باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم رضایی - شهرستان داراب در جنوب شرقی استان فارس، با قدمتی چند هزار ساله و بیش از ۱۳۰ اثر تاریخی و گردشگری ثبت‌شده، یکی از مقاصد کم‌نظیر ایران برای علاقه‌مندان به تاریخ و طبیعت است.

دارابگرد، شهر کهن این منطقه، به دوران هخامنشیان بازمی‌گردد و در دوره ساسانیان به نخستین مقر حکومت اردشیر بابکان تبدیل شد. آثار برجسته‌ای، چون آتشکده آذرخش (مسجد سنگی)، نقش‌برجسته ساسانی، آتشکده آذرجوی، قصر بهرام، قصر دختر، قلعه نارنجستان و مسجد جامع داراب از جمله میراث‌های تاریخی این شهرستان‌اند.

داراب همچنین با طبیعتی چهارفصل، روستا‌های زیبایی، چون نوایگان و لایزنگان را در دل خود جای داده است. لایزنگان دارای بزرگ‌ترین دشت گل محمدی دیم و ارگانیک جهان است و تنگه رغز با ۶۴ آبشار و حوضچه طبیعی، از شگفتی‌های گردشگری منطقه به شمار می‌رود.

از این روستا، محصول گل محمدی به سراسر ایران، خصوصا قمصر‌ کاشان صادر می‌شود و اغلب گلستان‌ها در نقطه‌ای به‌نام سرحد قرار دارد، مکانی که در زمستان بسیار سرد و در تابستان خنک است.

شهرستان داراب به تولید مرکبات شهره است؛ در این منطقه حاصلخیز، علاوه بر محصولات زراعی، تولیدات باغی ممتازی وجود دارد که بخش اعظم آن را مرکبات و همچنین انار تشکیل می‌دهد.

در میان انواع مرکباتی که در داراب تولید می‌شود، پرتغال داراب به دلیل آبدار و شیرینی بسیار شهرت دارد و البته نوعی از میوه در میان مرکبات داراب وجود دارد که بتابی نامیده می‌شود.

دارابی‌ها همچنین شیرینی‌هایی را تولید می‌کنند که معروف‌ترین آنها شیرینی سمبوسه است؛ این شیرینی با مغز بادام یا گردو، پودرنارگیل و شکر تولید می‌شود؛ علاوه بر آن کماج و غرابی هم از شیرینی‌های داراب به شمار می‌رود. در شهرستان داراب، رب انار تنگ طه، بسیار معروف است.

روستای لایزنگان از توابع بخش رستاق شهرستان داراب، موفق شد عنوان نخست جشنواره روستای دوستدار کتاب ایران را از آن خود کند.

داراب با ترکیبی از تاریخ، طبیعت و فرهنگ، مقصدی خاطره‌انگیز برای گردشگران است؛ به‌ویژه در فصل بهار که زیبایی‌های آن دوچندان می‌شود.