چرا ابلیس از سجده‌های طولانی واهمه دارد؟

به گزارش حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،  حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی همزمان با دهه اول ماه محرم در دانشگاه تهران پیرامون موضوع «سلوک به سوی منزلگاه مقربین» به سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: عنوان مقربین عنوانی تشکیکی و دارای مراتب است که عالی‌ترین آن اختصاص به پیامبر اکرم (ص) دارد و همه انسان‌ها نیز می‌توانند مدارجی را کسب کنند.

علوی تهرانی ادامه داد: انسان اگر بخواهد در زمره مقربان قرار گیرد ابتدا باید به سعادت و نیک بختی دست یابد، در منطق و بینش الهیون سعادت و نیک بختی انسان بر این است که آدمی به کمال برسد. مقصود از کمال، رسیدن انسان به حالت و وصفی است که از آن توقع می‌رود.

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند سجده طولانی داشته باشید؛ سجده‌های طولانی انسان در پیشگاه خداوند متعال برای ابلیس بسیار ناگوار و سخت است؛ زیرا خودش به انجام این عمل فرمان داده شد، اما از آن سرپیچی کرد. روح سجده تسلیم بودن در برابر اراده و فرمان الهی است.

وی هدف از خلقت انسان را رسیدن به کمال و شبیه شدن به پروردگار بیان و تصریح کرد: انسان اگر به این کمال برسد به سعادت خواهد رسید، زمانی که انسان خدایی و ربانی شد در زمره مقربان قرار می‌گیرد؛ انسان نمی‌تواند از خدا دور باشد و به کمال برسد. انسان همواره باید توجه داشته باشد که خداوند او را برای چه چیزی خلق کرده، در این صورت است که همواره در مسیر کمال گام بر می‌دارد.

حجت الاسلام علوی تهرانی یکی از مهمترین عوامل تقرب به سوی حضرت حق را عامل عقل برشمرد و عنوان کرد: عقل توصیه کننده است. پیامبر اکرم (ص) به امیرمومنان علی (ع) فرمودند هرگاه بندگان با احسان و نیکی کردن به دیگران خودشان را به خدا نزدیک کردند تو یک گام جلوتر از آنان با عقل به خداوند تقرب بجوی؛ عامل عقل سریع‌ترین عاملی است که انسان را به خداوند متعال می‌رساند. نیکی کردن و نیکوکاری را افراد بسیاری از انسان‌ها انجام می‌دهند، اما انسان‌های کمی عاقلانه زندگی می‌کنند.

این کارشناس مذهبی به عامل دوم تقرب اشاره کرد و گفت: عامل دوم سجده است. سجده در بین اجزای نماز بسیار مهم بوده به گونه‌ای که دستور داده شده سجده کنید. طبق صریح روایات؛ نزدیک‌ترین حالت انسان به خداوند متعال هنگام سجده است. سجده برای خداوند متعال حقیقتی است که همه موجودات در عالم هستی انجام می‌دهند و تنها به انسان‌ها اختصاص ندارد. برای سجده حقیقت و روحی وجود دارد که سایر موجودات آن را اظهار می‌کنند و آن حقیقت همان اظهار فروتنی و کوچکی نسبت به مقام ربوبی خداوند متعال است.

وی روح سجده را تسلیم بودن در برابر فرمان و اراده الهی بیان کرد و ادامه داد: بالاتر از تسلیم بودن آن است که در برابر اراده الهی مقاومتی وجود نداشته باشد. اراده الهی در شریعت و مناسک عبادی ظهور و بروز پیدا می‌کند بنابراین اگر کسی در برابر دستورات دین مقاومت نکرد و اطاعت کرد چنین انسانی تسلیم است.

حجت الاسلام علوی تهرانی درباره راه رسیدن به روح سجده، گفت: امام علی (ع) برای رسیدن به سجده واقعی چند راهکار ارائه می‌دهند که شامل ندیدن دنیا، ترسیدن از خدا، خارج کردن لباس کبر و غرور، آراسته شدن به اخلاق پیامبر اکرم (ص) و بریدن از تعلقات دنیوی می‌شود.

انتهای پیام/