قُمِش یا سر به طاق همان قنات است که با تلاش مردمان روزگاران دور برای دسترسی به آب آشامیدنی و آبیاری زمین‌های کشاورزی حفر می‌شدند و در گویش دزفولی به قُمِش معروف شده اند.
خانه مشیرالملک انصاری از خانه‌های اشرافی دوره صفویه محسوب می‌شود. این خانه متعلق به خاندان مشیرانصاری از مستوفیان و منشیان دربار صفویه است که در دوره شاه‌عباس از شیراز به اصفهان مهاجرت کردند.
مسئول پایگاه میراث فرهنگی بافت تاریخی بوشهر گفت: جلسه بررسی نیازمندی‌ها و ضوابط آماده سازی طرح احیای مدرسه تاریخی سعادت برگزار شد و تهیه این طرح در دستور کار قرار گرفته است.
در میدان امام خمینی شهر اشتهارد در میان فضایی وسیع بنایی رفیع با گنبدی بلند و کاشی‌کاری شده وجود دارد که آرامگاه دوبانوی بزرگوار از نوادگان امام موسی کاظم(ع) است.
خانه ملاصدرا یادگاری بازمانده از دوران سکونت ملاصدرا، بنیان گذار حکمت متعالیه است. طرح اصلی بنا شبستانی است که گرداگرد آن را در چهار گوشه، طبقه همکف و اول، حجره‌ها و اتاق‌هایی دربر گرفته اند. تزیینات بنا شامل گچبری شبه سجاده‌ای و مشبک‌های گچی در نورگیر‌ها است. محوطه اصلی این بنا سقف گنبدی شکل دارد و در راس گنبد آن، شیشه‌های رنگی نور را به داخل بنا هدایت می‌کند.
از جاذبه‌های گردشگری شهر کهک، میتوان به عصارخانه اشاره کرد که جایی است که در آن شیره انگور یا روغن نباتی گیرند و عصار به کسی گویند که از دانه‌های گوناگون مانند کرچک و کنجد و جز آن روغن گیرد.
ساختمان تاریخی عصارخانه در یک طبقه با فضایی گنبدی شکل، با دیواره‌های ضخیم خشتی (آجری) ایجاد گردیده است.
ساختمان حلوایی نیز از دیگر جاذبه‌های شهر کهک قم است که در مجاورت عصارخانه، بنای کوچک و سرپوشیده‌ای با پوشش طاق‌های قوسی شکل قرار دارد که براساس شواهد و بقایای موجود حکایت از کاربری مکان برای تهیه حلوا دارد.
تقریباً در میانه فضای اصلی حلوایی، آسیاب مخصوص کوبیدن دانه‌هایی از قبیل کنجد دیده می‌شود. کف این آسیاب کمی تو گود است و در بخشی از آن سوراخی به سمت پایین ایجاد شده که محل خروج مواد تهیه حلوا بوده است.