کیوان کثیریان:
فیلمسازان نوپای سینما را نباید قضاوت کرد
فیلمنامه «ابد و یک روز» بسیار یک دست و دلنشین بود اما باید قدری با توجه به نوع و محیط زندگی اشخاص نوشته می شد.
کیوان کثیریان منتقد سینما در خصوص فیلم سینمایی «ابد و یک روز» به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت : «ابد و یک روز» یک فیلم کاملا مستقل است که توانسته با جذابیت های خاص خود حرف های دل مردم جامعه را به تصویر بکشد این فیلم به دور از هرگونه کپی برداری از دیگر آثار سینمایی است و اینکه فیلم ها تداعی کننده برخی از دیگر فیلم های سینمایی باشند بسیار طبیعی است چون تمامی افراد متاثر از یکدیگر اند.
وی در ادامه افزود: هر فیلمی نقطه ضعف های خاص خودش را دارد که به نظر من برخی از دیالوگ ها باید با توجه به نوع و محیط زندگی ام ها نوشته می شد، سکانس هایی که خواهر برادر ها با یکدیگر بحث می کردند تمام جواب ها شسته و رفته و به نوعی حاضر جوابانه داده می شد که این به لحاظ نوع زندگی افراد پایین شهر قدری توی ذوق می زد و از یک معتاد نمی توان انتظار داشت که اینقدر حاضر جواب باشد
وی درخصوص سیاه نمایی های صورت گرفته در فیلم اظهار داشت : «ابد و یک روز» یک فیلمی است که با وجود فقر و مشکلات عدیده تک تک افراد خانواده، انسانیت در آن دیده می شود و سیاه نمایی در آن نیست و بیان این حرف ها تنها حساسیت های بیمارگونه ای که لق لقه زبان برخی از به ظاهر منتقدان این عرصه شده است.
وی تصریح کرد: بازی خیلی یک دست از یک گروه بازیگران خوب که بدرستی یک دست شدند و این هدایت خوب کارگردان است که بازی ها توی ذوق مخاطب نمی زند و هیچ یک از. بازیگران برتری نسبت به یکدیگر ندارند و شاهد بازی های خوبی از پیمان معادی و نوید محمد زاده بودیم که شایسته دریافت جایزه بودند. فیلمسازان نوپای سینما را به جای نقد باید حمایت و بعد از ساخت دومین اثرشان قضاوت کرد، یک فیلمساز برای دیده شدن اولین کارش تمام داشته هایش را رو می کند و با یک شروع طوفانی قصد در جلب نظر مخاطبان دارد، "ابد و یک روز" از خیلی از فیلم های اول برتر است و توانست با به تصویر کشیدن درد ها و واقعیت های جامعه به دل مخاطبان بنشیند.
وی در خصوص پایان این اثر بیان کرد: در منطق درونی قصه، این پایان یک پایان تحمیلی بود، شاید به دلیل ممیزی های موجود کارگردان این نتیجه گیری را انتخاب کرده که آنچنان درخشان نبود و می توانست بهتر از این فیلم را تمام کند اما نباید به این انتخاب خورده گرفت چون فیلم از آن کارگردان است و مخاطب تنها می تواند بگوید خوشش آمده یا نه و هرگز حق اعتراض به این آدرس را ندارد. اینکه برخی،از افراد کار را به گونه ایدولوژیک نگاه می کنند و کار را برای بیان حرف های سیاسی کاری ملی می نامند، باوجود اینکه فیلم ها برای بیان مشکلات هستند و حل آن ها مختص مسئولان امر است.
گفتگو از منا شمسایی
انتهای پیام/
وی در ادامه افزود: هر فیلمی نقطه ضعف های خاص خودش را دارد که به نظر من برخی از دیالوگ ها باید با توجه به نوع و محیط زندگی ام ها نوشته می شد، سکانس هایی که خواهر برادر ها با یکدیگر بحث می کردند تمام جواب ها شسته و رفته و به نوعی حاضر جوابانه داده می شد که این به لحاظ نوع زندگی افراد پایین شهر قدری توی ذوق می زد و از یک معتاد نمی توان انتظار داشت که اینقدر حاضر جواب باشد
وی درخصوص سیاه نمایی های صورت گرفته در فیلم اظهار داشت : «ابد و یک روز» یک فیلمی است که با وجود فقر و مشکلات عدیده تک تک افراد خانواده، انسانیت در آن دیده می شود و سیاه نمایی در آن نیست و بیان این حرف ها تنها حساسیت های بیمارگونه ای که لق لقه زبان برخی از به ظاهر منتقدان این عرصه شده است.
وی تصریح کرد: بازی خیلی یک دست از یک گروه بازیگران خوب که بدرستی یک دست شدند و این هدایت خوب کارگردان است که بازی ها توی ذوق مخاطب نمی زند و هیچ یک از. بازیگران برتری نسبت به یکدیگر ندارند و شاهد بازی های خوبی از پیمان معادی و نوید محمد زاده بودیم که شایسته دریافت جایزه بودند. فیلمسازان نوپای سینما را به جای نقد باید حمایت و بعد از ساخت دومین اثرشان قضاوت کرد، یک فیلمساز برای دیده شدن اولین کارش تمام داشته هایش را رو می کند و با یک شروع طوفانی قصد در جلب نظر مخاطبان دارد، "ابد و یک روز" از خیلی از فیلم های اول برتر است و توانست با به تصویر کشیدن درد ها و واقعیت های جامعه به دل مخاطبان بنشیند.
وی در خصوص پایان این اثر بیان کرد: در منطق درونی قصه، این پایان یک پایان تحمیلی بود، شاید به دلیل ممیزی های موجود کارگردان این نتیجه گیری را انتخاب کرده که آنچنان درخشان نبود و می توانست بهتر از این فیلم را تمام کند اما نباید به این انتخاب خورده گرفت چون فیلم از آن کارگردان است و مخاطب تنها می تواند بگوید خوشش آمده یا نه و هرگز حق اعتراض به این آدرس را ندارد. اینکه برخی،از افراد کار را به گونه ایدولوژیک نگاه می کنند و کار را برای بیان حرف های سیاسی کاری ملی می نامند، باوجود اینکه فیلم ها برای بیان مشکلات هستند و حل آن ها مختص مسئولان امر است.
گفتگو از منا شمسایی
انتهای پیام/
