اهواز؛
گرفتن وام برای شرکت در مسابقات آسیایی توسط ورزشکار
دارنده نشان طلای پاورلیفتینگ با لوازم آسیا گفت: برای شرکت در مسابقات آسیایی پنج میلیون تومان وام گرفتم و باید تا سه سال دیگر قسط های آن را به بانک پرداخت کنم!
به گزارش گروه استان های باشگا ه خبرنگاران جوان، از اهواز ،ایمان بویری ، در خصوص کسب نشان طلای دسته 120 کیلوگرم مسابقات آسیایی هند، اظهار کرد: این مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و 18 کشور در آن حضور داشتند. از ایران نیز 11 نفر در این پبکارها شرکت کرده بودند که چهار نفر آن ها خوزستانی بودند.
وی افزود: وزن من، 106 کیلو و 400 گرم است و می توانستم یک کیلوگرم وزن کم کنم و در دسته 105 کیلوگرم که دسته خودم است با حریفانم رقابت کنم ولی به خاطر دوستم، محسن حسین پور که ورزشکار خوزستانی دسته 105 کیلوگرم بود، من در دسته 120 کیلوگرم شرکت کردم.
این ملی پوش خوزستانی بیان کرد: در این دسته رقابت خیلی سختی داشتم و در نهایت در یک شرایط نابرابر نسبت به سایر حریفانم توانستم طلایی شوم. من به فکر مدال برنز بودم، چرا که دسته وزنی من این دسته نبود و رقابت مان مانند فیل و فنجان بود. من 11 مدال کشوری دارم ولی برای اولین بار بود که در مسابقات برون مرزی حضور پیدا می کردم و در چنین شرایط سختی هم توانستم به مدال طلا برسم.
بویری با بیان این که برای شرکت در این مسابقات هیچ کمکی به من نشد، گفت: من برای حضور در این رقابت ها، پنج میلیون تومان وام گرفتم. به هر حال این که بخواهی مقام اول آسیا را بیاوری و از جیب خودت هم پول بدهی، سخت است.
وی عنوان کرد: با این مدال آوری انگیزه من بیشتر شده است ولی من اگر بخواهم در مسابقات آسیایی و جهانی پیش رو نیز شرکت کنم، باز هم باید از جیب خودم هزینه ورودی را بدهم که در این صورت باید باز هم وام بگیرم و این که چه کسی باید این وام ها را پرداخت کنم، نمی دانم!
این ورزشکار خوزستانی افزود: اگر حمایت شویم خوب است؛ من برای شرکت در همین مسابقات آسیایی که پنج میلیون تومان وام گرفتم، باید تا سه سال دیگر قسط پرداخت کنم. یکی از دوستان من که از استان اصفهان در این مسابقات شرکت کرده بود، از سوی استانش حمایت شده بود ولی ما از سوی استان مان نیز حمایت نمی شویم. تبریک می گویند ولی تبریک گفتن دردی را دوا نمی کند.
وی بیان کرد: به هر حال من برای حضور در مسابقات بعدی نیز باید وام بگیرم و همین الان هم برای قسط پنج میلیون تومانی ام هر ماه 420 هزار تومان پرداخت می کنم، این در حالی است که من ماهانه فقط 900 هزار تومان حقوق می گیرم و با پرداخت این قسط چیزی برای خودم نمی ماند.
انتهای پیام/ض
وی افزود: وزن من، 106 کیلو و 400 گرم است و می توانستم یک کیلوگرم وزن کم کنم و در دسته 105 کیلوگرم که دسته خودم است با حریفانم رقابت کنم ولی به خاطر دوستم، محسن حسین پور که ورزشکار خوزستانی دسته 105 کیلوگرم بود، من در دسته 120 کیلوگرم شرکت کردم.
این ملی پوش خوزستانی بیان کرد: در این دسته رقابت خیلی سختی داشتم و در نهایت در یک شرایط نابرابر نسبت به سایر حریفانم توانستم طلایی شوم. من به فکر مدال برنز بودم، چرا که دسته وزنی من این دسته نبود و رقابت مان مانند فیل و فنجان بود. من 11 مدال کشوری دارم ولی برای اولین بار بود که در مسابقات برون مرزی حضور پیدا می کردم و در چنین شرایط سختی هم توانستم به مدال طلا برسم.
بویری با بیان این که برای شرکت در این مسابقات هیچ کمکی به من نشد، گفت: من برای حضور در این رقابت ها، پنج میلیون تومان وام گرفتم. به هر حال این که بخواهی مقام اول آسیا را بیاوری و از جیب خودت هم پول بدهی، سخت است.
وی عنوان کرد: با این مدال آوری انگیزه من بیشتر شده است ولی من اگر بخواهم در مسابقات آسیایی و جهانی پیش رو نیز شرکت کنم، باز هم باید از جیب خودم هزینه ورودی را بدهم که در این صورت باید باز هم وام بگیرم و این که چه کسی باید این وام ها را پرداخت کنم، نمی دانم!
این ورزشکار خوزستانی افزود: اگر حمایت شویم خوب است؛ من برای شرکت در همین مسابقات آسیایی که پنج میلیون تومان وام گرفتم، باید تا سه سال دیگر قسط پرداخت کنم. یکی از دوستان من که از استان اصفهان در این مسابقات شرکت کرده بود، از سوی استانش حمایت شده بود ولی ما از سوی استان مان نیز حمایت نمی شویم. تبریک می گویند ولی تبریک گفتن دردی را دوا نمی کند.
وی بیان کرد: به هر حال من برای حضور در مسابقات بعدی نیز باید وام بگیرم و همین الان هم برای قسط پنج میلیون تومانی ام هر ماه 420 هزار تومان پرداخت می کنم، این در حالی است که من ماهانه فقط 900 هزار تومان حقوق می گیرم و با پرداخت این قسط چیزی برای خودم نمی ماند.
انتهای پیام/ض
