به همت انتشارات مسافر؛
"زبان‌های ساختگی" منتشر شد
کتاب "زبان‌های ساختگی" به قلم علی‌اکبر عبدالرشیدی از سوی انتشارات مسافر راهی بازار کتاب شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ کتاب «زبان‌های ساختگی» اولین بار در خرداد 57 به عنوان رساله پایانی دوره کارشناسی ارشد نویسنده آن در رشته زبانشناسی همگانی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نوشته و مورد قبول محمدرضا باطنی استاد راهنمای طرح قرار گرفت.
باطنی در مقدمه‌ای که بر کتاب حاضر نوشته، آورده است: اگر از بحث‌های فنی زبانشناسی بگذریم، می‌توان روی این نکته توافق کرد که کار زبان ایجاد ارتباط بین کسانی است که با آن زبان آشنایی دارند. وقتی کسی سخنی می‌گوید یا می‌نویسد، معمولاً می‌خواهد همه اهل زبان حرف او را بفهمند و مقصود او را ادراک کنند، اما همیشه چنین نیست. هر جامعه‌ای را که مورد بررسی قرار دهید، خواهید دید در آن گروه‌بندی‌هایی وجود دارد؛ مثل گروه‌های صنفی، محفل‌های خصوصی، تشکل‌های خانوادگی و مانند آن.
در ادامه مطلب دکتر باطنی آمده است: گاه اتفاق می‌افتد که این گروه‌ها نمی‌خواهند غریبه‌ها یا غیرخودی‌ها از چند و چون کار آنها سردربیاورند. برای این منظور یکی از ابزارهایی که به کار می‌گیرند، دستکاری کردن زبان است. آنها در واژگان، نحو یا دستگاه صوتی زبان رایج تغییراتی می‌دهند تا آن را برای غیرخودی‌ها نامفهوم کنند. پژوهشی که آقای عبدالرشیدی انجام داده‌اند، نشان دهنده برخی از این دستکاری‌های زبانی است. امید است کار ایشان انگیزه‌ای برای پژوهش‌های بعدی باشد.
کتاب «زبان‌های ساختگی» در واقع نخستین کتاب مستقل در این باره است. زبان ساختگی به زبان‌هایی گفته می‌شود که گاه گروه‌ها و اصناف و صاحبان مشاغل برای ارتباط میان خود می‌سازند تا غریبه‌ها به گفتگوهای آنان پی نبرند. زبان‌های زرگری، میمی، سیدی، انگوری، مرغی، لامی و گوشتی از جمله زبان‌هایی هستند که در این کتاب معرفی شده‌اند.
در این کتاب همچنین زبان‌های ساختگی مشاغل مختلف از جمله نانوا، بنا، قصاب، حمامی، نقاش، آشپز و غیره در چندین شهر و روستای کشور از نظر ساختاری و واژگان، از دیدگاه علم زبانشناسی، بررسی شده‌اند.
کتاب 104 صفحه‌ای «زبان‌های ساختگی» در شمارگان 1000 نسخه و با بهای 5500 تومان از سوی نشر مسافر راهی بازار کتاب شده است./ص
باطنی در مقدمه‌ای که بر کتاب حاضر نوشته، آورده است: اگر از بحث‌های فنی زبانشناسی بگذریم، می‌توان روی این نکته توافق کرد که کار زبان ایجاد ارتباط بین کسانی است که با آن زبان آشنایی دارند. وقتی کسی سخنی می‌گوید یا می‌نویسد، معمولاً می‌خواهد همه اهل زبان حرف او را بفهمند و مقصود او را ادراک کنند، اما همیشه چنین نیست. هر جامعه‌ای را که مورد بررسی قرار دهید، خواهید دید در آن گروه‌بندی‌هایی وجود دارد؛ مثل گروه‌های صنفی، محفل‌های خصوصی، تشکل‌های خانوادگی و مانند آن.
در ادامه مطلب دکتر باطنی آمده است: گاه اتفاق می‌افتد که این گروه‌ها نمی‌خواهند غریبه‌ها یا غیرخودی‌ها از چند و چون کار آنها سردربیاورند. برای این منظور یکی از ابزارهایی که به کار می‌گیرند، دستکاری کردن زبان است. آنها در واژگان، نحو یا دستگاه صوتی زبان رایج تغییراتی می‌دهند تا آن را برای غیرخودی‌ها نامفهوم کنند. پژوهشی که آقای عبدالرشیدی انجام داده‌اند، نشان دهنده برخی از این دستکاری‌های زبانی است. امید است کار ایشان انگیزه‌ای برای پژوهش‌های بعدی باشد.
کتاب «زبان‌های ساختگی» در واقع نخستین کتاب مستقل در این باره است. زبان ساختگی به زبان‌هایی گفته می‌شود که گاه گروه‌ها و اصناف و صاحبان مشاغل برای ارتباط میان خود می‌سازند تا غریبه‌ها به گفتگوهای آنان پی نبرند. زبان‌های زرگری، میمی، سیدی، انگوری، مرغی، لامی و گوشتی از جمله زبان‌هایی هستند که در این کتاب معرفی شده‌اند.
در این کتاب همچنین زبان‌های ساختگی مشاغل مختلف از جمله نانوا، بنا، قصاب، حمامی، نقاش، آشپز و غیره در چندین شهر و روستای کشور از نظر ساختاری و واژگان، از دیدگاه علم زبانشناسی، بررسی شده‌اند.
کتاب 104 صفحه‌ای «زبان‌های ساختگی» در شمارگان 1000 نسخه و با بهای 5500 تومان از سوی نشر مسافر راهی بازار کتاب شده است./ص
