چالش‌های نورافکن تمامی ندارد
احتمالا خود نورافکن هم از تغییر مدام پست بازی‌اش در رده باشگاهی و ملی کلافه شده باشد.
نورافکن در پست دفاع چپ بود که به فوتبال ایران معرفی شد و در ادامه در استقلال در پست هافبک دفاعی هم بازی کرد؛ پستی که پس از پیوستن به سپاهان در ابتدای لیگ نوزدهم مورد توجه امیر قلعه‌نویی بود و این بازیکن جوان در آن فصل تمامی بازی‌هایش را در پست هافبک دفاعی به میدان رفت.
حضور محرم نویدکیا در سپاهان سبب شد تا نورافکن بار دیگر به مدت دو فصل به پست دفاع چپ برود، اما طی همین مدت توسط اسکوچیچ گاهی در میانه میدان هم مورد استفاده قرار گرفت، اما در این برهه تعداد بازی‌هایی که در دفاع چپ بازی کرد، بسیار بیشتر بود.
مورایس اما ایده‌های جدیدی برای بازیکن ملی پوش سپاهان داشت و پس از چند هفته ابتدایی او را به پست هافبک هجومی برد، که پیش‌تر در لیگ برتر تجربه نکرده بود. در نیم فصل دوم شاهد نزدیک‌تر شدن امید به خط دروازه بودیم و او در پست وینگر چپ درخشید.
در آخرین بازی نورافکن اما این بازیکن بار دیگر توسط امیر قلعه‌نویی در پست دفاع چپ مورد استفاده قرار گرفت. سرمربی تیم ملی البته دو ماه قبل‌تر در فیفادی فروردین ماه نورافکن را در پست هافبک دفاعی مورد استفاده قرار داده بود.
حالا احتمالا حدس اینکه نورافکن در بازی بعدی تیم ملی مقابل ازبکستان که روز آینده برگزار خواهد شد، در چه پستی بازی خواهد کرد، یکی از پرسش‌های خودش هم هست. نورافکن خودش دوست دارد جایی نزدیک‌تر به دروازه حریف بازی کند؛ جایی که در رده‌های پایه بیشتر تجربه حضور در آن را دارد، اما طی این سال‌ها با نگاهی کاملا حرفه‌ای فقط به این موضوع توجه دارد، که آنچه سرمربی می‌خواهد را در زمین پیاده کند، که البته با توجه به جابجایی مداوم اصلا کار ساده‌ای هم نیست.
