به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، البته هر اکوتوریست-بوم گردشگر- علاوه بر تفریح و گشت و گذار به نوعی ،وظیفه آموزشی خود را هم ادا می کند.
 
نخستین مفاهیم و کاربردهای اکوتوریسم در سال 1980 مطرح شد اما تا سال 2002 که سازمان ملل،آن را سال بین المللی اکوتوریسم نامید بیشتر از قبل مورد توجه قرارگرفت.
 
اکوتوریسم ابزاری موفق برای ترویج شیوه های پایدار اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و نوعی تبلیغ برای تشویق در حفاظت از محیط زیست در سرتاسر جهان است.
 
در ادامه بهترین مقصدهای اکوتوریسمی را معرفی می کنیم:
 

 

بزرگترین دیواره مرجانی در نیمکره شمالی که خانه گونه های کمیاب دریایی است در "بلیز"-کشوری در آمریکای مرکزی- قرار دارد.
 

 
در بزرگترین ایالت آمریکا ،"آلاسکا" انواع فعالیت های اکوتوریسمی فراهم است.
 

 
در مسیر عبور از رود آمازون واقع در برزیل-پرو و پارک "مانو" مسیری چوبی و معلق ساخته شده که امکان تماشای اکوسیستم را از نزدیک به اکوتوریست ها می دهد.
 

 
"آبدره" نروژ با آبهای کریستالی و کوههای یکدست و آبشارهای پرطراوات که با روستاهای کوچک ماهیگیری احاطه شده اند هم در فهرست ما جای دارد.
 

 
"سامبورو" منطقه ای حفاظت شده در کنیاست که البته با حفظ حالت طبیعی خود مورد توجه اکوتوریست هاست.
 

 
"کوههای آبی " در استرالیا که علاوه بر زیبایی طبیعی برای تماشای گونه های جانوری کمیاب هم قابل توجه است.
 

 
در "کاستاریکا" که دارای یکی از متفاوت ترین گونه های گیاهی و جانوری است می توان به تماشای جنگلها رفت ،اسب سواری کرده و با تور تماشای پرندگان کمیاب همراه شد.
 

 
"کرالا" در هند پوشیده از مزارع چای و درختان نارگیل است