اجرای رپرتواری برای «محمد نوری» توسط «نگین سریر»
در آخرین لحظات از ششمین روز جشنواره موسیقی فجر «نگین سریر» به همراه گروه خود قطعاتی از «محمد نوری» را اجرا کرد.
به گزارش خبرنگار موسیقی باشگاه خبرنگاران؛ در ششمین شب از سی امین جشنواره موسیقی فجر گروه موسیقی نگین به سرپرستی "نگین سریر" دختر دکتر "محمد سریر" در آخرین سانس تالار رودکی به اجرا پرداختند.
در این کنسرت که آن را می توان تقریبا یادمان هنرمند فقید و استاد آواز ایران "محمد نوری" دانست قطعاتی چون "تاراج خزان" با ترانه ای از محمد ادیبی و از ساخته های محمد سریر، "مادر" بر اساس یک ملودی فرانسوی و ترانه علی اصغر معینی، "گریز" وحید ادیبی، ترانه "برای فرزندم" از سروده های ماندگار زنده یاد حسین منزوی و گروه نگین قطعه ماندگار "جان مریم" از ساخته های استاد "محمد نوری" اجرا شد.
در بخش دوم در ابتدا دو قطعه از انوشیروان روحانی اجرا شد که قطعه اول به صورت تکنوازی و قطعه دوم دو نوازی فلوت و پیانو بود.
در ادامه خواننده گروه محمدرضا صادقی به روی صحنه آمد و قطعاتی چون "خداحافط تهران" از ساخته های انوشیروان روحانی و ترانه اسماعیل نواب صفا، "بیگانگی" حسین منزوی و "عاشقانه" را اجرا کرد.
در انتها قطعه ماندگار و میهنی "ایران ایران" از ترانه های تورج نگهبان و از ساخته های محمد سریر توسط گروه سه نفره نگین اجرا شد.
تشویق بسیار حاضران در تالار رودکی باعث شد که گروه به روی صحنه بازگشته و قطعه "خداحافظ" را دوباره اجرا کنند.
در باب موسیقی ایرانی که همه چیزش احساس است
شب گذشته اسامی توقع را بالا می برد، "نگین سریر" دختر یکی از بهترین آهنگسازان دراماتیک "محمد سریر" یا "محمدرضا صادقی" یکی از بهترین صداهای تنور اپرا و کلاسیک اما به واقع اینطور نبود.
شب گذشته بیش از اینکه یک اجرای فنی ببینیم یک اجرای احساسی دیدیم که البته مقتضیات موسیقی ایرانی اینگونه حکم می کند اما آیا مقتضیات موسیقی ایرانی حکم می کند که هر وقت دلمان خواست ریتم را از دست بدهیم.
"نیلوفر ابراهیمی" نوازنده فلوت شب گذشته حضور تاثیرگذاری نداشت و آنقدر اشتباه زد که از یک جایی به بعد اصلا دیده نمی شد.
همان طور که در چند خط بالاتر اشاره کردم محمدرضا صادقی یکی از بهترین تنورهای موسیقی کلاسیک و اپرای ایران است وهمان طور که در رزومه وی می بینیم حضور در دو اپرا از "بهروز غریب پور" و ایفای نقش در آن خود شاهد این مدعی است.
اما صادقی شب گذشته خوب ظاهر نشد، صدا را در خود خفه می کرد و می ترسید که صدای خود را رها کند. به چه دلیل نمی دانم. شاید به خاطر کوچکی سالن و از این دست بهانه ها...
به اجرای پیانو "نگین سریر" جز دفعاتی که ریتم را از دست داد اشکالی نمی توان گرفت که البته بازهم اشاره می کنم زمانی که اجرای موسیقی به سمت احساس پیش می رود چنین اتفاقاتی پیش پا افتاده می شود.
در آخر باید بگویم که در دوشب گذشته "سامان احتشامی" و "نگین سریر" هر کدام دو قطعه از قطعات "انوشیروان روحانی" را نواختند اما اجرای احتشامی کجا و اجرای سریر کجا؟
گزارش از مهدی خان محمدی
انتهای پیام/
در این کنسرت که آن را می توان تقریبا یادمان هنرمند فقید و استاد آواز ایران "محمد نوری" دانست قطعاتی چون "تاراج خزان" با ترانه ای از محمد ادیبی و از ساخته های محمد سریر، "مادر" بر اساس یک ملودی فرانسوی و ترانه علی اصغر معینی، "گریز" وحید ادیبی، ترانه "برای فرزندم" از سروده های ماندگار زنده یاد حسین منزوی و گروه نگین قطعه ماندگار "جان مریم" از ساخته های استاد "محمد نوری" اجرا شد.
در بخش دوم در ابتدا دو قطعه از انوشیروان روحانی اجرا شد که قطعه اول به صورت تکنوازی و قطعه دوم دو نوازی فلوت و پیانو بود.
در ادامه خواننده گروه محمدرضا صادقی به روی صحنه آمد و قطعاتی چون "خداحافط تهران" از ساخته های انوشیروان روحانی و ترانه اسماعیل نواب صفا، "بیگانگی" حسین منزوی و "عاشقانه" را اجرا کرد.
در انتها قطعه ماندگار و میهنی "ایران ایران" از ترانه های تورج نگهبان و از ساخته های محمد سریر توسط گروه سه نفره نگین اجرا شد.
تشویق بسیار حاضران در تالار رودکی باعث شد که گروه به روی صحنه بازگشته و قطعه "خداحافظ" را دوباره اجرا کنند.
در باب موسیقی ایرانی که همه چیزش احساس است
شب گذشته اسامی توقع را بالا می برد، "نگین سریر" دختر یکی از بهترین آهنگسازان دراماتیک "محمد سریر" یا "محمدرضا صادقی" یکی از بهترین صداهای تنور اپرا و کلاسیک اما به واقع اینطور نبود.
شب گذشته بیش از اینکه یک اجرای فنی ببینیم یک اجرای احساسی دیدیم که البته مقتضیات موسیقی ایرانی اینگونه حکم می کند اما آیا مقتضیات موسیقی ایرانی حکم می کند که هر وقت دلمان خواست ریتم را از دست بدهیم.
"نیلوفر ابراهیمی" نوازنده فلوت شب گذشته حضور تاثیرگذاری نداشت و آنقدر اشتباه زد که از یک جایی به بعد اصلا دیده نمی شد.
همان طور که در چند خط بالاتر اشاره کردم محمدرضا صادقی یکی از بهترین تنورهای موسیقی کلاسیک و اپرای ایران است وهمان طور که در رزومه وی می بینیم حضور در دو اپرا از "بهروز غریب پور" و ایفای نقش در آن خود شاهد این مدعی است.
اما صادقی شب گذشته خوب ظاهر نشد، صدا را در خود خفه می کرد و می ترسید که صدای خود را رها کند. به چه دلیل نمی دانم. شاید به خاطر کوچکی سالن و از این دست بهانه ها...
به اجرای پیانو "نگین سریر" جز دفعاتی که ریتم را از دست داد اشکالی نمی توان گرفت که البته بازهم اشاره می کنم زمانی که اجرای موسیقی به سمت احساس پیش می رود چنین اتفاقاتی پیش پا افتاده می شود.
در آخر باید بگویم که در دوشب گذشته "سامان احتشامی" و "نگین سریر" هر کدام دو قطعه از قطعات "انوشیروان روحانی" را نواختند اما اجرای احتشامی کجا و اجرای سریر کجا؟
گزارش از مهدی خان محمدی
انتهای پیام/
