ابلیس شاگردهایی تربیت کرد که شیاطین انس شدند. آن‌ها این را خوب یاد گرفتند که وقتی می‌خواهند دیگران را فریب دهند، باید اول به زبان چرب و نرمی با آن‌ها صحبت کنند و بعد هم قسم بخورند.
کینه ابلیس نسبت به آدم از آنجا شروع شد که گفت آدم باعث شد که مرا از بهشت خارج کنند و از آن مقامی که داشتم ساقط شوم، و مورد لعن خدا قرار بگیرم. اگر آدم نبود مشغول عبادت خدا بودم.
یکی از صفات برجسته ابلیس ، شیطنت است. شیطنت از واژه شطن به ریسمان و طناب بلندی گفته می‌شود که چارپایان برای محدودیت منطقه چرا و چریدن بدان بسته می‌شوند یا ریسمان بلندی که بدان آب از چاه کشیده می‌شود.
«شیطان» به هر موجود موذى و منحرف‌کننده و طاغى و سرکش، خواه انسانى یا غیر انسانى مى‌گویند و « ابلیس » نام آن شیطان است که آدم را فریب داد و اکنون هم با لشکر و جنود خود در کمین آدمیان است.
بارها در قصص و حکایات شنیده‌ایم که ابلیس و فرزندان او برای فریب انسان‌ها، حتی پیامبران و اولیای الهی، خودشان را به شکلی دیگر در آورده‌اند اما آیا چنین قضیه‌ای درباره اهل‌بیت هم می‌تواند صحت داشته باشد؟