به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،به نقل از ایرنا، گروهی متشکل از 50 محقق از 11 کشور جهان در پروژه ای به نام (Amborella Genome Project) توانستند پس از سه سال کار مداوم ژنوم این گیاه را که قدیمی ترین گیاه گلدار روی زمین است، رمزگشایی کنند.

این درختچه با گل های به رنگ کرم و میوه های قرمز رنگ تنها در جنگل های انبوه کالدونیای جدید (Nouvelle-Calédonie) رشد می کند.

این گیاه در حدود 21 هزار سال پیش، پناهگاه خود را در دامنه گرانکوه ها پیدا کرد و توانست دو دوره یخبندان را به سلامت پشت سر بگذارد.

گیاه Amborella ، از میان حدود 300 هزار گونه از این گیاهان گلدار، قدیمی ترین گونه ای است که تا کنون شناخته شده است.

 
والری بورتت سارامنا زیست شناس مولکولی، استاد دانشگاه کالدونی جدید و سرپرست این تحقیق در این باره می گوید: موقعیت منحصر به فرد این گیاه در میان بازدانگان نظیر گیاهان دانه دار (مخروطیان)، و نهاندانگان مثل گیاهان گلدار، این گیاه را به یک گونه بسیار مهم برای درک و شناخت سیطره گیاهان گلدار در جهان و در مقایسه با دیگر گونه های گیاهی تبدیل کرده است.

این محققان بین المللی با تمرکز بر روی گروهی از پروتئین ها به نام گلبولین های11S که در دانه گیاه وجود دارند، توانستند ترتیب و توالی اسیدهای آمینه این نوع پروتئین را شناسایی کنند. شناخت و درک این توالی به دانشمندان در درک ساختار آن در فضا و در نتیجه عملکرد بیولوژیکی آن یعنی نقش تامین مواد مغذی برای این نوع پروتئین کمک کرد.



مقایسه این گونه از گیاه با دیگر گونه ها همچنین به شناسایی ویژگی های خاص Amborella برای درک تکامل این گونه و دیگر گیاهان گلدار، به خصوص محصولات غذایی نظیر سویا، سیب زمینی، گوجه فرنگی و غیره کمک می کند.

به گفته محققان در سال 2009 نیز محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در آمریکا تصمیم به کشف توالی ژنوم این گیاه گرفته و دو سال بعد برای جمع آوری نمونه های دی ان ای این گیاه عازم منطقه کالدونی جدید شدند و از آن زمان به بعد، رقابت علمی بین دانشمندان برای رمزگشایی این گیاه بالا گرفت.

محققان آمریکایی در مطالعات خود روی این گیاه توانستند یک کپی برداری ژنتیکی ( دو برابر شدن کامل ژنوم ) را در این گیاه کشف کنند که به نظر می رسد 200 میلیون سال پیش روی داده باشد.

به گفته آنها پس از این دو برابر شدن کامل ژنوم گیاهی و با توجه به تغییر و تکامل ژنوم، ژن های جدید ظهور پیدا کرده و با آنها، توابع جدیدی مانند ذخیره سازی مواد غذایی در دانه صورت گرفته است.