از خوش نوشی آب کوزه تا حرارت آتش تنور‌های گِلی/ هنری که پایش به وادی فراموشی باز شده است
سفالگری یکی از قدیمی‌ترین مصنوعات ساخت دست بشر است که با وجود بازار فروش، اقبال کم جوانان به آن نگران کننده است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، شارعیان یکی از سفالگران قدیمی و چیره دست شهر اسلامیه فردوس است؛ با او هم صحبت می‌شویم تا از کار برایمان بگوید.
او از نحوه آشنایی با سفالگری برایمان گفت: از سال ۱۳۷۵ دست به گِل شدم، کارگاه زدم و به طور مستقل شروع کردم به ساخت دست سازه‌های گلی، اما قبل از آن نیز همراه پدرم سفالگری می‌کردم.
شارعیان بیان کرد: مرغوب‌ترین خاک برای سفالگری، خاک رس است که به دلیل داشتن مقادیر زیادی آهن، سرخ رنگ است.
این سفالگر عنوان کرد: علاوه بر کارگاهی که در اسلامیه داریم یک کارگاه دیگر نیز در شهرستان فردوس دایر است، اما این روز‌ها کمتر کسی به شروع این کار ترغیب می‌شود و شاید بعد از ما کمتر کسی این کار را ادامه بدهد.
بازار داغ صادرات تنور‌های گِلی به مازندران
شارعیان سفالگر اهل اسلامیه گفت: محصولات کاربردی مختلفی مانند انواع کوزه ها، خمره ها، گلدان ها، اجاق و تنور‌های گِلی در کارگاهمان می‌سازیم.
او ادامه داد: دست سازه‌های سفالی به ویژه تنور‌های گِلی به شهرستان‌های قاین، بیرجند، فردوس، بشرویه، طبس و گناباد ارسال می‌شود.
شارعیان ادامه داد: تنور‌های ما مشتریان پر و پا قرصی از استان مازندران دارد و به صورت عمده به این استان ارسال می‌شود.
این سفالگر کارکشته اظهار کرد: با وجود اینکه در حال حاضر بازار فروشمان خوب است اما کمبود امکانات و مشکل تأمین زمین مناسب برای ایجاد کارگاه کارمان را سخت کرده است.
انتهای پیام/ س
در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
شرافتی: رانندگی مینیبوس در «نونخ۵» برای من چالشبرانگیز بود
