زندگی دوباره در نفس‌های آخر

شاید بهترین نامی که بتوان برای زندگی دوباره دادن به فرد دیگری در نظر گرفت همان بخشش باشد.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، بخشش! آری شاید بهترین نامی که بتوان برای زندگی دوباره دادن به فرد دیگری در نظر گرفت همان بخشش باشد، بی‌شک روزی فرا خواهد رسید که جسم هر یک از ما زیر ملحفه سفیدی آرام می‌گیرد و آدم‌هایی که سخت مشغول زنده‌ها و مرده‌ها هستند به راحتی از کنارمان می‌گذرند!

آن زمان است که ما دیگر راهی جهت بازگشت به دنیا برای زندگی کردن نداریم و به پایان خط زندگی دنیوی رسیده‌ایم. اما این پایان، می‌تواند آغاز زندگی بهتری را در دنیای معنوی برایمان رقم بزند و زندگی بخشیدن به افرادی که هنوز نه مرده‌اند و نه زنده‌بودنشان چنان است که بتوانند به‌راحتی زندگی کنند، سرلوحه کارمان قرار گیرد.

بهتر است به اطرافیانمان بسپاریم در چنین روزی، تلاش نکنند به شکل مصنوعی و با استفاده از دستگاه، زندگی را دوباره به ما برگردانند و این را بستر مرگمان ندانند!

بگذارید آن را بستر زندگی بنامیم. بگذارید جسم مان به دیگران کمک کند که به حیات خود ادامه دهند چشم‌هایمان می‌تواند به انسانی هدیه شود که هرگز طلوع آفتاب، چهره یک نوزاد و شکوه عشق را در چشم‌های یک زن ندیده است!

قلبمان می‌تواند پناهگاه کسی باشد که از قلب، خاطره‌ای جز درد کشیدن ندارد!

خونمان می‌تواند در رگ‌های جوانی جاری شود که در سانحه‌ای از ماشین بیرون کشیده شده و خانواده‌اش از زنده ماندنش نا امید شده‌اند.

کلیه‌هایمان می‌تواند پایان‌بخش ملامت کشیدن‌های انسانی رنجور باشد که زندگی‌اش به ماشینی بسته است که هر هفته خونش را تصفیه می‌کند!

آری آن زمان که مغز من دیگر کاری از عهده‌اش برنیامد و به انتهای خط رسید، هر گوشه‌اش را بکاوید، سلول‌هایم را اگر لازم شد، بردارید و بگذارید به رشد خود ادامه دهند تا به کمک آن‌ها پسرک لالی بتواند با صدای دورگه فریاد بزند و دخترک ناشنوایی زمزمه باران را روی شیشه اتاقش بشنود!

سخن از اهدای عضو است! اهدای اعضایی از بدن یک فرد مرگ مغزی شده که دیگر امیدی به زنده‌بودنش وجود ندارد، اما می‌تواند نجات‌بخش زندگی دیگران باشد.

اهدای عضو در بیشتر کشور‌های جهان به‌ویژه در ایران دیده می‌شود و روز ۳۱ اردیبهشت در ایران را روز اهدای عضو نام‌گذاری کرده‌اند. اعضای قابل‌ اهدا از قبیل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌ها و همچنین برخی از بافت‌های بدن قابل‌اهدا هستند.

با اهدای قرینه می‌توان بینایی را به فردی که دچار صدمه شدید به چشم شده بازگرداند. تاندون و غضروف سبب بازسازی اعضای آسیب‌دیده مربوطه می‌شود. پیوند استخوان می‌تواند مانع قطع عضو در سرطان استخوان شود. دریچه قلب برای کودکان با بیماری مادرزادی دریچه‌ای و بزرگ‌سالان با دریچه آسیب‌دیده به کار می‌رود. پیوند پوست نجات‌بخش بیماران با سوختگی شدید است. پیوند مغز استخوان تنها درمان ممکن در بعضی از سرطان‌های خون می‌باشد.

برخلاف عضو، بافت می‌تواند تا ۲۴ و یا حتی ۴۸ ساعت بعد از مرگ فرد اهدا شود و حتی می‌توان آن را برای مدت‌های طولانی ذخیره کرد.

بهتر است افرادی که مایل به اهدای عضو و جان بخشیدن به هم نوعانشان در صورت بروز مرگ مغزی هستند کارت اهدای عضو را از مراکز اهدای عضو که در شهر‌های مختلف وجود دارد تهیه کنند و خانواده‌های خود را نیز در جریان آن قرار دهند.

کارت اهدای عضو نشان‌دهنده آرزوی قلبی فرد، در مورد اهدای اعضای بدن خویش است و همین امر می‌تواند با نشان دادن خواسته فرد به اولیای دمش تصمیم‌گیری را برای آن‌ها در آن زمان حیاتی آسان‌تر نماید ضمناً این کارت می‌تواند جنبه فرهنگ‌سازی نیز داشته باشد.

بسیار مهم است که نزدیکان نیز در جریان این امر خداپسندانه قرار گیرند تا در زمان فوت فرد در خصوص اهدای عضو غافلگیر نشوند و آن را مصیبتی افزون بر از دست دادن عزیز خود ندانند؛ چرا که، بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و بیشتر کشور‌های جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری می‌باشد و حتی با وجود داشتن کارت اهدای عضو در صورت عدم رضایت اولیای دم اهدای عضو صورت نخواهد گرفت.

منبع: فارس

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار