
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - دانشمندان دانشگاه ایالتی تومسک توضیح داده اند که حدود ۲۰ درصد از تالابهای جهان ممکن است تا سال ۲۰۵۰ ناپدید شوند. آنها مطالعه این اکوسیستمها را برای یافتن راههایی برای حفظ و احیای آنها آغاز کردهاند.
تالابها از جمله ارزشمندترین اکوسیستمها هستند، با این حال از شکنندهترین اکوسیستمهای کره زمین محسوب میشوند. طبق آخرین گزارش منتشر شده توسط کنوانسیون تالابها، بشریت از سال ۱۹۷۰ تقریباً ۲۲ درصد از این مناطق، معادل ۴۱۱ میلیون هکتار، را از دست داده است. اگر این روند ادامه یابد، حدود ۲۰ درصد از تالابهای باقی مانده ممکن است تا سال ۲۰۵۰ ناپدید شوند.
این دادهها البته برای دانشمندان نگرانکننده است، زیرا تالابها نقش کلیدی در ثبات آب و هوا، حفظ تنوع زیستی و تأمین منابع حیاتی دارند.
تالابها شامل باتلاقها، دریاچهها، رودخانهها و مخازن مصنوعی و همچنین مناطق ساحلی دریا میشوند. باتلاقها حدود ۶٪ از سطح زمین را پوشاندهاند، با این حال بیش از ۷.۵٪ از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل میدهند. این اکوسیستمها آب تمیز را فراهم میکنند، از سیل جلوگیری میکنند، از کشاورزی پشتیبانی میکنند و ذخایر عظیم کربن را تشکیل میدهند. با این حال، به دلیل تغییرات اقلیمی و فعالیتهای انسانی، آنها سریعتر از هر زیستگاه طبیعی دیگری در حال ناپدید شدن هستند.
دکتر ایرینا ولکووا، دانشیار مؤسسه زیستشناسی دانشگاه تومسک، خاطرنشان میکند که باتلاقها نقش ویژهای در تنظیم آب و هوا دارند. آنها قادر به تجمع کربن در رسوبات ذغال سنگ نارس برای هزاران سال هستند و تنها زیستگاه طبیعی هستند که به طور مداوم آب و هوای جهانی را خنک میکنند.
علاوه بر این، باتلاقها حاوی دو برابر کربن جنگلها هستند. باتلاقهای وسیع سیبری غربی، از جمله باتلاق واسیوگان، بزرگترین حوضه ذغال سنگ نارس روی زمین، از اهمیت ویژهای برخوردارند.
کارشناسان تأکید میکنند که حفظ تالابها نه تنها یک ضرورت زیستمحیطی، بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست. ناپدید شدن آنها منجر به بیثباتی آب و هوا، کاهش ذخایر آب شیرین و افزایش فراوانی سیلهای فاجعهبار خواهد شد. بنابراین، دانشمندان خواستار همکاری بینالمللی در این زمینه و استفاده از نوآوریهای علمی در برنامهها و استراتژیهای حفاظت از محیط زیست هستند.
منبع: science.mail.ru