
باشگاه خبرنگاران جوان؛ اعظم پورکند - بسیاری از ساکنان غزه که از گرسنگی ضعیف شدهاند، هر روز در میان ویرانهها راه میپیمایند تا آب آشامیدنی و آب شستشوی خود را حمل کنند - بار سنگینی که هنوز بسیار کمتر از میزان مورد نیاز برای حفظ سلامت افراد است.
در حالی که توجه جهانی به قحطی در غزه جلب شده است - جایی که پس از ۲۲ ماه حملات نظامی ویرانگر اسرائیل، ناظران جهانی گرسنگی از وقوع قحطی خبر میدهند - بحران آب نیز به همان اندازه شدید است.
برخی از آب از طریق واحدهای کوچک نمکزدایی که توسط سازمانهای امدادی اداره میشوند تامین میشود، اما بیشتر آن از چاههای آب شور استخراج میشود که توسط فاضلاب و مواد شیمیایی نفوذ کرده به درون آوارها بیشتر آلوده شده و باعث شیوع اسهال و هپاتیت شده است.
لولهکشیهای اسرائیلی که قبلاً بخش عمدهای از آب آشامیدنی غزه را تامین میکرد، اکنون قطع شدهاند. اسرائیل در اوایل جنگ، تمامی تامین آب و برق به غزه را قطع کرد. اگرچه بعداً بخشی از آن را از سر گرفت، اما لولهها آسیب دیدهاند و مقامات آب غزه میگویند که اخیراً آبی از این طریق وارد نشده است.
سازمان هماهنگی کمکهای نظامی اسرائیل (COGAT)، به درخواست برای اظهار نظر در مورد اینکه آیا اسرائیل در حال تامین آب است یا نه، پاسخی نداد.
بیشتر زیرساختهای آب و فاضلاب تخریب شدهاند و پمپاژ آب از سفرههای زیرزمینی اغلب به برق تولیدی توسط ژنراتورهای کوچک وابسته است - که سوخت آن به ندرت در دسترس است.
معاذ مخیمر، دانشجوی ۲۳ سالهای که قبل از جنگ در دانشگاه تحصیل میکرد، گفت که باید حدود یک کیلومتر راه برود و دو ساعت در صف بایستد تا آب بیاورد. او اغلب سه بار در روز این کار را انجام میدهد و آب را با یک فرغون کوچک فلزی روی زمین ناهموار به چادر خانواده میبرد.
او گفت: «چقدر دیگر باید اینطور زندگی کنیم؟» در حالی که دو ظرف بزرگ آب بسیار شور را برای شستشو و دو ظرف کوچکتر آب تمیزتر را برای آشامیدن حمل میکرد.
مادرش، ام معاذ ۵۳ ساله، گفت که آبی که او جمعآوری میکند برای خانواده بزرگ ۲۰ نفرهای که در گروه کوچکی از چادرها در دیر البلح در مرکز نوار غزه زندگی میکنند، ضروری است.
او گفت: «بچهها مدام میآیند و میروند و هوا گرم است. آنها مدام میخواهند آب بنوشند. چه کسی میداند فردا هم بتوانیم دوباره آب تهیه کنیم یا نه.»
مبارزه آنها برای آب در سراسر این سرزمین کوچک و شلوغ تکرار میشود، جایی که تقریباً همه در پناهگاههای موقت یا چادرهایی بدون سیستم فاضلاب یا امکانات بهداشتی زندگی میکنند و آب کافی برای نوشیدن، پختوپز و شستشو در حالی که بیماریها در حال گسترش هستند، وجود ندارد.
سازمان ملل حداقل سطح اضطراری مصرف آب برای هر نفر را ۱۵ لیتر در روز برای آشامیدن، پختوپز، نظافت و شستشو اعلام کرده است. میانگین مصرف روزانه در اسرائیل حدود ۲۴۷ لیتر در روز است.
بشرا خلیدی، مسئول سیاستهای بشردوستانه سازمان اکسفام در سرزمینهای فلسطینی اشغالی توسط اسرائیل، گفت که میانگین مصرف در غزه اکنون ۳ تا ۵ لیتر در روز است.
اکسفام هفته گذشته اعلام کرد که بیماریهای قابل پیشگیری و قابل درمان ناشی از آب در حال ویران کردن غزه هستند و میزان گزارش شده آن در سه ماه گذشته تقریباً ۱۵۰ درصد افزایش یافته است.
صفهای طولانی برای آب
دنیس مالیک، مسئول جهانی آب و فاضلاب شورای پناهندگان نروژ، گفت: «کمبود آب قطعاً هر روز بیشتر میشود و مردم اساساً بین استفاده از آب برای آشامیدن یا استفاده بیشتر برای بهداشت، یکی را انتخاب میکنند.»
فقط ایستادن در صف و حمل آب اکنون ساعات زیادی از روز بسیاری از ساکنان غزه را میگیرد و اغلب شامل هول دادن دیگران برای حفظ جای خود در صف میشود. ساکنان غزه میگویند که گاهی درگیریهایی نیز رخ داده است.
جمعآوری آب اغلب کار کودکان است، در حالی که والدینشان به دنبال غذا یا سایر ضروریات هستند.
منثر سالم، رئیس منابع آب اداره کیفیت آب و محیط زیست غزه، گفت: «کودکان، کودکی خود را از دست دادهاند و به حاملان ظروف پلاستیکی تبدیل شدهاند که پشت وسایل نقلیه آب میدوند یا به مناطق دورافتاده میروند تا برای خانوادههای خود آب بیاورند.»
با توجه به سختی دسترسی به آب، بسیاری از افرادی که در نزدیکی ساحل زندگی میکنند، در دریا خود را میشویند.
احداث یک خط لوله آب جدید که توسط امارات متحده عربی تامین مالی شده است، برنامهریزی شده است تا از یک کارخانه نمکزدایی در مصر، ۶۰۰ هزار نفر در جنوب غزه را سرویس دهد. اما ممکن است چند هفته دیگر طول بکشد تا وصل شود.
سازمانهای امدادی میگویند که اقدامات بسیار بیشتری مورد نیاز است. جیمز الدر، سخنگوی یونیسف، گفت که محرومیتهای طولانیمدت در حال مرگبار شدن هستند.
او گفت: «گرسنگی و کمآبی دیگر عوارض جانبی این درگیری نیستند. آنها کاملاً اثرات مستقیم آن هستند.»
خلیدی از اکسفام گفت که برای حل این بحران به آتشبس و دسترسی بدون محدودیت سازمانهای امدادی نیاز است.
او گفت: «در غیر این صورت شاهد مرگ مردم بر اثر قابل پیشگیریترین بیماریها در غزه خواهیم بود - که همین حالا نیز در برابر چشمان ما در حال وقوع است.»
منبع: رویترز
روزی یک درهم یک دینا یک ریال خرج آزادی قدس شریف میکردیم غزه آزاد میشد
بی دارو .بی غذا
در جلوی چشمان مدعیان حقوق بشر و ازادی دورغین شون
ما الان تو پایتخت ۲۰ روزه فشار آبمون اندازه سماوره
در ترکیه کمبود اب
در هند .فقط روزی یک ساعت تا دو ساعت اب دارند
کشوری نبست که کمبود نداشته باشد