احیا بازی محلی «مری مری» پس از صد سال فراموشی در نایین

محمود مدنیان رئیس میراث فرهنگی و گردشگری نایین، در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، گفت: از حدود صد سال پیش، مردم محله محمدیه نایین، یک هفته قبل از ایام عید با اجرای بازی مری مری با لباس محلی و با قلبی مملو از نشاط و شادی و با هدف ترویج حس همدلی و دوستی بین مردم، به استقبال عید نوروز می‌رفتند؛ این بازی در گذر زمان به فراموشی سپرده شد، اما اداره میراث فرهنگی با بازسازی و اجرای این بازی توسط تعدادی از جوانان محمدیه از نوروز ۹۶، بار دیگر این بازی را بین مردم، معرفی و احیا نمود.

 

این کارشناس میراث فرهنگی و گردشگی بیان نمود: این بازی به جهت اختصاص به منطقه نایین و استفاده از لباس و گویش محلی در بیان اشعار، دارای ارزش‌های منحصر به فردی است، این بازی حدود صد سال، یک هفته قبل از فرارسیدن بهار و عید نوروز، به صورت خود جوش در میدان بزرگ محمدیه، تا یک هفته پس از سیزده بدر اجرا می‌شده است. ریش سفیدان این محله در بیان وجه تسمیه این بازی می‌گویند، مری مری به معنای سوار شدن بر روی دوش یکدیگر است.

 

وی در ادامه تصریح نمود: شیوه‌ی اجرای بازی به این صورت است که در ابتدای بازی ۶ تا ۸ نفر به صورت دایره، در کنار یکدیگر می‌ایستادند و طبقه اول بازی تشکیل می‌شد به تعداد نفراتی که پایین ایستاده بودند افراد از شانه آن‌ها بالا می‌رفتند و طبقه دوم تشکیل می‌شد و هنگامی که افراد طبقه دوم به صورت نیمه ایستاده بر روی شانه‌های افراد طبقه اول مستقر شدند دست هایشان را به دست یکدیگر داده و همگی همزمان بر روی شانه‌های افراد طبقه پایین می‌ایستادند، در این زمان افراد طبقه پایین دست هایشان را به دست هم داده و شروع به گردش در جهت خلاف عقربه‌های ساعت می‌کردند و شعر مری مری را می‌خواندند، وقتی یک بار شعر خوانده می‌شد چرخش افراد متوقف شده و افراد طبقه اول این بار در جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخیدند و دوباره شعر مری مری را می‌خواندند، این گردش و حرکت آن قدر ادامه پیدا می‌کرد تا تعادل طبقه اول یا طبقه دوم به هم ریزد.

 

مدنیان افزود:بر اساس گفته‌های ریش سفیدان گاهی اوقات این بازی با سه طبقه افراد اجرا می‌شد و با این تفاوت که تعداد افراد در طبقه سوم باید نصف افراد طبقه دوم باشد. یکی از دلایل اصلی تجمع مردم در کنار آب انبار پایین اجرای بازی مری مری به صورت سه طبقه بوده و سکوی کنار آب انبار به افراد کمک می‌کرد تا از شانه‌های افراد در طبقه دوم بازی بالا رفته و طبقه سوم را تشکیل دهند.
شعر بازی مَری مَری:
هوی مَری مَری مَری مَر / یک سر بیا مَری مَر / هوی غضنفر یگونه/ مثل باباش می‌مونه / هوی برنج صدر دونه
مثل باباش می‌مونه / هوی دِر اَکَه دِر ناکَه / گِل نایی سِیفُ الله کَه / هوی مَری مَری دارِم ما / ری هِم سُوار دِرم ما
هی وِ دُوری هِم اِگِرتِم / تا وقتی دِر اِکِم ما / هوی دِر اَکَه دِر ناکَه / گِل نایی سِیفُ الله کَه 

 

انتهای پیام/م