
باشگاه خبرنگاران جوان - یک ماهواره تحقیقاتی بیولوژیکی روسی حامل بیش از ۳۰ آزمایش پس از گذراندن ۳۰ روز در مدار زمین، روز ۱۹ سپتامبر در استپهای منطقه اورنبورگ فرود آمد.
به نقل از اسپیس، ماژول فرود «بایون-ام شماره ۲» (Bion-M No. ۲) به دلیل در بر داشتن مجموعه کوچک نمونههای پرتابشده، «کشتی نوح» نامیده شده است. این ماژول در روز ۲۰ اوت از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان سوار بر موشک «سایوز-۲.۱بی» (Soyuz-۲.۱b) به فضا پرتاب شد.
پس از پرتاب، ماژول در مدار قطبی با ارتفاع تقریبی ۳۷۰ تا ۳۸۰ کیلومتر و شیب تقریبی ۹۷ درجه قرار گرفت. پس از آن، محموله شامل نمونههای بیولوژیکی منتخب در معرض سطح بالایی از تشعشعات کیهانی قرار گرفت.
عکسهای گرفتهشده از ماژول بازیابیشده نشان میدهند که فرود آن باعث آتشسوزی کوچکی در بوتهها شده است. ظاهراً این آتش به سرعت خاموش شده و به خدمه بازیابی اجازه داده شده است تا به ماژول فرود نزدیک شوند.
سه فروند بالگرد جستوجو حامل متخصصان فنی در نزدیکی ماژول فرود آمدند تا در اسرع وقت نمونههای زنده را برای آغاز بررسیهای اولیه بیرون بیاورند. برای مثال، قرار بود متخصصان حاضر در محل، فعالیت حرکتی مگسها را ارزیابی کنند تا هرگونه مشکل را در سیستم عصبی آنها تشخیص دهند.
این ماموریت حاصل تلاش مشترک «آژانس فضایی روسیه» یا «روسکاسموس» (Roscosmos)، «آکادمی علوم روسیه» (RAS) و «مؤسسه مسائل زیستپزشکی» (IBMP) آکادمی علوم روسیه بود.
به گفته پژوهشگران مؤسسه مسائل زیستپزشکی که سازمان اصلی این ماموریت است، اولین آزمایشها پس از پرواز در یک چادر پزشکی مستقر در محل فرود انجام شد. انتظار میرفت نمونههای بیولوژیکی حدود نیمهشب ۲۰ سپتامبر به آزمایشگاههای مؤسسه مسائل زیستپزشکی بازگردانده شوند.
بر اساس اعلام مؤسسه مسائل زیستپزشکی، برنامه علمی آزمایشها و تحقیقات این ماموریت شامل ۱۰ بخش است که در ادامه شرح داده شدهاند.
بخشهای اول و دوم برنامه به مطالعات تجربی فیزیولوژی گرانشی روی حیوانات اختصاص داده شدهاند. هدف از این کار، کمک به ایجاد فناوریهای جدید برای تضمین پشتیبانی از حیات انسان در طول پروازهایی است که تحت تاثیر ترکیب بیوزنی و تابش کیهانی انجام میشوند.
بخشهای سوم، چهارم و پنجم برنامه به مطالعه تأثیر پروازهای فضایی و عوامل فضای بیرونی بر زیستشناسی گیاهان و ریزارگانیسمها و جوامع آنها اختصاص داده شدهاند. این کار را میتوان به عنوان درک الگوهای کلی زندگی در جهان در نظر گرفت.
بخشهای ششم، هشتم و نهم شامل آزمایشهای زیستفناوری، فناوری و فیزیکی هستند و بخش هفتم، مجموعهای از آزمایشهای رادیوبیولوژی و دوزیمتری مورد نیاز برای کمک به تضمین ایمنی تشعشعات فضاپیماهای سرنشیندار جدید است.
بخش دهم شامل آزمایشهایی است که توسط دانشآموزان مدارس گوناگون روسیه و جمهوری بلاروس تهیه شدهاند.
بر اساس گزارشها، یک آزمایش موسوم به «شهابسنگ» نیز هنگام بازگشت کاوشگر به جو زمین انجام شده است. این آزمایش بر این احتمال تمرکز داشت که زندگی روی زمین ممکن است از فضای بیرونی به زمین آمده باشد. این نظریه به «پاناسپرمیا» (Panspermia) مشهور است.
درون بدنه کپسول بایون، سنگهای بازالت حاوی گونههای میکروبی جاسازی شدند تا ارزیابی شود که آیا باکتریها میتوانند در برابر فشار حرارتی شدید ناشی از ورود مجدد به جو زمین زنده بمانند یا خیر.
منبع: ایسنا