محققان دانشگاهی دانشگاه زنجان؛

استفاده از نانو ذرات سیلیکا در ساخت نانو حامل دارو

به منظور کنترل سرعت و میزان رهاسازی دارو، اقدام به سنتز نانوحامل‌هایی زیست تخریب پذیر و زیست سازگار نمودند.

به گزارش خبرنگار  گروه استان‌های باشگاه  خبرنگاران از زنجان؛ محققان دانشگاه زنجان در گروه های شیمی و فیزیک اقدام به انجام تحقیقات علمی و انجام طرح هایی نموده‌اند که در ستاد ویژه توسعه فناوری های نانو مطرح گردیده است.

دکتر ابراهیم احمدی استادیار گروه شیمی به همراه همکارانش؛ نعمت اله دهقان نژاد دانش آموخته کارشناسی ارشد شیمی آلی دانشگاه زنجان، سمانه هاشمی دانشجوی دوره دکتری و هاشم تابع بردبار دانشجوی کارشناسی ارشد از نانوذرات سیلیکا در ساخت نانوحامل دارو استفاده کرده‌اند.

این محققان دانشگاهی به منظور کنترل سرعت و میزان رهاسازی دارو، اقدام به سنتز نانوحامل‌هایی زیست تخریب پذیر و زیست سازگار نمودند. این نانوحامل از مواد اولیه‌ی کم هزینه و به روشی ساده تهیه شده است.

در دارورسانی سنتی، مصرف متناوب دارو سبب ایجاد افت و خیز غلظت دارو در جریان خون، بین دو حد زیانبار و بی‌اثر می‌شود. برای رفع مشکلات دارورسانی سنتی فعلی، می‌توان از ‌‌سامانه‌های رهایسازی نوین استفاده کرد.

دکتر احمدی، با اشاره به فواید این سیستم‌های دارورسانی گفت : «رهاسازی کنترل شده‌‌ی دارو، امکان انتقال مواد فعال شیمیایی به بافت هدف در سرعت و مدت زمان لازم در دسترس قرار می‌دهد.

وی ادامه داد:بدین ترتیب می‌توان سرعت رهاسازی و سطح غلظت دارو را در حد دلخواه کنترل نمود. از طرفی هنگامی که داروی مورد نظر به مقدار لازم برروی یک بستر زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر بارگذاری شود، تعداد دفعات مصرف دارو نیز کاهش خواهد یافت.

این محقق دانشگاه ادامه داد:نانوحامل سنتز شده در این طرح از جنس نانوذرات سیلیکای متخلخل است که سطح آن اصلاح شده است واین نانوحامل به منظور بارگذاری داروی ایبوپروفن، که یک داروی ضدالتهاب و مسکن است، طراحی شده است.

احمدی، اضافه کرد : نتایج آزمایش‌ها نشان داده که اصلاح سطح نانوذرات سیلیکا توسط گروه‌های آمینی به طرز قابل توجهی سبب افزایش بارگذاری دارو شده و نرخ رهاسازی دارو را نیز کاهش می‌دهد.

وی تصریح کرد:لذا با رهاسازی آهسته‌ی دارو، می‌توان از بروز اثرات ناخواسته و زیانبار و افراط در استفاده از مواد دارویی جلوگیری به عمل آورد.

احمدی در ادامه به روش سنتز و بررسی این نانوحامل پرداخت و افزود: « سطح نانو ذرات سیلیکای هگزاگونال SBA-15 توسط ترکیب 3-آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان اصلاح شده است.

این محقق دانشگاه می افزاید:سپس فرایند بارگذاری به منظور حصول بیشترین مقدار بارگذاری دارو بهینه‌سازی شد ذرات سنتز شده توسط روش‌های دستگاهی XRD، SEM، TGA و FTIR مشخصه‌یابی و بهینه‌سازی بارگذاری دارو نیز توسط تغییر عوامل مؤثر نظیر دما، زمان، سرعت هم‌زدن و نسبت دارو به سیلیکا انجام شد.

احمدی خاطر نشان کرد:نتایج این تحقیقات در مجله‌ی( DRUG DELIVERYجلد 21، شماره 3، سال 2014، صفحات 164 تا 172) منتشر شده و حاصل تلاش‌های محققان گروه شیمی دانشگاه زنجان است.

انتهای پیام/ز

برچسب ها: نانو ، ذرات ، دارو ، زنجان
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.