تحولات ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی و غرب آسیا با محوریت ناتو، ترکیه و رژیم صهیونیستی، موازنه قدرت منطقه‌ای را به زیان ایران دگرگون کرده و تهدیدات امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تازه‌ای ایجاد کرده است.
با وجود تمام هشدار‌های کارشناسانه پیرامون توافق صلح، همچنان نمی‌توان «مسیر ترامپ» را تمام‌شده دانست. چالش‌های داخلی ارمنستان ، رقابت‌های منطقه‌ای و منافع کشورهای فرامنطقه‌ای نشان می‌دهد که اجرایی کردن کریدور ترامپ عملی پرریسک است.
ساخت کریدور ارس، یک ضرورت راهبردی برای ایران است. این پروژه، ایران را از تحولات ژئوپلتیکی قفقاز دور نگه می‌دارد، از عقب ماندن در کریدور‌های شرق-غرب جلوگیری می‌کند و طرح‌های شیطنت‌آمیز ایالات متحده، ترکیه و رژیم صهیونیستی را خنثی می‌نماید.
سفر دکتر پزشکیان به ارمنستان فرصتی استراتژیک برای تقویت روابط دوجانبه و تثبیت جایگاه ایران در قفقاز جنوبی است. از منظر فرهنگی، پیوند‌های تاریخی میان دوکشور راعمیق‌تر کند. ازنظراقتصادی، می‌تواند حجم مبادلات را درسال به ۱.۵میلیارد دلار برساندو از منظر ژئوپلیتیکی، این سفر پاسخی به نفوذ آمریکا از طریق طرح مسیر ترامپ به منطقه قفقازجنوبیخواهد بود.
کریدور زنگزور ، که حالا «مسیر ترامپ» نامیده می‌شود، پلی برای صلح یا اهرمی برای بازنویسی نظم قفقاز به نفع غرب؟ این توافق، با واگذاری کنترل ۹۹ ساله به آمریکا، ایران و روسیه را در تنگنا قرار می‌دهد.
این روزها موضوع کریدور زنگزور به یکی از مسائل مطرح در فضای سیاسی تبدیل شده است؛ اما این مسأله پیشینه‌ای تاریخی دارد که باید به آن توجه داشت و از آن عبرت گرفت.
زاخارووا تاکید کرد روسیه و ایران رویکردهای مشابهی برای رفع انسداد ارتباطات حمل و نقل در منطقه دارند و این موضوع در توافقنامه مشارکت راهبردی میان دو کشور ذکر شده است.