باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - مطالعه‌ای جدید، یک استراتژی درمانی امیدوارکننده را آشکار کرده است که می‌تواند درمان سرطان روده بزرگ مرتبط با جهش‌های ژن KRAS، یکی از دشوارترین جهش‌ها برای درمان در دنیای سرطان، را تغییر دهد.

گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR) مدت‌هاست که به عنوان یک هدف ناکارآمد در تومور‌های دارای جهش KRAS در نظر گرفته می‌شود. با این حال، این مطالعه که توسط مرکز تحقیقات سرطان در دانشگاه پزشکی وین انجام شده است، نشان می‌دهد که مسدود کردن هدفمند مسیر سیگنالینگ EGFR حتی در حضور این جهش‌ها می‌تواند مؤثر باشد و به طور بالقوه گزینه‌های درمانی موجود برای بیماران مبتلا به این نوع سرطان را گسترش دهد.

گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR) پروتئینی است که در سطح بسیاری از سلول‌های بدن یافت می‌شود. عملکرد اصلی آن دریافت سیگنال از مولکول‌هایی به نام فاکتور‌های رشد، مانند فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) است. هنگامی که یک فاکتور رشد به این گیرنده متصل می‌شود، مجموعه‌ای از سیگنال‌ها در داخل سلول فعال می‌شوند و آن را به رشد، تقسیم و زنده ماندن تحریک می‌کنند.

در برخی از انواع سرطان، مانند سرطان روده بزرگ، ریه و سینه، ممکن است افزایش فعالیت یا تعداد گیرنده‌های EGFR وجود داشته باشد که منجر به رشد کنترل نشده سلول‌های سرطانی می‌شود.

دانا کراوس، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: «نتایج ما نشان می‌دهد که EGFR نقش شگفت‌انگیز و فعالی در تومور‌های کولورکتال با جهش‌های KRAS ایفا می‌کند، به گونه‌ای که با آنچه قبلاً تصور می‌شد متفاوت است.»

در این مطالعه، تیم تحقیقاتی از به اصطلاح «ارگانوئید‌های تومور»، مدل‌های سه‌بعدی تومور‌های مشتق شده از سلول‌های سرطانی روده بزرگ در موش‌های آزمایشگاهی، برای آزمایش اثر حذف گیرنده EGFR استفاده کردند.

نتایج نشان داد که مسدود کردن EGFR منجر به تغییرات اساسی در متابولیسم سلول‌های سرطانی می‌شود، به گونه‌ای که به دنبال آن گلیکولیز کند شد، در حالی که سلول‌ها بیشتر به گلوتامین (یک اسید آمینه که یکی از فراوان‌ترین اسید آمینه‌ها در بدن است و نقش مهمی در چندین عملکرد حیاتی ایفا می‌کند) وابسته شدند. این اتفاق نشان دهنده یک آسیب‌پذیری جدید است که می‌تواند به صورت درمانی مورد هدف قرار گیرد.

از جمله قابل توجه‌ترین یافته‌های این مطالعه، فعال شدن یک امضای ژنی خاص مرتبط با بهبود میزان بقا در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با جهش‌های KRAS بود که با تجزیه و تحلیل پایگاه‌های داده گسترده بیماران تأیید شد.

کاهش اندازه سلول، اختلال در مسیر‌های رشد کلیدی و فعال شدن مسیر Wnt مرتبط با سلول‌های بنیادی و پیشرفت تومور نیز مشاهده شد - همه شاخص‌های پاسخ واضح به انسداد EGFR.

این مطالعه نشان داد که ژن Smoc۲ نقش محوری در این تحول دارد و متابولیسم درون سلولی را سازماندهی مجدد کرده و شبکه‌های سیگنالینگ جدیدی را که مسئول این پاسخ هستند، فعال می‌کند.

این یافته‌ها توضیحی مکانیکی برای اهمیت EGFR حتی در حضور جهش‌های KRAS ارائه می‌دهند و خواستار تجدیدنظر در مورد حذف این بیماران از درمان هدفمند EGFR هستند.

این مطالعه از توسعه درمان‌های دوگانه‌ای که KRAS و EGFR را هدف قرار می‌دهند، پشتیبانی می‌کند، گامی که می‌تواند چشم‌انداز غلبه بر یکی از چالش‌برانگیزترین سرطان‌ها را افزایش دهد.

این مطالعه در مجله EMBO Molecular Medicine منتشر شده است.

منبع: Medical Express