اداره نشست خبری «به وقت شام» و «لاتاری» سخت بود/ حاشیه همیشه هست

محمود گبرلو منتقد سینما و مجری نشست‌های خبری فیلم‌های جشنواره سی و ششم فجر، در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره حاشیه های ایجاد شده برای خود در نشست های خبری گفت: این موضوع بسیار طبیعی است و حاشیه همیشه هست. وقتی سلایق و آرای متنوع در جمع حضور داشته باشد و همه افراد از قبیل فیلمساز، خبرنگار و عکاس از مدیر و مجری جلسه توقع داشته باشند، حاشیه هایی هم ایجاد می‌شود. تمام سعی من در نشست ها این بود که نقاط منفی کمترین انعکاس را داشته باشند.

وی در خصوص برگزاری نشست خبری فیلم ها در جشنواره امسال گفت: سخت ترین نشست هایی که در این دوره برگزار کردم، مربوط به فیلم های «به وقت شام» و «لاتاری» بود. به دلیل اینکه فضا بسیار سنگین بود و سعی داشتم، در شرایطی طنزگونه جلسه را اداره کنم و خوشبختانه سرانجام خوبی هم داشت.

گبرلو همچنین در مورد بهترین فیلمی که در جشنواره امسال دیده است، اظهار کرد: بهترین فیلمی که در طول جشنواره دیدم به وقت شام بود. واقعا ابراهیم حاتمی کیا انسان هوشمندی است و می داند که چطور حرف های خود را در قالب فیلمنامه بگوید. البته شاهکار این دوره جشنواره را «تنگه ابوقریب» بهرام توکلی می دانم و به نظرم ماندگارترین اثر دفاع مقدسی در جشنواره فیلم فجر است. در حقیقت باید گفت که اگر بخواهیم فضای دفاع مقدس را برای نسل های بعد تجسم کنیم، بهترین قالب و ساختار، فرم سینمای بهرام توکلی و فیلم تنگه ابوقریب است.

مجری سابق هفت، در بخش دیگری از سخنان خود در قامت یک منتقد جشنواره امسال را ارزیابی کرد و گفت: مهمترین شاخصه جشنواره امسال این بود که تکلیفش با خودش از ابتدا معلوم بود. در واقع همه می دانستند که فیلم های امسال می خواهند چه اهدافی را دنبال کنند و سیاست های جشنواره از قبل تعیین شده بود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به هر حال جشنواره سی و ششم فیلم فجر به ایستگاه پایانی خود رسید. باید به دوستان خبرنگار و عکاس خود به خاطر زحماتشان خسته نباشید جانانه بگویم. یکی از محاسن نشست های خبری امسال این بود که خبرنگار به راحتی با فیلمسازان ارتباط برقرار می کرد و سوالات خود را بدون هیچ محدودیتی از حاضران در جلسه می پرسید. در زمان های دیگر سال چنین فضایی ایجاد نمی شود که همه رسانه های سینمایی باشند و دغدغه های خود را بگویند.

انتهای پیام/

جشنواره فیلم فجر 36 از نگاه محمود گبرلو