به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان-محمد امیرمحمدی، در حالی که توسعه شهر بندرعباس به سمت مناطق شمالی و غربی گسترش یافته، ده‌ها شهرک مسکونی محصور در این محدوده‌ها سال‌هاست از خدمات پایه شهری محروم مانده‌اند. یکی از شاخص‌ترین این مناطق، کوی پلیس، هدیش و ۲۲ بهمن و مجتمع‌های دیگر خصوصی است؛ محله‌ای مسکونی که با وجود قرار داشتن در محدوده قانونی شهر، ساکنان آن می‌گویند از ابتدایی‌ترین خدمات عمومی شهری مانند جمع‌آوری پسماند، آسفالت، فضای سبز و روشنایی معابر برخوردار نیستند.

این وضع پرسش‌های جدی درباره نحوه اجرای قانون و عملکرد مدیریت شهری بندرعباس ایجاد کرده است.

روایت ساکنان:. عوارض می‌دهیم، اما خدمات نمی‌گیریم.

ساکنان برخی از این محله‌ها می‌گویند: سال‌هاست که عوارض نوسازی، پسماند و بهای خدمات شهری را به‌طور کامل پرداخت می‌کنند، اما در عمل مجبورند:

- زباله‌ها را خودشان تا نقاط دیگر شهر حمل کنند، با معابر فرسوده و بدون روکش آسفالت کنار بیایند، روشنایی معابر را خودشان تأمین کنند، و حتی از خدمات فضای سبز بی‌نصیب بمانند.

یکی از ساکنان در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما می‌گوید:در این محله زندگی می‌کنیم، پول می‌دهیم، اما از نگاه شهرداری، انگار اصلاً وجود نداریم؛ و حتی سطل زباله هم داخل مجتمع نمی‌گذارند.

معاون خدمات شهری شهرداری بندرعباس می‌گوید: بر اساس قانون محله‌ای که محصور است، خدمات عمومی قابل ارائه نیست و خودشان باید خدمات عمومی انجام دهند و نظارت بر آن نیز بر عهده بهداشت است.

موحدی همچنان می‌گوید:محله باید مدیریت درون‌سازمانی خود را داشته باشد و عملاً مانند یک نهاد مستقل عمل کند.

این ادعا، اما با قوانین رسمی شهرداری‌ها و نمونه‌های مشابه در دیگر استان‌ها همخوانی ندارد.

محصور بودن دلیل قانونی برای قطع خدمات نیست

در قانون شهرداری‌ها (ماده ۵۵)، هیچ اشاره‌ای وجود ندارد که محصور بودن یک شهرک مجوزی برای خودداری شهرداری از ارائه خدمات باشد.

شهرداری موظف به خدمات‌رسانی در کل محدوده مصوب شهر است، حتی اگر منطقه:

- ورودی کنترل‌شده داشته باشد.

- دیوارکشی شده باشد.

-یا از سوی یک نهاد دیگر نگهبانی شود.

شهرک‌ها حق انتخاب “شهردار محلی. ندارند

تنها دو شرط می‌تواند مانع خدمات شود۱) منطقه خارج از محدوده قانونی شهرباشد

۲) میان شهرداری و نهادی مانند نیروی انتظامی تفاهم‌نامه رسمی مبنی بر خودکفایی خدماتی وجود داشته باشد. تا این لحظه، هیچ سند رسمی یا مصوبه‌ای درباره این موارد در ارتباط با کوی پلیس بندرعباس منتشر نشده است.

مقایسه با دیگر شهر‌های کشور

برای فهم بهتر تفاوت‌ها، وضعیت شهرک‌های محصور در برخی شهر‌های دیگر بررسی شده است:

۱. تهران – شهرک غرب، اکباتان، چمران، پاسداران همگی محصور، دارای نگهبانی و ورودی کنترل‌شده‌اند. شهرداری تهران روزانه زباله جمع می‌کند، معابر را نظافت می‌کند و مخزن پسماند می‌گذارد.

۲. اصفهان – سپاهان‌شهر و خانه اصفهان این شهرک‌ها ساختاری امنیتی و محصور دارند، اما خدمات کامل دریافت می‌کنند. هیچ‌گاه محصور بودن، مانع خدمات نشده است.

۳. کرج – شهرک‌های نیرو‌های مسلح، مهرشهر با وجود حساسیت امنیتی، شهرداری‌ها طبق تفاهم‌نامه، خدمات منظم ارائه می‌کنند.

۴. شیراز – شهرک‌های صدرا و صنایع دفاع دیوارکشی‌شده و بسته هستند، اما شهرداری مسئولیت خدمات را پذیرفته و انجام می‌دهد.

۵. یزد – شهرک فرهنگیان و شهرک رزمندگان محصورند، اما شهرداری خدمات کامل ارائه می‌دهد.

مقایسه نشان می‌دهد که بندرعباس تنها شهری است که استدلال محصور بودن را دلیل خدمات‌ندادن عنوان می‌کند؛ در حالی که این استدلال در هیچ شهر دیگری پذیرفته نشده است. پس براساس قانون مصوب شهرداری‌ها هیچ مبنای حقوقی برای جلوگیری از خدمات پایه شهری در مجتمع‌ها و شهرک‌های مسکونی محصور وجود ندارد بلکه با تفاهم نامه روشن می‌توان این شهرک‌ها را به دیگر بخش‌های شهری متصل کرد و تفاهم نامه‌های مشخص در این زمینه تنظیم کرد.

با اینکه در بسیاری از استان‌ها، تفاهم‌نامه‌های خدماتی روشن وجود دارد؛ اما در بندرعباس این روند سال‌هاست بلاتکلیف مانده است.

پیامد‌های اجتماعی و بهداشتی محرومیت کوی پلیس باعث شده تا شاهد تلنبار شدن زباله در ورودی محله، افزایش حیوانات ولگرد و حشرات، خطرات بهداشتی، نابسامانی سیمای شهری و نارضایتی گسترده و همچنین ناهمانگی شهری بین نهاد‌های مختلف شده است.

نیاز است مدیران شهری این گره‌ا خدمات را باز و یا حداقل با تفاهم نامه‌های روشن و رسمی تعیین تکلیف کنند.