش آلمان است. ارتش که همچنان به دوران پس از جنگ سرد عادت کرده است، همچنان نمی‌تواند خود را برای ارتقای سریع تطبیق دهد. در نهایت نیز، ارتش آلمان با کمبود نیروی انسانی روبرو است. نیروهای مسلح آلمان، تعداد کافی از سربازان آموزش دیده که بتوانند از تسلیحات جدیدی که برلین در حال خریداری است، استفاده کنند در اختیار ندارد. برنامه ارتش این کشور برای افزایش نیروهای انسانی خود به 200 هزار نفر نیز با مشکل روبرو خواهد شد، زیرا در چنین کشوری که با نظامی‌گری مخالف است، داشتن شغل در نیروهای مسلح نامحبوب خواهد بود.

اکونومیست در پایان این مطلب نوشت: با این حال، نمی‌توان پیشرفت تدریجی آلمان در بخش دفاعی را رد کرد. طی سال‌های گذشته، سطح آمادگی نیروهای مسلح آلمان بهبود یافته است. تنها چند سال گذشته، تعداد نیروهای اعزامی آلمان و نیز مسئولیت‌های جدید این کشور در ناتو غیرقابل تصور بود. افزایش هزینه‌های نظامی آلمان به 2 درصد تولید ناخالص داخلی تا سال 2030 از جانب چنین اقتصاد عظیم، و نیز همراهی ارتش آلمان با نیروهای نظامی هلند و نروژ به این معنی خواهد بود که برلین خواهد توانست در امنیت منطقه‌ای کمک چشم‌گیری کند. این مسئله می‌تواند آلمان را به مرکزی برای دفاع اروپا تبدیل کند. اما تمامی این برنامه‌ها، نیازمند زمان هستند. به همین دلیل، نمی‌توان انتظار داشت دونالد ترامپ در آینده نزدیک لحن خود را درباره آلمان تغییر دهد.

انتهای پیام/

گزارش اکونومیست از وضع ارتش آلمان