دانشمندان اخیرا از رصدخانه فضایی، همکاری ناسا و آژانس‌های فضایی اروپا و کانادا، برای مطالعه منطقه فوق‌العاده درخشان در فاصله ۲۵۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی مار استفاده کردند. این جسم در طول موج‌های مادون قرمز که با چشم غیرمسلح نامرئی است، درخشان‌تر می‌درخشد و آن را به یک سوژه ایده آل برای وب تبدیل می‌کند که نور را در مادون قرمز تشخیص می‌دهد.
این برخورد که با نام Arp ۲۲۰ شناخته می‌شود، درخشان‌ترین کهکشان از سه کهکشان نزدیک به کهکشان راه شیری است. این نام از دویست و بیستمین جرم آن در میان «اطلس کهکشان‌های عجیب و غریب» هالتون آرپ گرفته شده است. محققان بر این باورند که با شروع ترکیب این دو کهکشان در حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش، انفجاری از ستاره‌های جدید را مشتعل کردند.
حدود ۲۰۰ خوشه ستاره‌ای در منطقه‌ای متراکم و غبارآلود به وسعت حدود ۵۰۰۰ سال نوری قرار دارند. به گفته مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور، مقدار گاز یافت شده در این نقطه نسبتا کوچک، فقط ۵ درصد به اندازه وسعت کهکشان راه شیری، با تمام گاز‌های موجود در سراسر کهکشان ما برابری می‌کند. چنین پدیده‌ای به عنوان «اولیرگ» شناخته می‌شود که یک کهکشان مادون قرمز فوق‌العاده درخشان است.
به گفته آژانس فضایی اروپا، کیهان شناسان این نظریه را مطرح کرده‌اند که اولیرگ‌ها می‌توانند کاتالیزور‌هایی در تکامل کهکشان‌های بیضی شکل یا تخم مرغی در جهان باشند. پیش از این، تلسکوپ‌های رادیویی ۱۰۰ بقایای ابرنواختر یا انفجار ستاره‌ای را در بخشی از Arp ۲۲۰ مشاهده کردند که کمتر از ۵۰۰ سال نوری وسعت داشت و تلسکوپ فضایی هابل کشف کرد که هسته‌های دو کهکشان اصلی آن تنها هستند. با فاصله ۱۲۰۰ سال نوری.
هر یک از هسته‌های کهکشانی ترکیب شده توسط یک حلقه ستاره ساز در حال چرخش احاطه شده است که نور خیره کننده‌ای را که وب در فروسرخ گرفته است را منفجر می‌کند. این نور درخشان یک ویژگی برجسته و فوران ستاره را ایجاد می‌کند.
منبع: mashable