برخی مسئولان فرهنگی فقط صندلی‌نشینی را یاد گرفته‌اند/ کسی حال تئاتری‌ها را نمی‌پرسد

جبار آذین منتقد سینما و تئاتر، در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص مشکلات اجرایی هنرمندان و فعالان عرصه هنرهای نمایشی گفت: هنرمندان فرهیخته تئاتر که با یک دست سبد بینش و دانش و فرهنگ را با عشق به هنر در دست گرفته‌اند و سبدی خالی از درآمد و حمایت را در دست دیگر دارند، به رغم تمام کمبودها و کاستی‌ها و بی‌اعتنایی‌ها، پرچم تئاتر فاخر و ملی کشور را بالا و سر پا نگه داشته‌اند.

وی افزود: تئاتر امروز بیش از دیروز مظلوم واقع و به حال خود رها شده است. کسی حال تئاتری‌ها را نمی‌پرسد. در شهرستان‌ها استعداد‌های درخشان تئاتری فراوان است؛ ولی چون بودجه و حامی ندارند، اوضاع تئاتری‌ها بیش از تهران نابسامان است. تئاتر ما به دلیل درست درک نشدن و جدی نگرفتن مسئولان فرهنگی - که از فرهنگ فقط صندلی نشینی را یاد گرفته‌اند- به هیچ عنوان منبع درآمدزایی برای هنرمندان محسوب نمی‌شود.

آذین در خصوص روی آوردن هنرمندان تئاتر به دیگر مشاغل اظهار کرد: اغلب هنرمندان تئاتر برای اداره زندگی خود به ناچار به مشاغل دیگر که هیچ ارتباطی با هنر و حرفه شان ندارد و گاه بسیار طاقت فرساست، رو آورده اند. این در حالی است که تئاتر در ایران، قدمت و جایگاهی والا دارد و جمع کثیری از چهره‌های شهیر عرصه‌ ادب و هنر و سینما و تلویزیون از تئاتر برخاسته اند.

وی ادامه داد: از نگاه برخی، تئاتر چیزی در حد تعزیه‌های آماتور است که در کوچه و خیابان اجرا می‌شود؛ آنها نمی‌خواهند بفهمند و بدانند که تئاتر هنری ملی و جهانی و تعزیه هنری آیینی و دینی است.

این منتقد درباره روی آوردن گروه‌های تئاتری به فعالیت در بخش‌ خصوصی بیان کرد: در سال‌های اخیر به علت سلطه نگاه سیاسی و تجاری بر حوزه‌های فرهنگ، موسیقی، سینما و تئاتر، گروه‌های هنری به ناچار راه استقلال را در پیش گرفته و برای ادامه حیات هنری خود، با تکیه بر سرمایه بخش خصوصی و با شکل دهی تئاتر خصوصی، سهم خود را از تئاتر دولتی و ارگانی جدا کرده و جماعتی هم با دور شدن از مردم و توجه به مضامین و محتوا، تئاتر اشرافی را دایر کرده و به کاسبی مشغول شده اند.

وی ادامه داد: در این اوضاع وانفسا، با یورش کرونا وضع تئاتری‌ها بدتر هم شده است. نبود شرایط مناسب و امکانات، سبب شده تا تئاتری‌های سختکوش با دست‌ خالی نتوانند هنر خود را به روی صحنه ببرند. گرچه اجرای طرح‌های نمایش آنلاین، گروهی را به تولید و نمایش تئاتر‌ها در فضای مجازی ترغیب کرد، اما همین امکان هم از بیراهه‌های بی عدالتی می‌گذرد و دست‌های بسیاری را از تولید آثار این گونه تهی کرده است. تئاتر و تئاتری ها، امروز دست تنگ تر، محصورتر و محدود‌تر از دیروز هستند.

آذین در پایان تاکید کرد: برمسئولان مدعی فرهنگ و هنر، واجب است تا به یاری تئاتری‌ها بیایند و دست گروه‌هایی که کرونا باعث خسارت‌های مادی آن‌ها شده را محکم تر بگیرند.

انتهای پیام/