داوود صفرزاده، نویسنده و کارشناس مذهبی در گفت‌و‌گو با  خبرنگار قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه در قرآن کریم عبارت «اهل الذکر» بیان شده است، گفت: خداوند در دو آیه‌ (۱) با فراز «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ؛ پس اگر نمی‌دانید از اهل ذکر سؤال کنید» درباره اهل ذکر صحبت کرده است. روایات تأکید می‌کنند که منظور از اهل ذکر، اهل بیت (ع) هستند.

او توضیح داد: در حدیث ثقلین به روشنی پیامبر دو میراث بزرگ خود را یکی کتاب و دیگری عترت معرفی می‌کند. از نکاتی که پیامبر اکرم (ص) در واقعه غدیر خم و خطبه غدیر بر آن بسیار تأکید کردند، همراهی امیرالمؤمنین علی علیه السلام با قرآن است و با مضامین مختلف بسیار تصریح کردند که هر آیه‌ای در مدح مؤمن نازل شده، در شأن علی‌بن‌ابی‌طالب است و هر آیه‌ای در مذمت کسی است، درباره دشمنان امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.

صفرزاده یادآور شد: این مسئله منطبق با حدیث «علی مع القرآن و القرآن مع علی (۲)» است که ناگسستنی بودن همراهی قرآن کریم با اهل بیت (ع) را نشان می‌دهد.

این نویسنده و کارشناس مذهبی بیان کرد: در نبرد صفین به روشنی، جداکردن قرآن از قرآن ناطق یعنی امیرالمؤمنین (ع) اتفاق افتاد که در نهایت به ضرر دین تمام شد؛ زیرا قرآن دارای وجوه مختلفی است و آیاتی متشابه دارد.

بیشتر بخوانید

• تأکید صحابه بر ولایت امیرالمؤمنین/ شأن نزول آيه اول سوره معارج چیست؟

  ---

خداوند قرآن را خودآموز نازل نکرده است

او تأکید کرد: خداوند قرآن را خودآموز نازل نکرده است؛ بلکه تعمد داشته قرآن را فردی به مردم یاد و همچنین آیات متشابه و ایجاز موجود در این کتاب الهی را به طور روشن توضیح دهد.

صفرزاده اظهار کرد: قصد خدا این است که اصطلاحاً مردم به در خانه محمد و آل محمد بروند؛ در واقع اهل ذکر حقیقی این‌ها هستند. اگر به عبارات خطبه غدیر توجه کنیم، می‌بینیم پیغمبر، امیرالمؤمنین و قرآن را در کنار هم قرار می‌دهند و حضرت علی، جانشین کامل به معنی، ولی و سرور معرفی می‌شود.

این نویسنده و کارشناس مذهبی یادآور شد: چنانکه پیامبر از قرآن جدا نمی‌شود و وظیفه تبیین آیات را دارد، در مورد امیرالمؤمنین و اوصیای پیامبر هم این مطلب صادق است. یکی از پیام‌های غدیر، همین همراهی و معیّت امیرالمؤمنین و اهل بیت با قرآن است.

پی نوشت:

(۱) "اهل الذکر" در دو آیه از قرآن آمده است:

آیه ۷ سوره انبیاء: "وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ؛ و پیش از تو، جز مردانی که به آن‌ها وحی می‌کردیم، نفرستادیم! اگر نمی‌دانید، از آگاهان بپرسید (تا تعجب نکنید از اینکه پیامبر اسلام از میان همین مردان برانگیخته شده است)!

و آیه ۴۳ سوره نحل:
وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

(۲) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): عَلِیٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِی لَا یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْض.

در منابع شیعی:
الجمل و النصرة لسید العترة فی حرب البصرة نوشته شیخ مفید ص ۴۱۸، قم، چاپ اول
الأمالی نوشته شیخ طوسی، ص ۴۶۰، قم، چاپ اول‏

و در منابع اهل تسنن ذکر شده است:
الروض الدانی (المعجم الصغیر) نوشته ابوالقاسم طبرانی، ج ۲، ص ۲۸، بیروت، چاپ اول.

المستدرک علی الصحیحین نوشته حاکم نیشابوری، ج ۳، ص ۱۳۴، بیروت، چاپ اول.

انتهای پیام/