هشدار به برنجکاران

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی

۱۵ نفر در مازندران برای کشت دوم برنج مشکوک به بیماری تب شالیزار هستند.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری،  بیمای تب شالیزار یا لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی است که از طریق نوعی باکتری فنری شکل در آب از طریق خراش پوست وارد بدن می‌شود.


انگل این بیماری از طریق پوست خراشیده، چشم و غشا‌های مخاطی به ویژه در فصل بهار و تابستان وارد بدن انسان می‌شود و این یک بیماری مشترک دام و انسان است.


بیماری تب شالیزار از راه خراش پوست به کشاورزان نیز منتقل می‌شود.

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی


کشت دوم برنج آغازی برای بیماری تب شالیزار


دکتر فرهنگ بابا محمودی فوق تخصص بیماری‌های عفونی در گفتگو با  خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، گفت: ۱۵ نفر در مازندران برای کشت دوم برنج مشکوک به بیماری تب شالیزار هستند که از این تعداد تاکنون ۷ نفر از بیمارستان مرخص شدند.


وی با بیان اینکه در حال حاضر این بیماران در بیمارستان رازی قائم شهر بستری هستند، افزود: تب شالیزار بیماری عفونی فصلی است که از حیوان وخصوصا جوندگان باآلوده کردن آب و در جریان آبیاری و مراحل کاشت و داشت برنج درمزارع به انسان منتقل می‌شود.


دکتر بابا محمودی با بیان اینکه تب شالیزار بیشتر در مزارع برنج دیده می‌شوند، گفت: از اردیبهشت تا زمان برداشت محصول این بیماری در مازندران شایع‌تر است.


فوق تخصص بیماری‌های عفونی افزود: این بیماری علائمی، چون تب بالا به صورت ناگهانی، درد‌های عضلانی به ویژه درد کمر، سردرد، ساق پا و پشت چشم دارد و در ۹۰ درصد موارد نیز فرد بیمار بدون هیچگونه عارضه‌ای بهبود پیدا می‌کنند.


وی با بیان اینکه ۱۰ درصد از بیماران به نوع شدید تب شالیزار مبتلا می‌شوند، گفت: در این وضعیت علاوه بر عوارض گذشته، گرفتگی کبدی، زردی چشم، تنبلی و نارسایی کلیه، دفع نامناسب، بالارفتن سموم بدن، کاهش پلاکت خون، گرفتگی ریوی و خونریزی مغزی نیز به عوارض‌های آن افزوده می‌شود.


دکتر بابا محمودی با بیان اینکه این بیماری در سال ۸۲ در مازندران شناسایی شد، افزود: برای تشخیص این بیماری علاوه بر آزمایش خون، آزمایش اختصاصی نیز از فرد بیمار گرفته می‌شود.

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی


سهل انگاری کشاورزان عامل بیماری تب شالیزار


مرشدی یکی از کشاورزان روستای امره ساری در گفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، ، گفت: برای انجام نشا استفاده از چکمه و دستکش کمی کار ما را سخت می‌کند و به همین دلیل ما کشاورزان از آن استفاده نمی‌کنیم.


وی افزود: اردیبهشت امسال برادرم به بیماری تب شالیزار مبتلا شد و با درمان سریع بهبود یافت.

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی


راهکار‌های جلوگیری از بیماری تب شالیزار


پزشکان توصیه می‌کنند: کشاورزان و افرادی که با دام، آب و خاک در ارتباط هستند علاوه بر فعالیت در زمان کار با چکمه از بطری برای نوشیدن آب استفاده کنند و در صورت ایجاد خراشیدگی ابتدا آن را ترمیم کرده و سپس به فعالیت خود ادامه دهند.

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی


محمدرضا پارسایی مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، ، گفت: ۴۴ نفر امسال به بیماری تب شالیزار مشکوک بودند که پس از آزمایش‌های لازم، بیماری ۳ نفر تایید شد.


وی با بیان اینکه یک بیمار مبتلا به تب شالیزار امسال در مازندران که اهل منطقه امیرآباد بهشهر بود، جان خود را از دست داد، افزود: ۱۷۷ نفر پارسال در مازندران به بیماری تب شالیزار مشکوک بودند که پس از انجام آزمایش‌های لازم بیماری ۴۴ نفر آن‌ها تایید شد.


وی بیان اینکه تب شالیزار یکی از بیماری‌های عفونی و باکتریایی مشترک میان انسان و دام است، افزود: بیماری تب شالیزار واکسن ندارد و بهترین راه درمان با استفاده از دارو‌های آنتی بیوتیک است.


وی افزود: علائم بیماری تب شالیزار تب، سردرد، درد استخوان، لرز و علائم گوارشی است و درصد کمی یرقان ایجاد کند که می‌تواند خطرناک باشد.


پارسایی با تأکید بر اینکه کشاورزان هنگام کار کردن در مزارع برنج برای پوشش دست‌ها از دستکش و پا از چکمه استفاده کنند، گفت: این افراد باید مراقب باشند هنگام کار کردن دچار خراشیدگی نشوند و در صورت خراش حتماً شست‌وشو و پانسمان کرده و روی آن پوششی قرار دهند تا آب نفوذ نکند و سپس وارد مزرعه شوند.


وی با بیان اینکه افراد به هیچ عنوان از آب کنار مزرعه حتی هنگام تشنگی زیاد میل نکنند، افزود: در صورت شست و شوی دست و صورت مراقب باشند که آب وارد مخاط بدن آنان نشود.

تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی


مدیر گروه بیماری‌های واگیر مرکز بهداشت مازندران گفت: عامل بیماری در ادرار حیوانات جوندگان اسب، گاو و موش وجود دارد و ممکن است افرادی که در شالیزار کار می‌کنند از طریق مخاط و یا پوست زخمی ویروس وارد بدنشان شده و مبتلا شوند.


پارسایی افزود: همچنین کارگرانی که در معدن کار می‌کنند از طریق آلودگی، صیادان و افرادی که در برکه‌ها و آب‌های آزاد شنا می‌کنند در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.


وی گفت: افرادی که دارای زخم در پا هستند حتماً هنگام ورود به شالیزار از پوشش استفاده کرده یا پس از بهبودی وارد شالیزار شوند.


گزارش از سیده حکیمه موسوی


انتهای پیام/آ

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار