یوسف نوری در نشست با نمایندگان اولیا و مربیان که به مناسبت هفته بزرگداشت پیوند اولیا و مربیان برگزار شد بابیان اینکه اولیا برای بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید زحمات زیادی کشیدند اظهار کرد: تعطیلی طولانی مدارس باعث شد تا بازگشایی مدارس نیاز به‌وقت، زمان و پیچیدگی‌های بیشتری داشته باشد که انجام این کار با همکاری و مساعدت اولیا دانش آموزان میسر نبود.
نوری بابیان اینکه چرخش‌های انجمن اولیا و مربیان باید در راستای اسناد بالادستی و سیاست‌های نظام تعلیم و تربیت صورت گیرد، ادامه داد: پیوند اولیا و مربیان به این معنا است که خانواده نهالی را به آموزش‌وپرورش می‌دهد و با انجام پیوند این نهال ثمره بیشتر و بهتری خواهد داشت، لذا پیوند اولیا و مربیان به تربیت بهتر و بیشتر دانش آموزان منجر خواهد شد.
عضو کابینه دولت سیزدهم ادامه داد: کمک از اولیا تنها نباید در راستای کمک به یک ساحت که اکنون همان ساعت آموزشی است، صورت گیرد و باید از کمک اولیا برای شکوفایی تمامی ساحت‌های تربیتی برای ارتقای مهارت‌های چندبعدی دانش آموزان بهره گرفت، لذا هرچه ارتباط اولیا با مدرسه بیشتر باشد، موفقیت دانش آموزان در مدرسه بیشتر خواهد شد.
وی افزود: در سند تحول بنیادین مشارکت خانواده هدف قرار داده شده است و اگر مشارکت‌های مردمی با خانواده‌ها در آموزش و پرورش محقق شود، می‌توانیم مشارکت در سایر بخش‌های کشور را داشته باشیم. مشارکت در مدرسه بدین معنا است که اولیا و مردم بتوانند از تخصص‌هایشان برای انجام امور مدرسه ازجمله آموزش استفاده کنند و با توجه به اینکه آموزش‌وپرورش، آموزش عمومی را انجام می‌دهد، ضروری است که در حوزه‌های تخصصی از افراد توانمند خارج از مدرسه که می‌خواهند در امور مدرسه مشارکت داشته باشند استفاده نماید.
وزیر اموزش وپرورش گفت: اولیا زمانی که بچه‌های خود را به نزدیکان خود می‌سپارند، در طول روز چندین بار آن‌ها تماس تلفنی می‌گیرند، اما زمانی که فرزندانشان را به مدرسه می‌فرستند، این اتفاق نمی‌افتد و این موضوع نشان از اطمینانی دارد که اولیا نسبت به مدارس دارند و عزیزترین افراد خود را بدون هیچ نگرانی در اختیار مدرسه قرار می‌دهند، باید از حضور و مشارکت اولیا در اداره امور مدارس استفاده کرد.
وزیر آموزش‌وپرورش بابیان اینکه حضرت امام خمینی (ره) مردم را در رأس امور می‌دانستند، اظهارکرد: ۹۲ هزار انجمن اولیا و مربیان در کشور و ۷۵۲ شورای انجمن اولیا و مربیان داریم که اگر از سرمایه‌های اجتماعی و مهارت‌ها و تخصص این افراد استفاده کنیم می‌توانیم بخش بزرگی از مشکلات را حل نماییم که البته در حال حاضر این موضوع اتفاق می‌افتد.