شالیزاری که در آن برنج‌های سیاه می‌روید

ارقام برنج‌های بومی شمال برنج‌هایی هستند با رنگ سفید که درصدی از رنگ کِرِم یا زرد نیز در آن موجود است، برنج‌های هاشمی، دم سیاه صدری، طارم و علی کاظمی و برنج‌های پرمحصول ندا و شیرودی که رنگ ظاهری همه این‌ها سفید است، اما در یکی از شالیزار‌های روستای آقا ملک بابل برنج‌های سیاه از شالیزار‌ها برداشت می‌شود.

برنج سیاه نوعی برنج بسیار نادر است با ظاهری زیبا و متفاوت که در چین باستان مخصوص اشراف پخت و مصرف می‌شد و به همین دلیل آن را برنج اشرافی نیز می‌گفتند.

علت سیاه برنج نیز وجود رنگدانه‌های آنتی اکسیدانی است که در برخی میوه‌ها و سبزیجات مانند بادمجان یا توت سیاه وجود دارد که رنگ سیاه عمیقی به این دسته از محصولات می بخشد.

برنج‌های سیاه حاصل تلاش‌های یک محقق

دکتر کربلایی محقق و پژوهشگر مازندرانی ایستگاه تحقیقات گلدشت بابل که زیر نظر موسسه تحقیقات برنج کشور فعالیت می‌کند پس از سال‌ها موفق شد برنج‌های سیاه و رنگی را کشت کند.

او که امسال برای ششمین سال متوالی موفق به تولید برنج‌های رنگی شده است، می‌گوید: برنج‌های شمال در قدیم، برنج‌هایی با ظاهری گرد و پوسته‌ای نرم و قهو‌های بودند، اما به مرور زمان ارقام فعلی برنج با دانه‌های بلند و سفید جایگزین آن‌ها شدند.

این محقق مازندرانی می‌گوید: ذائقه ایرانیان اکنون به سمتی رفته که برنج سفید دانه بلند را می‌پسندند به همین دلیل، برنج سیاه کمتر در سفره غذایی مردم حتی اهالی شمال جای گرفته است.


دکتر کربلایی افزود: برنج‌های سیاه به دلیل وجود فیبر و آنتی اکسیدان زیاد برای گوارش و جلوگیری از بروز سرطان مناسب است.

او که بیش از ۳۰ سال است در زمینه برنج فعالیت علمی می‌کند، گفت: در حال تحقیق بر روی اصلاح نباتی این گونه برنج هستیم تا در آینده برنج‌های محلی هاشمی و طارم نیز به شکل رنگی کشت شود

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات برنج گفت: از برنج‌های سیاه می‌توان برای پخت غذا‌هایی مانند آش و سوپ یا تزیین پلو‌هایی که با برنج سفید درست شده اند استفاده کرد.