
باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم رضایی - مدرسه تاریخی منصوریه یکی از بناهای ارزشمند شیراز است که در محله لبآب، بازارچه منصوریه و در جنوب حرم مطهر شاهچراغ (ع) واقع شده است. این مدرسه در سال ۸۸۳ هجری قمری به دستور امیر صدرالدین محمدحسین حسینی دشتکی ساخته شد و بهدلیل نام فرزندش، امیر غیاثالدین منصور، به «منصوریه» شهرت یافت.
معماری مدرسه شامل دو بخش اندرونی و بیرونی است. ورودی آن با دو طاق هلالی تو در تو و در چوبی دو لنگهای، جلوهای باشکوه دارد. تزئینات گرهکاشی با نقش اسامی حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) در لچکیهای طاق، زیبایی خاصی به بنا بخشیدهاند. در دو طرف در ورودی، سکوهای سنگی به ارتفاع ۶۰ سانتیمتر تعبیه شدهاند و سقف طاق دوم نیز با گرهکاشی تزئین شده است.
هشتی ورودی با سقف گنبدی آجری، به حیاط اصلی مدرسه راه دارد. در سمت شمال هشتی، اتاقی با در آهنی و در سمت جنوب، راهرویی به ایوانی با سقف بلند گنبدی منتهی میشود. در بخش غربی مدرسه، شاهنشینی با ارتفاعی بالاتر از کف مدرسه قرار دارد که چهار سنگ قبر از شخصیتهای برجسته از جمله امیر صدرالدین و امیر غیاثالدین منصور در آن دیده میشود.
حیاط اول مدرسه، چهارضلعی است و حجرههایی در دو سمت شرقی و غربی آن قرار دارند. در مرکز حیاط، حوضی چهارگوش ساخته شده و در بخش جنوبی، مسجد مدرسه با دو ستون سنگی و شش ستون هلالی کوچک دیده میشود. محراب مسجد با گرهکاشی تزئین شده و دو کتیبه سنگی تاریخی بر بالای آن نصب شدهاند که مراحل ساخت و مرمت بنا را از دوره صفوی تا زندیه و قاجار روایت میکنند.
در ضلع شمالی حیاط، راهرویی به حیاط دوم مدرسه که نوساز است، راه دارد. این حیاط نیز دارای حوض مرکزی و حجرههایی با ارتفاع یک متر از کف حیاط است. راهرویی باریک در ضلع شمالی این حیاط به فضای پشت مدرسه منتهی میشود. همچنین، در گوشه جنوب شرقی حیاط اصلی، راهرویی به باغچه پشت مدرسه راه دارد که در اطراف آن وضوخانه، سرویسهای بهداشتی و چند اتاق ساخته شدهاند.
تمامی پیشانیها و جرزهای مدرسه با گرهکاشیها و نقوش هندسی تزئین شدهاند و جلوهای از هنر معماری اسلامی را به نمایش میگذارند. مدرسه منصوریه، با قدمتی چندصدساله، همچنان یکی از آثار شاخص فرهنگی و مذهبی شیراز محسوب میشود.
این مدرسه بار دیگر در سال ۱۳۶۰ از طرف سازمان میراث فرهنگی و با بودجه اداره اوقاف مرمت شد. هم اینک سرپرستی مدرسه منصوریه بر عهده حجه الاسلام حدائق و تولیت آن با اداره کل اوقاف و امور خیریه فارس است. در سال ۱۳۶۳ در باغچه این مدرسه ساختمانی جدید احداث شد. این مدرسه که هم اینک محل تحصیلی طلاب علوم دینی است، در تاریخ ۱۳۵۲/۱۰/۵ با شماره ۹۵۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.