
باشگاه خبرنگاران جوان؛ آزاده محبی - مریم برزنونی کارشناس ارشد مکانیزاسیون کشاورزی، توسعه فناوری و مکانیزاسیون را پیششرط تحقق امنیت غذایی دانست و گفت: نادیده گرفتن این موضوع در برنامه هفتم توسعه و الگوی کشت، نشانهای از ضعف برنامهریزی در بخش کشاورزی است که نیازمند بازنگری جدی است.
وی توسعه مکانیزاسیون را عامل اصلی افزایش بهرهوری و تابآوری تولیدات کشاورزی عنوان کرد و افزود: افزایش سرعت و دقت در کاشت، داشت و برداشت محصولات، موجب کاهش تلفات، افزایش سطح زیرکشت مؤثر و بالا رفتن عملکرد در واحد سطح میشود که در نهایت به تولید پایدار مواد غذایی منجر خواهد شد.
برزنونی با اشاره به کاهش نیروی کار در مناطق روستایی تأکید کرد: مکانیزاسیون میتواند جایگزینی مؤثر برای کمبود نیروی انسانی باشد و استمرار تولید را در شرایط بحرانی مانند جنگ یا پاندمی تضمین کند.
این کارشناس کشاورزی ادامه داد: توسعه ماشینآلات برداشت، بستهبندی و نگهداری، علاوه بر افزایش کیفیت، تلفات پس از برداشت را کاهش داده و سهم مؤثری در عرضه واقعی غذا در کشور دارد.
برزنونی به نقش تجهیزات نوین آبیاری و فناوریهای مبتنی بر GPS اشاره کرد و گفت: بهکارگیری این فناوریها موجب صرفهجویی در منابع آب، خاک و انرژی شده و کارایی عوامل تولید را افزایش میدهد.
به گفته وی، مکانیزاسیون نهتنها در مزرعه بلکه در زنجیره ارزش، حملونقل و فرآوری محصولات نیز نقش اساسی دارد و به کاهش هزینههای تولید، افزایش درآمد کشاورزان و پایداری اقتصادی منجر میشود.
برزنونی با اشاره با استفاده از فناوریهای هوشمند و دادهمحور در مدیریت مزرعه بیان کرد: استفاده از فناوری های هوشمند و داده محور امکان سازگاری با تغییرات اقلیمی را فراهم میکند و تابآوری نظام غذایی کشور را افزایش میدهد.
وی گفت: توسعه مکانیزاسیون در کشاورزی، رکن بنیادین امنیت غذایی است؛ زیرا با افزایش بهرهوری، کاهش ضایعات، بهینهسازی مصرف منابع و تقویت پایداری اقتصادی، مسیر دستیابی به خودکفایی و امنیت غذایی پایدار را هموار میکند.