پیاده‌روی اربعین یک رویداد بزرگی است که از جنبه‌های مختلف تاریخی، اجتماعی و سیاسی موردبحث قرارگرفته است اما به‌ندرت اثرات اخلاقی آن بر شخصیت ما بررسی‌شده است.
هر سال در روز سیزده ماه محرم به وقت عراق، و همزمان با سالروز ورود امام سجاد (ع) به کربلا برای خاکسپاری پیکر مطهر پدر بزرگوارشان امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان دسته‌ای توسط نوادگان قوم بنی‌اسد به راه می‌افتد که در آن زنان این قبیله با حصیر، بوریا و سبد‌هایی به دست وارد حرم سیدالشهدا (ع) شده و نمادین پیکر‌های اربا اربا شده شهدای روز عاشورا را تشییع می‌کنند. گفتنی است که قبیله بنی‌اسد در آن زمان، در نزدیکی شهر کربلا ساکن بودند و امام سجاد (ع) را در این امر یاری نمودند.
همزمان با ادامه حرکت زائران و حضور گسترده موکب‌های حسینی در روز عاشورا، آتش سوزی در نزدیکی حرم مطهر امام حسین (ع) جمعه ۶ مرداد ۱۴۰۲ به وقوع پیوست.
نصیف الخطابی، استاندار کربلا ی معلی، علت اصلی آتش سوزی در منطقه قدیمی شهر کربلا را توضیح داد. در بیانیه‌ای که دفتر استانداری کربلا ی معلی منتشر کرده، آمده است: استاندار کربلا و عبدالامیر الشمری، وزیر کشور عراق مستقیما بر عملیات اطفای حریقی که در خیابان امام علی علیه السلام در مرکز شهر قدیمی کربلا رخ داده، نظارت دارند. در این بیانیه به نقل از استاندار آمده است: این آتش سوزی بر اثر انفجار کپسول گاز در یکی از ساختمان‌های نزدیک حرم امام حسین (ع) رخ داد و هم اکنون کار برای اطفای آن توسط تیم‌های دفاع شهری ادامه دارد.
رهبر انقلاب می‌فرمایند: اینکه گفته می‌شود در عاشورا، در حادثه کربلا ، خون بر شمشیر پیروز شد. عامل این پیروزی، حضرت زینب بود، و الا خون در کربلا تمام شد.
اینکه مشعل‌ها هم «رمز و راز» دارند یا خیر را فقط مردم «نجف» و « کربلا » و البته «ری» هستند که می‌توانند پاسخ دهند؛ مشعل‌هایی که سال‌هاست دل مردم را با خود می‌سوزانند.