حضور پررنگ ایران یا دهن‌کجی اروپا به آمریکا
از دیروز خبرهای مربوط به برگزاری کنفرانس مونیخ جای اخبار نشست ورشو را گرفته است، اما محتوای خبر‌ها نشان می‌دهد که آن‌چه در مونیخ می‌گذرد، تفاوت بسیار زیادی با اتفاقات نشست ضد ایرانی ورشو دارد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این‌که کنفرانس امنیتی مونیخ اصلا چه چیزی هست باید گفت که این کنفرانس در شکل فعلی‌اش نزدیک به ٦٠ سال است که در هتل «بایریشر هوف» مونیخ در سطح وزرای دفاع و بعضا وزرای امور خارجه برگزار می‌شود. در این کنفرانس مسئولان و نمایندگان و مسئولان امنیتی کشور‌ها زیر یک سقف با هم گفتگو می‌کنند تا چالش‌های امنیتی جهان را بررسی کنند، اما چند عامل مختلف باعث شده که کنفرانس مونیخ امسال برای ایران اهمیت ویژه‌ای داشته باشد. داوود آقایی استاد دانشگاه و کارشناس روابط و حقوق بین‌الملل درباره دلایل این اهمیت ویژه می‌گوید: «کنفرانس مونیخ یک کنفرانس دوره‌ای است که هر سال در تاریخ مقرر برگزار می‌شود، اما نزدیکی زمان برگزاری آن به نشست ورشو باعث شد که این دو اتفاق در تقابل با هم قرار بگیرند.
بیشتربخوانید: پاسخ کنایه‌آمیز و جالب لاوروف به سوال خبرنگار واشنگتن پست درباره بشار اسد
از آن طرف نشست ورشو تقریبا با شکست برگزار شد و آمریکا به عنوان بانی اصلی برگزاری آن به اهدافش نرسید و از این طرف در کنفرانس امسال مونیخ توجه ویژه‌ای به ایران شد؛ به عنوان مثال از وزیر امور خارجه کشورمان به طور ویژه برای حضور در این کنفرانس دعوت شد. در حالی که هدف آمریکا و متحدانش از برگزاری نشست ورشو به انزوابردن ایران بود.»
او ادامه می‌دهد: «یکی دیگر از مسائلی که باعث می‌شود ما این دو رویداد سیاسی جهان را در تقابل با هم بررسی کنیم و ببینیم که کفه ماجرا به نفع ایران پایین آمده این است که از نشست ورشو چنان که باید و شاید استقبال نشد، اما اغلب کشور‌های جهان از کنفرانس مونیخ که امسال ایران در آن حضور قابل توجهی دارد، استقبال کردند.» آقایی خروج آمریکا از برجام و پافشاری‌اش بر خروج اروپا را هم دلیل دیگری برای حساسیت و اهمیت کنفرانس مونیخ می‌داند و می‌گوید: «در حالی که هنوز هم آمریکا برای خروج اروپا از برجام و اتحاد با آمریکا علیه ایران تلاش می‌کند، می‌بینیم که مسئولان رده بالای کشور‌های اروپایی در کنفرانسی مانند مونیخ به ایران توجه خاصی می‌کنند و بر روابط حسنه‌شان تأکید بیشتری نشان می‌دهند که این نوعی دهن‌کجی به آمریکا است.» او پررنگبودن نقش ایران را در کنفرانسی که برای تقویت امنیت جهان برگزار می‌شود نقطه قوتی در سیاست خارجی می‌داند و می‌گوید: «به هر حال اروپا و به‌ویژه آلمان متوجه شده‌اند که امنیت غرب آسیا یعنی خاورمیانه تا چه اندازه‌ای با امنیت آن‌ها گره خورده است و هر چقدر خاورمیانه اوضاع امنیتی بدتری داشته باشد، ناامنی در اروپا بیشتر خواهد شد و کشور‌های اتحادیه اروپا از گزند مشکلات ناشی از ناامنی در خاورمیانه در امان نیستند. از طرف دیگر آن‌ها به نقش راهبردی و محوری ایران در حفظ ثبات و امنیت خاورمیانه هم پی برده‌اند، پس این‌که ایران جایگاه ویژه‌ای در چنین کنفرانسی داشته باشد، چندان عجیب نیست؛ اما تن‌دادن علنی اروپایی‌ها و پذیرش جایگاه ایران آن هم در شرایطی که از سوی آمریکا بشدت تحت فشار هستند، موضوعی است که نمی‌شود به سادگی از کنار آن گذشت.»
آن‌چه رسانه‌ها از کنارش نگذشتند
تقابل کنفرانس مونیخ و نشست ورشو و دست بالای ایران در این منازعه چیزی نیست که فقط مسئولان و رسانه‌های ایران به آن پرداخته باشند. اغلب رسانه‌های بین‌المللی هم به این ماجرا اشاره کرده‌اند؛ مثلا روزنامه نیویورک‌تایمز در سرمقاله دیروزش بر شکست نشست ورشو و حضور پررنگ ایران در کنفرانس مونیخ تأکید کرد. دویچه وله، الیوم السابع، رای‌الیوم، الشرق الاوسط و الجزیره رسانه‌های دیگری بودند که به نقش ایران در پنجاه‌و چهارمین کنفرانس امنیتی مونیخ اشاره کردند.
ناز اسراییل خریدار نداشت
یکی از حاشیه‌هایی که در ابتدای برگزاری مقدمات کنفرانس مونیخ توجهات زیادی را به خودش جلب کرد، بی‌تفاوتی رئیس کنفرانس به عدم حضور رژیم صهیونیستی بود. روزنامه «تاگس اشپیگل» آلمان در این‌باره نوشت: «با وجود این‌که سران فرانسه و رژیم صهیونیستی اعلام کرده‌اند که در کنفرانس امنیتی مونیخ امسال شرکت نمی‌کنند، رئیس این کنفرانس اعلام کرده است که دیدار کارشناسی امسال مهمترین و بزرگترین کنفرانس امنیتی مونیخ از زمان تأسیس بیش از پنجاه ساله آن است.»
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/
