بیانات رهبر معظم انقلاب درباره زندگی سیاسی امام زین‌العابدین(ع)؛
سیدالسّاجدین(ع)؛ قهرمان اهل بیت(ع)
آن چهره مظلوم بى صداى سر به زيرِ منفعلى كه از امام سجاد(ع) درست كردند به كلى برخلاف واقع است؛ چهره حقيقى امام سجاد عليه‌الصّلاةوالسّلام چهره يك مبارز قهرمان خستگى‌ناپذير آشتى‌ناپذير پيگيرى است، كه با تدبير تمام، با دقت كامل راه‌ها را مى‌شناسد و انتخاب مى‌كند و به سمت هدف‌ها اين راه‌ها را مى‌پيمايد.
به گزارش حوزه سیاسی باشگاه خبرنگاران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی طی بیاناتی در خطبه‌های نماز جمعه سال‌های 1365 و 1367 یه تشریح شخصیت و زندگی سیاسی حضرت امام زین العابدین(ع) پرداختند.
متن بیانات معظم له را به نقل از .khamenei.ir در ادمه می‌خوانید:
"یك كانونى كوچكتر از مدينه در كوفه بود، در سال شصت‌وچهار و شصت‌وپنج عده‌اى به صورت تّوابين تحت تأثير فشار وجدانى حادثه عاشورا حركت كردند، قيام كردند و تماماً قتل عام شدند. يعنى حتى يك نفر از توابين زنده نماند و به اين ترتيب دنياى اسلام يكسره شد مال بنى‌اميه، البته يك تكه‌اش يزيد بود، بعد يزيد رفت مروان، بعد مروان رفت عبدالملك، سياست يك سياست، خط مشى يكى و تماماً براى اين‌كه آثار اسلام واقعى را كه در دستگاه اهل بيت پيدا مى‌شد و آنها بودند كه شجاعت داشتند و همه چيز را مى‌دانستند و همه چيز را مى‌گفتند و مردم را ارشاد مى‌كردند و ديگر علماى آن زمان و محدثين بزرگ اين شجاعت و جرأت را نداشتند خيلى‌هايشان وابسته مى‌شدند و در اختيار دستگاه در مى‌آمدند، سياست اين بود كه اين كانون اسلام واقعى را به كلى از بين ببرند و كسانى را كه ممكن است ادعاى جانشينى پيغمبر را داشته باشند و مردم هم قبول داشته باشند كه اينها جانشين بحق پيغمبرند، اينها را به كلى نابود كنند يا منزوى كنند. اين هدف سياست اموى بود، از بعد از حادثه عاشورا تا چند سال بعد از آن. در اين شرائط امام سجاد(ع) كار امامت را شروع كرد. ببينيد از اين سختتر در تمام دوران امامت ما هيچ روزگارى را نداريم. زندگى دوران امام جواد، امام هادى، امام عسگرى، آن سه امام آخر كه آنها هم در دوران اختناق بودند. يا امام صادق، امام باقر، امام موسى‌بن‌جعفر، هر كدام از اينها را كه شما نگاه كنيد خواهيد ديد به تلخى و سختى و محنت دوران امام سجاد - يعنى سال‌هاى اول امامت امام سجاد - در تمام دويست‌وپنجاه سال زندگى ائمه هيچ سال‌هاى ديگرى را ما نمى‌شناسيم.
آن وقت در اين دوران اين قهرمان اهل‌بيت، اين امام صبور و مقاوم، اين سياستمدار به سياست الهى، اين بزرگ‌مرد حقيقى اسلام كمرش را بست براى اداى رسالت و سه هدف عمده در ذهن آن حضرت بود. هدف اول و مهمتر اين‌كه نگذارد كه حقايق اسلام و اصول اسلام زير دست و پاى سلاطين جور و دوروبرى‌هاي‌شان و عواملشان و غرض‌ها و جهل‌ها از بين برود. چون در يك چنين اوضاع و احوال سياسى كه بر ضد مكتب در يك كشورى در يك جامعه‌اى به وجود مى‌آيد، از اصول مكتب چيزى باقى نمى‌ماند. هدف اول امام سجاد اين بود كه اصول اسلامى و قرآنى را حفظ كند و نگذارد كه اينها فراموش بشوند و از بين بروند.
هدف دوم اين بود كه يكى از اين اصول را كه اصل امامت و ولايت هست، براى مردم تبيين كند، مردم بفهمند امامت جامعه اسلامى يعنى چه و خليفه پيغمبر يعنى چه كسى و شرائطش چيه؟ و چه وظائفى بر عهده دارد و مردم با او چه رابطه‌اى دارند و چگونه چنين شخصى بر مسند خلافت مى‌نشيند؟ مسائل مربوط به امامت مسلمين و خلافت پيغمبر را امام براى مردم تبيين كند تا مردم باورشان نيايد و در ذهن مردم اين باور به وجود نيايد كه حقيقتاً امامت يعنى همينى كه عبدالملك عهده‌دار او هست، يا يزيد عهده‌دار او هست، يا ديگر خلفاى جور. كه بسيار كار مهم و حساسى بود، چون در طول زمان اگر ائمه ما نبودند و اگر امام سجاد نبود، يواش يواش مردم باورشان مى‌آمد كه اصلاً امامت يعنى همين، خلافت اسلامى يعنى همين، چون خليفه‌ى اسلامى آن روز كه نمى‌گفت من دين ندارم يا بر خلاف اسلام حركت مى‌كنم، همه فسق‌ها و فجورها و ظلم‌ها و عنادها و كفرها را داشت، درعين‌حال به نام اسلام، مردم خيال مى‌كردند خب خليفه يعنى همين، اصلاً همين است كه واجب الاطاعه است. امام يعنى اين؛ امام سجاد تصحيح كرد باور مردم نسبت به امامت را، و اين كارى بود كه تمام ائمه در دوران خودشان بعد از امام سجاد مقيد بودند آن را انجام بدهند. اين هدف دوم و هدف سوم اين‌كه امام سجاد اعلام كند و تفهيم كند كه امام اوست، و نه آن كسى كه امروز در رأس كار است و اين هدف سوم هدف سياسى محض بود، هدف دوم هدف نيمه سياسى و نيمه اعتقادى بود و هدف اول هم كه هدف اعتقادى خالص و محض بود، كه البته به يك معنا همه‌ى اينها سياسى هست و مى‌تواند باشد."
خطبه‌های نماز جمعه ۱۳۶۷/۰۶/۰۴
"آن چهره مظلوم بى صداى سر به زيرِ منفعلى كه از امام سجاد درست كردند به كلى برخلاف واقع است؛ چهره حقيقى امام سجاد عليه‌الصّلاةوالسّلام چهره يك مبارز قهرمان خستگى‌ناپذير آشتى‌ناپذير پيگيرى است، كه با تدبير تمام، با دقت كامل راه‌ها را مى‌شناسد و انتخاب مى‌كند و به سمت هدف‌ها اين راه‌ها را مى‌پيمايد، خودش خسته نمى‌شود و دشمن را خسته مى‌كند؛ و نتيجه هم اين شد كه بالأخره دشمن خسته شكست خورده - يعنى دستگاه اموى - وقتى هيچ كار ديگر نتوانست بكند، متشبث شد به مسموم كردن امام سجاد(ع)، و آن حضرت را مسموم كرد و اين امام بزرگوار و عزيز بعد از يك عمر پربركت پرمبارزه پرتلاش مقدس سر تا پا نورانى جوار پروردگار را زيارت كرد و به عالم قدس و رضوان الهى پرواز كرد. اين خلاصه زندگى امام سجاد است."
خطبه‌های نماز جمعه۱۳۶۵/۰۷/۰۴
انتهای پیام/
متن بیانات معظم له را به نقل از .khamenei.ir در ادمه می‌خوانید:
"یك كانونى كوچكتر از مدينه در كوفه بود، در سال شصت‌وچهار و شصت‌وپنج عده‌اى به صورت تّوابين تحت تأثير فشار وجدانى حادثه عاشورا حركت كردند، قيام كردند و تماماً قتل عام شدند. يعنى حتى يك نفر از توابين زنده نماند و به اين ترتيب دنياى اسلام يكسره شد مال بنى‌اميه، البته يك تكه‌اش يزيد بود، بعد يزيد رفت مروان، بعد مروان رفت عبدالملك، سياست يك سياست، خط مشى يكى و تماماً براى اين‌كه آثار اسلام واقعى را كه در دستگاه اهل بيت پيدا مى‌شد و آنها بودند كه شجاعت داشتند و همه چيز را مى‌دانستند و همه چيز را مى‌گفتند و مردم را ارشاد مى‌كردند و ديگر علماى آن زمان و محدثين بزرگ اين شجاعت و جرأت را نداشتند خيلى‌هايشان وابسته مى‌شدند و در اختيار دستگاه در مى‌آمدند، سياست اين بود كه اين كانون اسلام واقعى را به كلى از بين ببرند و كسانى را كه ممكن است ادعاى جانشينى پيغمبر را داشته باشند و مردم هم قبول داشته باشند كه اينها جانشين بحق پيغمبرند، اينها را به كلى نابود كنند يا منزوى كنند. اين هدف سياست اموى بود، از بعد از حادثه عاشورا تا چند سال بعد از آن. در اين شرائط امام سجاد(ع) كار امامت را شروع كرد. ببينيد از اين سختتر در تمام دوران امامت ما هيچ روزگارى را نداريم. زندگى دوران امام جواد، امام هادى، امام عسگرى، آن سه امام آخر كه آنها هم در دوران اختناق بودند. يا امام صادق، امام باقر، امام موسى‌بن‌جعفر، هر كدام از اينها را كه شما نگاه كنيد خواهيد ديد به تلخى و سختى و محنت دوران امام سجاد - يعنى سال‌هاى اول امامت امام سجاد - در تمام دويست‌وپنجاه سال زندگى ائمه هيچ سال‌هاى ديگرى را ما نمى‌شناسيم.
آن وقت در اين دوران اين قهرمان اهل‌بيت، اين امام صبور و مقاوم، اين سياستمدار به سياست الهى، اين بزرگ‌مرد حقيقى اسلام كمرش را بست براى اداى رسالت و سه هدف عمده در ذهن آن حضرت بود. هدف اول و مهمتر اين‌كه نگذارد كه حقايق اسلام و اصول اسلام زير دست و پاى سلاطين جور و دوروبرى‌هاي‌شان و عواملشان و غرض‌ها و جهل‌ها از بين برود. چون در يك چنين اوضاع و احوال سياسى كه بر ضد مكتب در يك كشورى در يك جامعه‌اى به وجود مى‌آيد، از اصول مكتب چيزى باقى نمى‌ماند. هدف اول امام سجاد اين بود كه اصول اسلامى و قرآنى را حفظ كند و نگذارد كه اينها فراموش بشوند و از بين بروند.
هدف دوم اين بود كه يكى از اين اصول را كه اصل امامت و ولايت هست، براى مردم تبيين كند، مردم بفهمند امامت جامعه اسلامى يعنى چه و خليفه پيغمبر يعنى چه كسى و شرائطش چيه؟ و چه وظائفى بر عهده دارد و مردم با او چه رابطه‌اى دارند و چگونه چنين شخصى بر مسند خلافت مى‌نشيند؟ مسائل مربوط به امامت مسلمين و خلافت پيغمبر را امام براى مردم تبيين كند تا مردم باورشان نيايد و در ذهن مردم اين باور به وجود نيايد كه حقيقتاً امامت يعنى همينى كه عبدالملك عهده‌دار او هست، يا يزيد عهده‌دار او هست، يا ديگر خلفاى جور. كه بسيار كار مهم و حساسى بود، چون در طول زمان اگر ائمه ما نبودند و اگر امام سجاد نبود، يواش يواش مردم باورشان مى‌آمد كه اصلاً امامت يعنى همين، خلافت اسلامى يعنى همين، چون خليفه‌ى اسلامى آن روز كه نمى‌گفت من دين ندارم يا بر خلاف اسلام حركت مى‌كنم، همه فسق‌ها و فجورها و ظلم‌ها و عنادها و كفرها را داشت، درعين‌حال به نام اسلام، مردم خيال مى‌كردند خب خليفه يعنى همين، اصلاً همين است كه واجب الاطاعه است. امام يعنى اين؛ امام سجاد تصحيح كرد باور مردم نسبت به امامت را، و اين كارى بود كه تمام ائمه در دوران خودشان بعد از امام سجاد مقيد بودند آن را انجام بدهند. اين هدف دوم و هدف سوم اين‌كه امام سجاد اعلام كند و تفهيم كند كه امام اوست، و نه آن كسى كه امروز در رأس كار است و اين هدف سوم هدف سياسى محض بود، هدف دوم هدف نيمه سياسى و نيمه اعتقادى بود و هدف اول هم كه هدف اعتقادى خالص و محض بود، كه البته به يك معنا همه‌ى اينها سياسى هست و مى‌تواند باشد."
خطبه‌های نماز جمعه ۱۳۶۷/۰۶/۰۴
"آن چهره مظلوم بى صداى سر به زيرِ منفعلى كه از امام سجاد درست كردند به كلى برخلاف واقع است؛ چهره حقيقى امام سجاد عليه‌الصّلاةوالسّلام چهره يك مبارز قهرمان خستگى‌ناپذير آشتى‌ناپذير پيگيرى است، كه با تدبير تمام، با دقت كامل راه‌ها را مى‌شناسد و انتخاب مى‌كند و به سمت هدف‌ها اين راه‌ها را مى‌پيمايد، خودش خسته نمى‌شود و دشمن را خسته مى‌كند؛ و نتيجه هم اين شد كه بالأخره دشمن خسته شكست خورده - يعنى دستگاه اموى - وقتى هيچ كار ديگر نتوانست بكند، متشبث شد به مسموم كردن امام سجاد(ع)، و آن حضرت را مسموم كرد و اين امام بزرگوار و عزيز بعد از يك عمر پربركت پرمبارزه پرتلاش مقدس سر تا پا نورانى جوار پروردگار را زيارت كرد و به عالم قدس و رضوان الهى پرواز كرد. اين خلاصه زندگى امام سجاد است."
خطبه‌های نماز جمعه۱۳۶۵/۰۷/۰۴
انتهای پیام/
