اولین شاعران عرب که امام العارفین را از نزدیک دیده بودند یا زیست‌شان در زمانه‌ای قریب به حیات آن مولا زندگی بود، کلمات جانداری در وصف حضرت سروده‌اند...
مهیاى مسافرت (آخرت) شو، و توشه آن را پیش از رسیدن اجل فراهم نما، و بدان که تو دنیا را طلب نمایى و مرگ تو را مىطلبد، و اندوه و غصه روزى را که نیامده در روزى که در آن هستى به خود راه مده.
شاید غربت غروب این روزهای بقیع در آستانه رحلت ختم المرسلین(ص) اشک هر مسلمانی را از دیدگان جاری سازد اما ماتم کریم اهل بیت(ع) را چه کنیم که خطاب به برادر فرمود یا اباعبدالله(ع) هیچ روزی مثل روز تو(عاشورا) نیست.
جعده همسر امام حسن(ع) که نفاق را از پدرش به ارث برده بود، در آرزوی همسری یزید دست به عمل شومی زد و امام حسن مجتبی(ع) با به وسیله سم به شهادت رساند تا «بدترین زن» در خانه بهترین مرد آن روزگار لقب بگیرد.