گزارش ناسا از سیاره‌ای که در آن باران شن می‌بارد

سیاره Wasp-107b در فاصله ۲۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی سنبله قرار دارد و قبلا توجه ستاره شناسان را به خود جلب کرده است، زیرا بسیار بزرگ، اما سبک است.

آخرین مشاهدات نگاهی بی‌سابقه به دنیایی عجیب در خارج از منظومه شمسی ارائه می‌کند که به‌واسطه ابر‌های شن سیلیکات، باران، دمای سوزان، باد‌های شدید و بوی سوختن دی اکسید گوگرد متمایز می‌شود.

جیمز وب تصاویری نورانی را از ستاره میزبان خود با اندازه گیری نور ستاره فیلتر شده در جو سیاره به سطح بعدی می‌برد. از آنجایی که عناصر مختلف طول موج‌های مختلف نور را جذب می‌کنند، طیف نور ستاره گاز‌های موجود را نشان می‌دهند.

Wasp-107b جرمی مشابه نپتون دارد، اما به اندازه مشتری است وماهیت گسترده آن به تلسکوپ جیمز وب اجازه می‌دهد تا در اعماق جو آن کاوش کند.

آخرین مشاهدات که در مجله Nature منتشر شده است، شواهدی از وجود بخار آب و دی اکسید گوگرد را نشان می‌دهد. همچنین این اولین بار است که ترکیب شیمیایی ابر‌ها در سیاره دیگری - در این مورد، ماسه سیلیکات - تشخیص داده می‌شود.

جو سیاره حاوی چیزی شبیه به چرخه آب روی زمین است، اما در عوض با چرخش ماسه بین حالت‌های جامد و گازی. از داغترین سطوح جو، با دمای نزدیک به ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد، بخار سیلیکات بالا می‌آید، سرد می‌شود و دانه‌های میکروسکوپی شن را تشکیل می‌دهد که بسیار کوچک است.

در نهایت، ابر‌های گرد و غبار شنی به اندازه کافی متراکم می‌شوند که شروع به باریدن به سمت پایین جو می‌کنند.

نکته قابل توجه این است که هدف اصلی تلسکوپ فضایی جیمز وب تجزیه و تحلیل جو سیارات دوردست و جستجوی گاز‌هایی با امضای بیومتریک است که می‌تواند نشان دهنده وجود حیات باشد.

 Wasp-107b با توجه به آب و هوا و عدم وجود سطح جامد، یک نامزد محتمل برای این مهم در نظر گرفته نمی‌شود.

منبع: گاردین