واشینگتن پست: چگونه سرکوب اعتراضات بحرین سرآغاز اختلافات در خاورمیانه بود؟
با اینکه موج اعتراضات بحرین در سال 2011 به سرعت سرکوب شد، این واقعه توانست نقطه ای مهم در بیداری اسلامی منطقه محسوب شود.
به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان واشینگتن پست در گزارشی با اشاره به سرکوب اعتراضات سال 2011 در بحرین، نوشت: این واقعه نخستین باری بود که یک دولت تحت محاصره، موفق شد معترضان را سرکوب کند. اعتراضات بحرین به شکلی غیر مستقیم باعث شد مردم دیگر کشورهای عربی نیز اعتراضات خود را علنی کرده و به خیابان ها بریزند.
اعتراضات کشور بحرین که به وسیله جمیعت اقلیت شیعه این کشور صورت گرفت، در 4 فوریه 2011 (15 بهمن 1389) آغاز شد. سرکوب این اعتراضات به وسیله حامیان رژیم آل‌خلیفه و دخالت نیروهای نظامی خارجی باعث شکست نخستین موج "بیداری اسلامی" شد.
کشور بحرین به دلیل مساحت بسیار کوچک شاید در سطح بین الملل چندان پر اهمیت نباشد؛ اما زیر ظاهر ساده سیاست های این کشور، درگیری های شدید سیاسی در جریان است.
بحرین کشوری است که با وجود جمعیت اکثریت شیعه آن، حکومتی سنی زمام امور را در دست دارد. این کشور یکی از صادرکنندگان نفت در منطقه محسوب می‌شود که از سال ها پیش ذخایر نفتی‌اش رو به اتمام نهاده است. رژیم این کشور نیز حاصل حمایت چند خانواده قدرتمند عربستانی است و نه حمایت مردم کشور.
بحرین کشوری است که به شدت به صادرات نفت وابسته بوده و درآمد بسیاری از شهروندان خود را از این راه تأمین می کند؛ اما نبود درآمد نفتی کافی باعث شده تا رژیم آل‌خلیفه در انجام این کار چندان موفق نباشد. حکومت بحرین تصمیم گرفته تا به جای شفاف‌سازی برای حل مشکلات مالی، منابع موجود را در اختیار گروه های سنی در رأس قدرت قرار دهد. گروه هایی که به دلیل منافع خود باید از هر تغییر احتمالی در سیاست های این کشور جلوگیری کنند.
جمعیت شیعه بحرین چه پیش و چه پس از اعتراضات، با دشواری های بیشتری برای استخدام در بخش های عمومی مواجه بوده‌اند. این افراد به کلی امکان ورود به نیروهای نظامی و پلیس را ندارند. جمعیت شیعه ای هم که موفق می شوند وارد بخش های دولتی شوند، بدون توجه به سطح کاری آن ها، در رده هایی پایین تر از همکاران سنی خود مشغول به کار می شوند. در بخش سیاسی نیز، نمایندگان شیعه شمار قلیلی را تشکیل می‌دهند.
این توزیع ناعادلانه قدرت سیاسی و منابع مالی باعث شده تا نارضایتی گسترده ای در میان شهروندان شیعه بحرینی ایجاد شود.
سران رژیم آل‌خلیفه همواره، به دنبال این بوده‌اند تا مردم کشور، چه سنی و چه شیعه، برای ایجاد تغییرات با یکدیگر متحد نشوند. آن‌ها برای دست یابی به این هدف از راهکار ایجاد اختلاف میان دو گروه استفاده می‌کنند.
رژیم آل‌خلیفه با [فرافکنی و طرح اداعاهای واهی و بی‌اساس]، اعتراضات 14 فوریه 2011 را به عنوان "توطئه ایرانی" معرفی کرد. دخالت نظامی عربستان سعودی برای سرکوب معترضان نیز باعث شد تا مشکل داخلی این کشور به سرعت به بحرانی منطقه ای تبدیل شود.
کشورهای غربی همانند آمریکا و انگلستان، به جای برخورد و افزایش فشارها به سران رژیم آل‌خلیفه برای حل مشکلات داخلی، اجازه دادند تا این روند ادامه یابد؛ چرا که منطقه ای شدن اختلافات بحرین باعث شد تا آمریکا و سایر کشورها، برای از بین بردن گروه های تروریستی ساخت سران عربی منطقه،نیازمند کمک کشورهای عربی شوند. این مسائل به دولت بحرین اجازه داد تا به راحتی مخالفان را سرکوب کند. سران مخالفان بحرینی امروز و پنج سال پس از پایان اعتراضات، هنوز هم در زندان‌های آل‌خلیفه هستند.
مشکلات اخیر بحرین، که بر اثر کاهش بهای نفت در بازار جهانی بوجود آمده، ممکن است باعث شود تا سران بحرینی ناچار به ایجاد تغییراتی شوند. این کشور در سال 2016 با کمبود 13 میلیارد دلاری بودجه مواجه است. حکومت بحرین برای حل این کمبود به کاهش یارانه ها و افزایش مالیات روی آورده است. این اقدامات حتی در مجلس بدون مخالف کشور، سر و صدای بسیاری ایجاد کرده است.
حکومت بحرین 11 ژانویه سال جاری میلادی، افزایشی 40 تا 60 درصدی برای بهای بنزین اعلام کرد. روز بعد از آن بسیاری از نمایندگان مجلس با تهدید استفعا از ساختمان مجلس خارج شدند.
اگر احتمال ایجاد تغییراتی در دولت بحرین و سایر کشورهای عربی جود داشته باشد، این موضوع از معرفی مالیات های جدید و کاهش یارانه های نفتی آغاز خواهد شد.
حال باید منتظر واکنش مردم عادی در این خصوص باشیم.
انتهای پیام/
