پلنگ‌های سیاه؛ از خروش تا خاموشی / سیاه پوستان آمریکا چگونه به مقابله با خشونت پلیس برخاستند؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اواسط دهه ۱۹۶۰ بود که در بسیاری از نقاط ایالات متحده آمریکا، حملات سازمان دهی‌شده و خشونت‌بار نیرو‌های پلیس علیه سیاه‌پوستان آغاز شد.

به گزارش «تاریخ ایرانی»، در این دوره زمانی، در ایالت کالیفرنیا، حمل علنی سلاح برای شهروندان، از نظر قانونی تضمین شده بود و به همین دلیل، «هویی نیوتن» دانشجوی ۲۴ ساله رشته حقوق که اهل شهر شمالی ایالت کالیفرنیا یعنی «اوکلند» بود، تصمیم گرفت برای حفاظت از سیاه‌پوستان، در برابر خشونت افسار گسیخته نیرو‌های پلیس، از این حق استفاده کند. به این ترتیب، وی همراه با دوستش «بابی سیل»، حزبی موسوم به «پلنگ سیاه» را با هدف دفاع از سیاه‌پوستان تأسیس کرد.

بیشتربخوانید: لباس وحشت در آمریکا

افراد این گروه، مسلح بودند و کاپشن‌های چرم مشکی، همراه با بلوز یقه اسکی می‌پوشیدند و کلاه برّه، موسوم به «کلاه باسک» بر سر می‌گذاشتند و ماموران پلیس را تعقیب می‌کردند. هر زمان که ماموران، یک شهروند سیاه پوست را متوقف می‌کردند، پلنگ‌های سیاه نیز در همان نزدیکی حضور داشتند و بر کار پلیس نظارت می‌کردند.

بسیاری از نیرو‌های امنیتی، از حضور پلنگ‌های سیاه مرعوب شده بودند. برای مقابله با این گروه، نمایندگان مجلس ایالتی کالیفرنیا، روز دوم ماه مه سال ۱۹۶۷، پیش‌نویس قانونی را به بحث گذاشتند که بر اساس آن، حمل هرگونه سلاح گرم ممنوع اعلام می‌شد. در همان حال، ۲۶ نفر از اعضای گروه پلنگ سیاه، وارد صحن پارلمان شدند تا با این روش، از تصویب این قانون جلوگیری کنند و همین رویداد، نام آن‌ها را در سراسر آمریکا بر سر زبان‌ها انداخت.

پلنگ‌های سیاه در سراسر آمریکا

پیامد این اتفاق، آن بود که در سراسر آمریکا، گروه‌های محلی سیاه‌پوستان، به تقلید از پلنگ‌های سیاه اوکلند، شکل گرفت و در میان آن‌ها، پلنگ‌های سیاه محله معروف «کوئینز» در نیویورک، شهرت بیشتری پیدا کرد. سال ۱۹۶۸ بود که «سیریل اینسِ» ۲۲ ساله و «بیل جانسونِ» ۱۸ ساله به این گروه پیوستند. جانسون می‌گوید که برای او، بیش از هر چیز، کمک به این انجمن محلی اهمیت داشت و البته پلنگ‌ها، به وی امکان کمک کردن را می‌دادند.

گروه آن ها، در سال ۱۹۶۹، کتابخانه‌ای را برای سیاه‌پوستان در این محله افتتاح کرد. این موضوع مهمی بود که محبوبیت پلنگ‌ها، علاوه بر موضوع برقراری امنیت، به دلیل همین ابتکار‌های آموزشی و اجتماعی هم بود. این گروه، برنامه‌ای را برای تأمین صبحانه رایگان برای دانش‌آموزان سیاه‌پوست تدوین و ارائه کرد. در اوکلند، از سوی گروه پلنگ سیاه، یک مدرسه تأسیس شد. پلنگ‌های سیاه، در هنگامه حرکت‌های انقلابی و شورش‌های سیاسی و اجتماعی، به بُتی برای چپ‌های آمریکایی و دشمنان دولت بدل شدند.

به همین دلیل بود که «جی. ادگار هوبر»، رئیس وقت سازمان سیا، از این گروه به عنوان «بزرگ‌ترین تهدید برای امنیت داخلی کشور» یاد کرد و متعاقب آن، دستور داد که با استفاده از مأموران جاسوس و خبرچین، همه اقدامات آنان تحت نظر گرفته شود.
شب چهارم دسامبر ۱۹۶۹، فِرِد همپتون ۲۱ ساله که دبیرکلی حزب پلنگ‌های سیاه ایالت ایلینویز را بر عهده داشت، همراه با محافظش، در آپارتمان مسکونی خود در شیکاگو، توسط یک واحد ویژه پلیس به رگبار گلوله بسته و کشته شد. البته مقامات پلیس بعد‌ها ادعا کردند که به قصد توقیف سلاح‌های موجود در آپارتمان همپتون، به محل زندگی وی رفتند و در آن‌جا مورد حمله پلنگ‌های سیاه قرار گرفتند. اما مدارکی که بعد‌ها افشا شد، داستان کاملاً متفاوتی از این حادثه را روایت می‌کرد؛ مشخص شد که ماموران پلیس، بیش از ۹۰ گلوله و همپتون و محافظش، تنها دو گلوله شلیک کرده بودند.

با وجود این، گذشته پر از خلافکاری برخی از اعضای پلنگ‌های سیاه و رویداد‌هایی مانند درگیری‌های مسلحانه با ماموران پلیس و البته، به قتل رساندن «الکس راکلی»، یکی از اعضای این گروه، کار دست آن‌ها داد. گروه پلنگ‌های سیاه، در نیوهیون، این جوان ۱۹ ساله را که سواد خواندن و نوشتن هم نداشت، به اتهام جاسوسی برای اف‌بی‌آی به قتل رساندند. در پی این اقدامات، در نهایت، کار پلنگ‌های سیاه در اوایل دهه ۱۹۷۰، به فروپاشی و انحلال کشیده شد.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/