به مناسبت روز جهانی مطبوعات؛
چشم‌های تیزبینی که در جامعه قدم می‌زنند
رسانه و مطبوعات هر کشوری جایگاه مهم، حساس و حیاتی در تصمیمات، رخدادها و اندیشه های مرتبط با جریانات و اتفاقات سیاسی، اجتماعی،اقتصادی، فرهنگی و.... آن جامعه دارد.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به پیشنهاد سازمان یونسکو و تصویب مجمع عمومی سازمان ملل، در نوامبر سال 1991 میلادی روز سوم ماه مه مصادف با 13 اردیبهشت ، بعنوان روز جهانی مطبوعات نام‌گذاری شد.
رسانه و مطبوعات هر کشوری جایگاه مهم، حساس و حیاتی در تصمیمات، رخدادها و اندیشه های مرتبط با جریانات و اتفاقات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و.... آن جامعه دارد.
عمل به رسالت مطبوعات در سازمان‌های خبری، می‌تواند موجب بروز و شکفته شدن استعدادهای نهان جامعه در زمینه‌های مختلف شود. نقش مطبوعات در رسانه‌های خبری نسبت به زمان آغاز شکل‌گیری و فعالیت، پررنگ‌تر شده و در تحلیل مسائل، تسریع انتشار خبر و اطلاع‌رسانی، جریان‌سازی و پیش‌بینی وقایع و رویدادها، آگاهی بخشی به جامعه و ایجاد و بالا بردن حساسیت مردم جامعه نسبت به وقایع اجتماعی مؤثرتر قدم برمی‌دارند.
آزادی بیان و افکار مسئله حساس و مهمی است که در قانون اساسی کشور و قوانین مربوط به مطبوعات مورد توجه قرار گرفته است. آزادی بیان در مطبوعات تا جایی پذیرفته و مورد تأیید است که به جامعه ضرر و اختلالی وارد نکند. در ایران و تمام کشورهای جهان آزادی حدود و مرز و میزان آن در کشورهای مختلف شدت و ضعف دارد.
طبیعی است که انتشار اخبار و مقالات و مطالب مغرضانه و دور از واقعیتی که موجب تشنج، تفرقه و هرج و مرج جامعه شود در دایره تعاریف آزادی نمی‌گنجد چون موجب زیان رساندن به جامعه می‌شود. در بند 2 اصل سوم قانون اساسی ارتقای سطح آگاهی عمومی در زمینه‌های مختلف با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه‌های گروهی در صدر وظایف دولت عنوان شده است و این آگاهی عمومی رسالتی خطیر و حساس است که باید با تعهد و نگاه به منافع ملی و منافع جامعه موجودیت پیدا کند.
در اصل بیست و چهارم نیز به طور مشخص بیان شده است که نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل مبانی اسلام و حقوق عمومی باشند و تفضیل آن را قانون تعیین می‌کند.
دکتر محمد سلطانی‌فر مدرس دانشگاه و روزنامه‌نگار با اشاره به تعاریف کلی و عمومی آزادی تصریح کرد: نمی‌توان تعریف آزادی را محدود به جمله کرد. اهانت و افترا در مطبوعات تمام کشورهای جهان ممنوع است و آزادی بیان منشور مشخص شده‌ای دارد. آزادی یعنی روشی را پیش بگیریم که انسان‌های خوشبختی در جامعه داشته باشیم و در این میان فقط آزادی سیاسی ملاک نیست. بلکه آزادی در تمام زمینه‌ها تعریف شده است.
سلطانی‌فر با انتقاد از مطبوعات ایران در پرداختن به اخبار اجتماعی گفت: مشکلی که مطبوعات ما دارند این است که مشکلات شهری مردم را آنچنان که باید بازتاب نمی‌دهند. مسائلی که برای دولت و جامعه مهم است، ولی انگار برای مطبوعات اهمیتی ندارد.
وی ادامه داد: کسی که درختی را قطع می‌کند باید آنقدر از سوی مطبوعات تحت فشار و پیگیری قرار گیرد که دیگر خطا و اشتباهاتی از این قبیل، تکرار نشود. باید بر اجرای قوانین نظارت شود تا جامعه در نظم و آسایش به سر ببرد. مشکل دیگر ما برداشته شدن نظارت از اجرای قانون است، اما هر کسی هر کاری می‌کند مطبوعات فقط به مسائل سیاسی می‌پردازند. پیگیری خطاها و اشتباهات نباید در حد چاپ مقاله و گزارش باشد.
گزارش از شیما شفیعی
انتهای پیام/
رسانه و مطبوعات هر کشوری جایگاه مهم، حساس و حیاتی در تصمیمات، رخدادها و اندیشه های مرتبط با جریانات و اتفاقات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و.... آن جامعه دارد.
عمل به رسالت مطبوعات در سازمان‌های خبری، می‌تواند موجب بروز و شکفته شدن استعدادهای نهان جامعه در زمینه‌های مختلف شود. نقش مطبوعات در رسانه‌های خبری نسبت به زمان آغاز شکل‌گیری و فعالیت، پررنگ‌تر شده و در تحلیل مسائل، تسریع انتشار خبر و اطلاع‌رسانی، جریان‌سازی و پیش‌بینی وقایع و رویدادها، آگاهی بخشی به جامعه و ایجاد و بالا بردن حساسیت مردم جامعه نسبت به وقایع اجتماعی مؤثرتر قدم برمی‌دارند.
آزادی بیان و افکار مسئله حساس و مهمی است که در قانون اساسی کشور و قوانین مربوط به مطبوعات مورد توجه قرار گرفته است. آزادی بیان در مطبوعات تا جایی پذیرفته و مورد تأیید است که به جامعه ضرر و اختلالی وارد نکند. در ایران و تمام کشورهای جهان آزادی حدود و مرز و میزان آن در کشورهای مختلف شدت و ضعف دارد.
طبیعی است که انتشار اخبار و مقالات و مطالب مغرضانه و دور از واقعیتی که موجب تشنج، تفرقه و هرج و مرج جامعه شود در دایره تعاریف آزادی نمی‌گنجد چون موجب زیان رساندن به جامعه می‌شود. در بند 2 اصل سوم قانون اساسی ارتقای سطح آگاهی عمومی در زمینه‌های مختلف با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه‌های گروهی در صدر وظایف دولت عنوان شده است و این آگاهی عمومی رسالتی خطیر و حساس است که باید با تعهد و نگاه به منافع ملی و منافع جامعه موجودیت پیدا کند.
در اصل بیست و چهارم نیز به طور مشخص بیان شده است که نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل مبانی اسلام و حقوق عمومی باشند و تفضیل آن را قانون تعیین می‌کند.
دکتر محمد سلطانی‌فر مدرس دانشگاه و روزنامه‌نگار با اشاره به تعاریف کلی و عمومی آزادی تصریح کرد: نمی‌توان تعریف آزادی را محدود به جمله کرد. اهانت و افترا در مطبوعات تمام کشورهای جهان ممنوع است و آزادی بیان منشور مشخص شده‌ای دارد. آزادی یعنی روشی را پیش بگیریم که انسان‌های خوشبختی در جامعه داشته باشیم و در این میان فقط آزادی سیاسی ملاک نیست. بلکه آزادی در تمام زمینه‌ها تعریف شده است.
سلطانی‌فر با انتقاد از مطبوعات ایران در پرداختن به اخبار اجتماعی گفت: مشکلی که مطبوعات ما دارند این است که مشکلات شهری مردم را آنچنان که باید بازتاب نمی‌دهند. مسائلی که برای دولت و جامعه مهم است، ولی انگار برای مطبوعات اهمیتی ندارد.
وی ادامه داد: کسی که درختی را قطع می‌کند باید آنقدر از سوی مطبوعات تحت فشار و پیگیری قرار گیرد که دیگر خطا و اشتباهاتی از این قبیل، تکرار نشود. باید بر اجرای قوانین نظارت شود تا جامعه در نظم و آسایش به سر ببرد. مشکل دیگر ما برداشته شدن نظارت از اجرای قانون است، اما هر کسی هر کاری می‌کند مطبوعات فقط به مسائل سیاسی می‌پردازند. پیگیری خطاها و اشتباهات نباید در حد چاپ مقاله و گزارش باشد.
گزارش از شیما شفیعی
انتهای پیام/
