از افتتاح باشکوه تا دیوار ناتمام؛ بحران ساده‌ای که چند سال طول کشید
پردیس دانشگاه پیام‌نور خرم‌آباد پس از چند سال ناایمنی و بلاتکلیفی، سرانجام با تخصیص ۱۵ میلیارد ریال اعتبار برای حصارکشی، به نقطه امید تازه‌ای در مسیر تأمین امنیت دانشجویان و کارکنان خود رسیده است.
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ سارا بابایی- در نگاه نخست، حصارکشی یک دانشگاه موضوعی پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسد؛ اقدامی که معمولاً در همان مراحل ابتدایی احداث یک مرکز آموزشی انجام می‌شود. اما در خرم‌آباد، این موضوع ساده به بحرانی چندساله تبدیل شد.
پردیس دانشگاه پیام‌نور خرم‌آباد که در آذر ۱۳۹۶ با حضور مقامات ملی و استانی افتتاح شد، از همان روز نخست بدون دیوار و حصار باقی ماند.
نبود دیوار در محوطه‌ای به وسعت ۱۴ هکتار نه‌تنها چهره‌ای نیمه‌تمام از پروژه‌ای ملی بر جای گذاشت، بلکه امنیت هزاران دانشجو و کارمند را نیز به خطر انداخت.
دانشجویان به‌ویژه بانوان طی سال‌های گذشته بارها از احساس ناامنی در مسیرهای منتهی به دانشگاه و داخل پردیس سخن گفته‌اند.
ورود حیوانات، رفت‌وآمد افراد ناشناس و حتی خطر سقوط در مناطق تپه‌ماهواری اطراف، دانشگاهی علمی را به فضایی اضطراب‌آور بدل کرده بود.
از افتتاح باشکوه تا بحران امنیتی
پردیس پیام‌نور خرم‌آباد در روز ۱۹ آذر ۱۳۹۶ با هدف پایان دادن به سال‌ها استیجاری بودن این دانشگاه افتتاح شد. اما در حالی که دانشگاه آماده آغاز فصلی تازه در آموزش عالی لرستان بود، نبود حصارکشی محوطه، همه برنامه‌ها را تحت‌الشعاع قرار داد.
پیمان رجبی، رئیس دانشگاه پیام‌نور لرستان، در تشریح ریشه این مشکل می‌گوید:طبق مصوبه هیأت وزیران در سال ۸۶، دو ساختمان نیمه‌کاره و هشت هکتار زمین در دهکده المپیک برای پنج سال در اختیار دانشگاه قرار گرفت. پس از تخلیه در سال ۹۶، قرار بود هزینه‌های انجام‌شده معادل ۲۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیون ریال به دانشگاه پرداخت شود که هرگز محقق نشد.
او ادامه می‌دهد:طلب دانشگاه در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۰ میلیارد ریال برآورد شد. با وجود مصوبه‌های سال‌های ۹۸ و ۱۴۰۰ و حتی پیگیری نماینده وقت مجلس، این بدهی پرداخت نشد و همین مسئله باعث شد منابع موردنیاز برای دیوارکشی پردیس تأمین نگردد.
ناامنی که بر آموزش سایه انداخت
نبود دیوار، صرفاً مسئله‌ای فیزیکی نبود؛ این مشکل به سرعت بر کیفیت آموزش و آرامش محیط علمی تأثیر گذاشت. دانشجویان از ترس ورود حیوانات و افراد ناشناس تمرکز خود را از دست دادند و کارکنان دانشگاه نیز در ساعات پایانی کار، با دلهره محیط را ترک می‌کردند.
رجبی در بخش دیگری از اظهارات خود، به خطرناک‌ترین نقطه محوطه اشاره می‌کند:در ضلع شرقی پردیس، منطقه‌ای تپه‌ماهواری و دارای دره‌ای عمیق وجود دارد. نبود حصار در این بخش، محوطه را به یک شکاف امنیتی بزرگ تبدیل کرده است. کنترل شبانه‌روزی کل محدوده برای ما عملاً ممکن نیست.
ورود نهادهای نظارتی و تخصیص بودجه جدید
پس از سال‌ها پیگیری و طرح این مسئله در رسانه‌ها، سرانجام در خبری امیدوارکننده منتشر شد.
سرپرست دانشگاه پیام‌نور لرستان اعلام کرد که ۱۵ میلیارد ریال اعتبار از سوی دانشگاه پیام‌نور کشور برای تکمیل حصار امنیتی پردیس خرم‌آباد تخصیص یافته است
رجبی گفت:هرچند این اعتبار پاسخگوی رفع کامل مشکلات نیست، اما در مقطع فعلی بخشی از نیازها را پوشش می‌دهد. در ادامه نیز با حمایت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و مسئولان ارشد استان، مابقی منابع مالی تأمین خواهد شد
او افزود:اداره‌کل راهداری در تسطیح محوطه همکاری می‌کند، حل مناقشه املاک از طریق اداره‌کل راه و شهرسازی پیگیری می‌شود و اقدامات فضاسازی محیطی نیز با مشارکت شهرداری خرم‌آباد انجام خواهد شد.
تلاش برای پایان اختلاف مالی قدیمی
رجبی با اشاره به ریشه اصلی این بحران گفت:اختلاف مالی قدیمی میان دانشگاه پیام‌نور و اداره‌کل ورزش و جوانان لرستان همچنان پابرجاست. مکاتبه‌ای با وزیر علوم برای پیگیری از طریق وزیر ورزش و جوانان انجام شده است و امیدواریم با اجرای طرح مولدسازی املاک، این اختلاف چندین‌ساله نهایی و طلب دانشگاه به قیمت کارشناسی روز پرداخت شود.
به گفته او، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی لرستان نیز در جذب اعتبارات و حمایت از فرآیند اجرایی نقش مؤثری دارد و بخشی از مسائل می‌تواند از محل اعتبارات بین‌بخشی رفع شود.
چند سال تأخیر در ساخت دیوار اطراف دانشگاهی که نماد آموزش باز و مردمی است، حالا در آستانه پایان قرار گرفته است.
اعتبار تازه تخصیص‌یافته شاید پاسخگوی تمام نیازها نباشد، اما نشانه‌ای از آغاز روندی است که می‌تواند هم امنیت فیزیکی و هم آرامش روانی دانشجویان را بازگرداند.
پردیس ۱۴ هکتاری پیام‌نور خرم‌آباد، پس از سال‌ها رهاشدگی، حالا دوباره در کانون توجه مدیران است. دانشجویان و خانواده‌هایشان امیدوارند که این بار، حصار دانشگاه نه وعده‌ای دیگر، بلکه دیواری واقعی باشد؛ دیواری که پس از چند سال بی‌توجهی، مرز میان ناامنی و اطمینان را ترسیم کند.
